Ergens rond vijf december zitten er heel wat kindjes te wachten op de komst van de Goedheiligman op zijn witte schimmel die wordt geflankeerd door een aantal Pieten. Welke kleur deze laatste hebben weet ik niet en boeit me ook niet want in het schoentje van sommige van die kinderen zal waarschijnlijk vanuit het pakjeshuis van Season Of Mist de cd- of vinylversie van de twaalfde plaat van dit Belgische blackmetalgezelschap Enthroned, Ashspawn, te vinden zijn. Heel wat tranen zullen dan gelaten worden door die ukkepukies als blijkt dat dat een cadeautje van de Sint voor papa of mama zal zijn.
Goh, alle gekheid op een stokje. Zegt iemand black metal en België in één zin dan kom je onverwijld uit bij dé blackmetalband van ons land en dat is natuurlijk Enthroned. Hun ritualistische black metal gekruid en doorspekt met allerlei razende blastbeats en ijskoude melodieën, is ons allen wel bekend. De heren rond Nornagest toeren nog altijd de hele wereld rond en zullen dat ter promotie van de nieuwe plaat ook zeker niet nalaten.
De centrale thematiek nu op deze plaat is er één van overlijden maar ook van hergeboorte. Ze namen hiertoe zelfs Gilles de Laval onder de arm. Het is een bijzonder beklijvend ritualistisch blackmetalwerkstuk geworden dat obligaat in elke collectie thuishoort. De band kende zijn start ergens in 1993 in de brede regio rond Namen en heeft in de afgelopen jaren, decades heel wat weten passeren niet in het minst door het verlies in 1997 van drummer Cernunnos, het jaar waarin Towards the Skullthrone of Satan tot leven kwam. Cold Black Suns uit 2019 was het debuut van deze Belgen voor het grote Season of Mist en op het elan gaan de heren verder. Ze laten zich door niemand niks vertellen en bewandelen al jaren hun eigen weg, wat ook gewoon zo hoort!
De eerste tonen van deze nieuwste plaat bestaat uit een misselijkmakende collectie klanken uit de ondergrond. Crawling Temples is daarmee een eervolle opener. Je maakt opnieuw kennis met de spuuglelijke maar uiterst goed uitgevoerde vocalen van enig achtergebleven lid van de oude garde, Nornagest. Hij krijgt echter wel heel wat ruimte in de mix en eist daardoor toch te veel plaats op. Het piepend gitaarwerk van de Poolse gitarist T. Kaos moet ervoor zorgen dat je ook eens naar zijn partijen luistert. Eveneens denkt de Portugees Menthor er het zijne van wat op Basilisk Triumphant timmert hij alles wat los zat, vakkundig vast. Iets wat hij in Stillborn Lithany nog eens dunnetjes overdoet.
De muziek van dit gezelschap is zelden rechttoe rechtaan. Daarmee doel ik op het feit dat er vaak van ritme wordt gewisseld, er vaak piepende Slayer-iaanse solo’s om je oren vliegen en dat Nornagest vlotjes overal doorfraseert. Het titelnummer is hier een goed voorbeeld van. Als het dan eens recht door zee lijkt te klinken zoals op Chysalid dan hoor je ook hoe brutaal en boosaardig het geheel klinkt. Of wordt dit nog overbluft door de schoten (?) die je hoort in Ashen Advocacy?
Dit internationaal gezelschap dat zich Enthroned noemt, moet je al lang niet meer leren hoe black metal moet gemaakt en gebracht worden. Hun eerder typische, kenmerkende occulte, ritualistische muziek heeft op dit Ashspawn weer een uitlaatklep gevonden. En hoe.
Score:
80/100
Label:
Season Of Mist, 2025
Tracklisting:
- Crawling Temples
- Basilisk Triumphant
- Stillborn Litany
- Ashspawn
- Raviasamin
- Sightless
- Chysalid
- Ashen Advocacy
- Assertion
Line-up:
- Nornagest – Zang
- T. Kaos – Gitaar, bas
- Menthor – Drum
Links: