Morild – Disse Fugle Får Ingen At Se

Geschreven door op 25-10-2025 om 17:01.

In 2016 werd in Denemarken, Kopenhagen om meer precies te zijn, de blackmetalband Morild opgericht. Dat is op zich niet zo direct erg memorabel te noemen. Vanuit Denemarken krijgen we op geijkte tijdstippen heel wat toegestuurd en nu dus weer. Het tweede album van Morild heet Disse Fugle Får Ingen At Se. Als je dit gaat vertalen komt er toch op zijn minst een zonderlinge boodschap naar boven: Deze vogels mogen eigenlijk niet door iedereen gezien worden. En dan begint mijn hoofd te draaien, te malen en te werken? Heb ik het wel goed vertaald? En als het juist is, over welke vogels wordt er dan gesproken? Tja, en als je dan naar de albumhoes kijkt dan krijg je geen vogels maar een troep zwemmers te zien. Eigenaardig.

Ik weet niet goed wat ik er in eerste instantie mee moet. Ik onthoud je als vaste lezer van ons geliefde online krantje niet de titel van de vorige plaat die zo niet nog wat eigenaardiger in elkaar steekt: Så kom mørket tog mig på ordet en sort sky af minder i afgørende stunder frosset fast i mit indre jeg håber det forsvinder med lyset at dø eller blive fri. Wat een vreemde snuiters toch of net niet? De band werd wel getekend door Vendetta Records dus kwaliteit gegarandeerd me dunkt.

Op zich is het een prachtige hoes. Vanuit de diepte richt je je blik op hetgeen boven je gebeurd, een troep zwemmers haasten zich om tot aan de finishlijn te geraken en jij, die op de bodem leeft denkt, volg ik ze? Haal ik er eentje tussenuit? Dat gaan ze vast niet merken. Of wat doe ik met die herrie boven mijn hoofd. Diep in de zee, in het water moet het rustig, koel en stil zijn, toch? Retten Til Resterne is rekening houdende met deze vraagstelling de meest ideale opener. Zware gitaren stuwen samen met smerig drumwerk het schepsel uit de diepte iets meer naar boven, naar het wateroppervlak. Eens het door het water klieft door middel van scherpe leadpartijen hebben de zwemmers geen schijn van kans.

Vervolgens word je getrakteerd op nog drie lang uitgesponnen nummers waarvan Træt de eerste is. Een ijskoude blastpartij die hand in hand gaat met schreeuwlelijke vocalen en giftige leadpartijen, die de band echt wel kenmerken, zijn bijkomende elementen die aantonen dat dit Morild eigenlijk het schepsel onder het wateroppervlak zelf is. Rustig zoekend op bepaalde momenten, bijzonder pijnlijk happend op andere. Vervolgens blijven er dan een duizendtal lijken drijven en komen deze vermoedelijk bij tijd en stond wel aandrijven aan de kust. 1000 Kroppe is daartoe de muzikale omlijsting. Je voelt hoe de lijken botsen op de scherpe, met alg en mos begroeide rotsen en blijven klotsen en botsen. De zee, die nu immense golven aanvoert, heeft lang geen medelijden meer met deze zwemmers die het leven lieten. Eens aangespoeld, waarmee de zee haar rust weer heeft teruggevonden, hoor en zie je de vogels aan wal in de verte. Als dat al mag natuurlijk. Disse Fugle Får Ingen At Se.

Bijzonder interessante release, deze Disse Fugle Får Ingen At Se, het tweede album van het Deense Morild. Het is black metal die op zijn Deens gebracht wordt met heel wat lagen en heel wat avonturen. Opnieuw een puike release van Vendetta Records. Ik vermoed dat het lang niet de laatste zal zijn, ook niet voor de band trouwens.

Score:

85/100

Label:

Vendetta Records, 2025

Tracklisting:

  1. Retten Til Resterne
  2. Træt
  3. 1000 Kroppe
  4. Disse Fugle Får Ingen At Se

Line-up:

  • Lasse Heidner – Gitaar
  • Jakob Georg Nielsen – Gitaar
  • Simon Frenning Sørensen – Drums, zang
  • Kristoffer Alm – Bas, zang
  • Tue Krebs Rolkjer – Zang, gitaar

Links: