Sommige bands weten hun naam met chirurgische precisie uit te kiezen. Neem het uit Los Angeles afkomstige Defigurement. De naam laat zich letterlijk vertalen naar verminking, al zouden ontwrichting, misvorming of deformatie minstens zo goed de lading dekken. Welke je ook zou kiezen: het zijn stuk voor stuk termen die naadloos aansluiten bij de muzikale waanzin die het viertal voortbrengt.
Op zijn debuut Endbryo brengt het vierkoppige monster een verpletterende combinatie van experimentele death en grind die probleemloos als overweldigend, meedogenloos en buitensporig bestempeld kan worden. Mike Heller (Malignancy, Changeling, Azure Emote, ex-Fear Factory), Kevin Fetus (Horde Of Eels, Fetus Eaters, ex-Murder Construct), D.M.T. (ex-Bad Acid Trip), en Matti Güey (Formless Master, Necropathy, Rottenness) brengen een mêlee aan uiteenlopende invloeden met zich mee en hebben dat tot een intrigerende wirwar weten te kneden.
Snelle, verdorven riffs, losgeslagen blastbeats en diepe, gutturale grunts creëren een speels, chaotisch karakter op het album. Constante tempo- en stemmingswisselingen, onregelmatige maatsoorten (We Are the Worst) en ingewikkelde songstructuren geven de muziek zijn onmisbare, ongebreidelde, dynamische energie en houden het daarmee voortdurend onvoorspelbaar. Nummers als Shogun of Sorrow, Open Veins, Visceral Tapestry, Wounded Landscape en Love Is Atrophy razen voorbij en barsten bijna uit hun voegen door ritmische complexiteit en chaotische energie. Af en toe steken jazzinvloeden de kop op, zoals in Godtopsy en We Are the Worst, en voegen ze een onverwachte draai toe aan de toch al bijna krankzinnige, technisch meesterlijke intensiteit.
Het album is zo overladen met kleine wendingen, onverwachte momenten en minutieuze details dat er telkens wel weer iets nieuws valt te ontdekken. In nog geen dertig minuten stort Endbryo een overdaad aan ideeën over je uit. Dat brengt het gevaar van (te) overweldigend klinken met zich mee, maar Defigurement kanaliseert de chaos meesterlijk, waardoor het album intens en tegelijkertijd behapbaar blijft. Helemaal alleen (of eigenlijk: met zijn vieren) hebben ze het pandemonium niet ontketend. De lijst met gastmuzikanten is bijna eindeloos, met onder meer Takafumi Matsubara (Barren Path), Brian Hopp en Leonard Leal (Cephalic Carnage) en Karl Schmidt (Gorgatron, Visceral Disgorge).
Maar het is niet enkel een hyperactieve, chaotische storm aan riffs en blastbeats waarmee het diverse, gelaagde geluidslandschap op Endbryo gekleurd wordt. Het album herbergt twee tussenpassages (de zogenaamde interludes), die zich opvallend onderscheiden van de overige nummers. Eternal Dusk biedt rustiek, klassiek georiënteerd pianospel, terwijl Left in a Cold Rain met synthesizerlijnen en gesproken passages een onverwachte, bijna cinematografische sfeer toevoegt. Elke samenhang of verbinding met de andere nummers lijkt volledig te ontbreken, waardoor ze als op zichzelf staande, losgeslagen stukken doorkomen. Zijn deze momenten wellicht bedoeld als korte oases van serene stilte tussen de knarsende chaos, of versterken ze juist het gevoel van esthetische ontreddering waar het hele album sowieso van doordrenkt is?
Endbryo is een kleurrijk hebbedingetje dat dankzij zijn onvoorspelbare complexiteit en bijtende wispelturigheid indruk weet te maken. Is het de combinatie van de snelheid en intensiteit van grindcore met de technische complexiteit van death metal die het schijfje zo intrigerend maakt? Of komt het omdat Defigurement niet alleen laat horen technisch zeer vernuftig te zijn, maar ook durft te experimenteren en bewust buiten de lijntjes kleurt? Hoe dan ook: fans van complexe grindcore, technische death en experimentele metal zullen hier ruimschoots aan hun trekken komen. En wie gewend is om door bands als Antigama, Artificial Brain, Atrae Bilis, Beaten To Death, Cephalic Carnage en Gridlink gehoorschade op te lopen, kan ervan verzekerd zijn dat Defigurement daar met alle plezier nog een extra schepje bovenop doet.
Score:
82/100
Label:
Nefarious Industries, 2025
Tracklisting:
- Shogun of Sorrow
- Burnt by the Truth
- Impure Vessel
- Open Veins, Visceral Tapestry
- Wounded Landscape
- Alteregomaniac
- Humanity in Autumn
- Her Knowing Collapse
- Eternal Dusk (Interlude)
- Godtopsy
- We Are the Worst
- Love is Atrophy
- Left in a Cold Rain (Interlude)
- The Clot Thickens
- Neverlasting Life
- Endbryo
Line-up:
- Mike Heller – Drums
- Kevin Fetus – Gitaar
- DMT – Basgitaar, samples
- Matti Güey – Vocalen
Links: