August Life, een band met muzikanten die zijn gepokt en gemazeld in de Nederlandse metalscene, bracht in 2018 het album New Eternity uit. Dat staat bol van de progressieve metal met flinke invloeden uit de US heavy metal. Onlangs kwam het sterke tweede album van de groep uit met de titel Passage Of Time. We spreken met gitarist Gert Nijboer en zanger Bryan Ketelaars via Teams om meer te weten te komen over de achtergrond van de band en het nieuwe album.
Hi Gert en Bryan, gefeliciteerd met de release van jullie nieuwe album. Voor de lezers van Zware Metalen die jullie nog niet kennen, kunnen jullie een introductie geven van August Life en hoe jullie samenwerking tot stand is gekomen?
Bryan: Ik was Gert ooit tegengekomen bij een concert van de band Highway Chile, waar hij op dat moment in speelde. Ik stond die avond voor het podium uit volle borst alle nummers mee te zingen en Gert vroeg die avond aan hun zanger (Stan Verbraak, red.) wie toch die gast was die vooraan al die liedjes stond mee te zingen. Zo kwamen we in contact en we bleken ook nog eens dicht bij elkaar te wonen.
Gert: en toen zijn we bevriend geraakt. Tijdens een verjaardagsfeestje liet ik hem eens wat songmateriaal horen dat voor mijn andere bands te progressief was en Bryan gaf aan dat hij daar wel iets mee zou kunnen. En zo is de kiem voor August Life gelegd en zijn we begonnen met het schrijven voor ons debuut New Eternity.
Bryan: toen we genoeg materiaal hadden voor de eerste plaat hebben we mensen erbij gevraagd om het materiaal in te spelen, zoals Hans in ’t Zand, die al in verschillende bands met Gert had gespeeld, en een aantal bassisten waaronder Peter Vink en Rob van der Loo.
Gert: Rob kende ik dan weer van een Deep Purple-coverband met Robert Soeterboek. En ook Harry den Hartog, die het nieuwe album heeft ingespeeld, heeft twee nummers op ons debuut gedaan.
Bryan: ik zing zelf alle koortjes in, maar om te voorkomen dat het allemaal te eenvormig klinkt, hebben we ook nog wat zangeressen gevraagd om koortjes in te zingen. En met al die mensen erbij werd het wel een erg gave plaat die ook erg goed werd ontvangen. Dus besloten we dat we ook moesten gaan optreden, We hebben een liveband samengesteld en hebben een aantal gave optredens gedaan, ook in het buitenland. We konden toen zelfs op tour met Tyketto en Threshold, maar toen kwam corona. We hadden het momentum helemaal mee en zo ineens stopte alles. We mochten niets meer. Ik heb mijn vijftigste verjaardag in m’n eentje in de tuin met een kratje bier gevierd.
Uiteindelijk zijn we doorgegaan met het schrijven van nieuwe liedjes. Om de tijd naar het volgende album te overbruggen brachten we de EP The Broken Hourglass uit met een nieuw nummer en wat live-opnames. Toen we na de coronamaatregelen het optreden weer wilden oppakken, bleek dat lastig. Grote acts hadden hun optredens allemaal verzet en als relatief onbekende band was het lastig om shows te kunnen regelen.
Gert: Daarom zijn we toen Savatar begonnen, een Savatage-coverband. Ik ben namelijk een enorme fan van de muziek van de Oliva-broers. Met Savatar hebben we een aantal erg leuke optredens kunnen doen, tot in Spanje aan toe. Dat gaf ons ook wel de energie om verder te gaan met het album dat Passage Of Time is gaan heten.
Bryan: En eigenlijk is die band ook August Life geworden. Alleen Harry, onze bassist, speelde niet in Savatar.
Als ik het persbericht bij het album lees, dan krijg ik de indruk dat August Life gezien moet worden als een project van jullie tweeën, maar kunnen we stellen dat August Life inmiddels echt een band is?
Gert: Bryan en ik zijn met z’n tweeën begonnen maar ik zie ons inmiddels wel als een echte band.
Wat zijn jullie ambities met August Life?
Gert: we willen eerst even afwachten wat er gaat gebeuren. De muziekwereld is zich op een manier aan het ontwikkelen die niet per se gunstig is voor een band als August Life. Wij zijn geen Spotify-band, maar onze muziek komt vooral in het geheel van een album tot zijn recht. Wij maken geen snelle liedjes maar composities met meerdere lagen en ik denk dat luisteraars echt tijd moeten doorbrengen met ons album om de muziek te laten groeien. Helaas luisteren veel mensen niet meer op die manier. Toch denken we dat er nog een markt is voor die muziek. Als blijkt dat er in die markt interesse voor ons is dan gaan wij spelen tot we erbij neervallen.
Hoe zijn die reacties tot op heden? Zijn jullie tevreden met de reacties tot nu toe?
Gert: Zeker! Naast de mooie recensie op Zware Metalen zijn er nog heel veel andere positieve reviews geweest. Het is mooi om te lezen dat in al die reviews steeds weer andere punten positief worden uitgelicht.
Bryan: Ik vind het erg mooi om te lezen hoe onze muziek beleefd en beschreven wordt in de recensies en hoe iedereen zijn eigen hoogtepunten aangeeft. Waar in sommige reviews de vlotte stevige nummers worden uitgelicht, vinden anderen juiste de lange proggy nummers het sterkst.
Waarom ik ook vraag naar die ambitie, is de enorme lijst met bands en projecten waar met name Gert mee bezig is. Jullie zijn bezig met Savatar en daarnaast is Gert ook erg druk met Vengeance. En dan lees ik dat Gert ook nog bezig is met een nieuwe band met Edwin Balogh onder de naam Saint Helens. Is er dan wel tijd voor August Life? Het lijkt ergens alsof je een bord spaghetti tegen de muur gooit, kijkt wat blijft plakken en daar je focus op richt.
Gert: Haha, zo heb ik het in het verleden misschien wel een beetje benaderd. Ik heb enorm veel dingen geprobeerd in het verleden, eigen werk en tributebands, maar ben juist de laatste jaren meer gaan focussen en me meer gaan richten op kwaliteit in plaats van kwantiteit. Maar ik hou van enorm veel soorten muziek. Met August Life doe ik de complexere composities en met Saint Helens doe ik meer de korte en bondige nummers. En dan nog Vengeance natuurlijk, maar dat bord spaghetti is er niet meer. En Savatar staat in de ijskast, omdat die heren inmiddels zelf weer lekker bezig zijn.
En jij Bryan? Heb jij naast August Life nog andere projecten?
Bryan: Ik doe naast muziek veel andere dingen. Ik teken en schilder heel veel, onder andere albumhoezen voor andere bands (Bryan heeft ook het artwork voor August Life gemaakt, red.), maar ook omslagen voor boeken. Daarnaast heb ik een baan als docent waar ik ontzettend druk mee ben en ontzettend van geniet. Daarbuiten probeer ik me wel heel erg te focussen op een project per keer. Wat ik nog wel doe is het inzingen van werk van anderen. Zo is er een jongen uit Israël waarvoor ik af en toe wat inzing en die inmiddels al zo’n vijftig cd’s heeft uitgebracht.
Bryan, jij bent verantwoordelijk voor de teksten van August Life. Kun je daar een toelichting bij geven?
Bryan: Ik schrijf de teksten, maar we bespreken samen wel welke onderwerpen we willen behandelen in onze teksten. Guidelines gaat over de hokjesgeest in de huidige maatschappij. Alles wordt gevat in statistieken, vakjes en labels. Daarnaast wordt alles gedigitaliseerd en lijkt de menselijke maat zoek.
Blackened Ground gaat over de enorme branden die onze aarde teisteren, bezien vanuit de heldhaftige brandweerlieden die de branden bestrijden. Ik was ooit in Zuid-Frankrijk waar ik een bosbrand zag. Ik vond het enorm heftig om te zien hoe snel die brand zich verplaatste. De krant beschreef de volgende dat dat de brand zich met de snelheid van een galopperend paard verplaatste. Dat vond ik zo’n mooie beeldspraak dat die in de tekst van dit nummer terecht is gekomen.
Het titelnummer Passage Of Time is een heel persoonlijk nummer dat ik schreef over een hele moeilijke tijd. Tijd is nodig om wonden te helen en verder te komen in het leven, maar naarmate je ouder wordt lijkt de tijd ook steeds sneller te gaan. Lost In Nothing is eigenlijk een tweeluik met dit nummer, maar dan meer positief. Tidal Waves gaat over een van de vier elementen die op dit album aan bod komen, maar “waves” staat hier naast water ook voor geluidsgolven.
Constructing Monsters is ontstaan naar aanleiding van een video op YouTube waarin iemand beschreef hoe men bij mensen chips wilde implanteren om onze gedachten te manipuleren. The Water, het laatste nummer op de LP, gaat over de toekomst van ons verleden. Wat blijft er over aan monumenten en andere herinneringen, waarmee we nu onze geschiedenis herdenken. Gaat dat als een zinkend schip ten onder aan het water? Als afsluiter van de cd is er dan nog Air To Breathe, over het belangrijkste dat wij in ons leven nodig hebben. Lucht en de vrijheid om te ademen en te zijn wie we willen zijn. En na dit nummer is de cirkel met de vier elementen op dit album ook rond.
De thema’s in de nummers komen ook terug in het artwork dat ik voor het album heb gemaakt.
Jullie hebben er inderdaad veel aan gedaan om met de cd en LP van Passage Of Time een mooie luisterervaring te maken die een fysieke aanschaf de moeite waard maakt. Hopelijk wordt het album opgepikt door de fans van progressieve metal en zien we jullie binnenkort ergens op een podium om de nummers live ten gehore te brengen.
Passage Of Time is op 29 augustus verschenen via No Dust Records en is via het label en de bandwebsite op cd en LP verkrijgbaar.
Links: