Sedna – Sila Nuna

Sila Nuna is de nieuwste plaat van het Italiaanse, uit Cesena afkomstige, Sedna. Een band die het levenslicht zag ergens in 2009 maar, na een demo in 2011, pas in 2014 met een volwaardige langspeler kwam. In 2019 voorzag ik voorganger The Men Behind The Sun nog van een meer dan passend schrijven. Crisafulli heeft zijn trawanten gevonden in bands als Angerdome en Stygian en brengt post-blackmetal van het brutere, volledig doorleefde soort.

Verder lees ik dat Gio Kordzakhia en SD Ramirez van Psychonaut4 op deze nieuwste plaat wat zijn komen meeklussen, net als Agnese Alteri. Nu, dat is niet direct het meest interessante dat ik jullie kan vertellen; wel dat de thematiek die deze Italiaanse vrienden aansnijden volledig in beslag genomen wordt door de leefwereld van de Inuït. Ik hoor inderdaad niemand meer eskimo’s zeggen. De songtitels worden gelinkt aan de voor deze bevolkingsgroep erg belangrijke goden. De eveneens Inuït albumtitel, Sila Nuna, zou “lucht en aarde” moeten betekenen.

Het wordt een bevreemdende plaat, dat kan ik je al wel vertellen. We gaan iets meer te horen krijgen over Tulugaq, de ravengod en hij die licht brengt. Amarok, de schaduwwolf die het grote bos bewaakt. Torngarsuk, de beschermer van het geestenrijk en Arnajuinnaq, de godin van wind en ijs. Sedna, de godin van de zee, komen we dan ook nog eens tegen helemaal op het einde. Ik vind het alvast bijzonder interessant. 

Bij de eerste ijselijke klanken krijg ik stellig de indruk dat ik compleet verloren, de weg kwijt ben, en gedesoriënteerd op een sneeuwvlakte in de verte aan het staren ben. Ik zoek naar een punt van herkenning maar vind het niet… Dat gevoel van complete desolatie wordt eigenlijk perfect weergegeven door de heren van dit Sedna. De band neemt rustig de tijd om alles te laten ontplooien en dat gevoel helemaal tot je te laten doordringen. Kouwelijke vocalen, toms, piepende signalen, je raakt van zijn leven niet meer terug in de bewoonde wereld tenzij, natuurlijk, de goden je goed gezind zouden zijn.

De heren brengen het geheel bijzonder brutaal met furieuze blastbeats, screams met een doorleefde hogere bijklank, gorgelende baslijnen en ijskoud riffwerk dat zo maar even snel onder je koude kleren zit. Luister naar Torngarsuk of Tulugaq. Telkenmale worden de echte nummers, als ik het zo mag schrijven, afgewisseld met een instrumentaal klankenpalet dat de leefbaarheid op zo een sneeuw- en ijsvlakte danig in vraag stelt.

Lucht en aarde, of gewoon Sila Nuna, van het Italiaanse Sedna is een bijzonder intrigerende post-black, atmosferische blackmetalplaat geworden die de desolatie van een wereld die we niet zo goed kennen, deze van de Inuït, tracht te schetsen. Knap!

Score:

80/100

Label:

Dusktone, 2025

Tracklisting:

  1. Niruaq
  2. Torngarsuk
  3. (Qimmuktuq I)
  4. Amarok
  5. (Qimmukruq II)
  6. Tulugaq
  7. (Qimmuktuq III)
  8. Arnajuinnaq
  9. (Qimmuktuq IV)
  10. SednA

Line-up:

  • Alex Crisafulli – Zang, gitaar
  • Rolando Giulio Ferro – Drum
  • Mirko Abà – Bas
  • Lucio Minghetti – Gitaar

Links: