Vandaag laten we ons weer eens onderdompelen in de mystieke en melancholische wereld van Osi And The Jupiter; een Amerikaanse neo-folk band. Op een bekende streamingsdienst schrijven ze de naam tegenwoordig zonder spaties, maar op de albumhoes staan ze er nog wel. Waar er tussen de woorden minder ruimte wordt overgelaten, krijgt de muziek op het aangename Lavartus alle ruimte om te ademen.
Lavartus bevat acht nummers die qua toonzetting eerder in het verlengde liggen van de in 2020 verschenen Appalachia EP, dan van het vorig jaar verschenen coveralbum Songs From the Grave. Het eerste nummer draagt de poëtische titel Saged Incantations. Het duurt ruim tien minuten en is daarmee het langste nummer van de plaat. De nadruk ligt op de strijkinstrumenten, wat het nummer een zeer filmisch karkater geeft. Beelden van mistige dennenwouden en dierlijke schimmen die zich aftekenen tegen de witte nevel wasemen door de gedachten. Op het daaropvolgende Dark Carriage Lead By Blind Men horen we wat ingetogen akoestisch gitaarwerk dat wordt bijgestaan door trage uithalen op de cello. Passage heeft een wat tribaler karakter dat niet zou misstaan op het Nordlinge Runsaskog album. Het nummer is vrij kort en vormt, de naam zegt het al, een fijne doorgang naar Snake Healer. Een nummer waar voor het eerst de stem van Sean Kratz te horen is. De leadgitaar vormt een matras om op weg te dromen, en de strijkers zijn als dekens van satijn. Het is een knap staaltje rustgevende neo-folk dat bij velen een warm plekje in het hart zal veroveren.
Wild Host doet een beetje denken aan sommige stukken uit het bijna gelijkgetitelde Wild God album van Nick Cave & the Bad Seeds. Het klinkt zowel louterend als neerslachtig. Een tegenstrijdigheid van emoties die kenmerkend is aan de menselijke ziel. Op I Am The Howling Mountain horen we een Banjo die recht uit een holle boom lijkt te komen. De natuurlijke, warme klank wordt bijgevallen door de haast engelachtige stem van Elyse Hirsch. Op Promethean Gallows horen we eigenlijk alleen een piano, de stem van Sean Kratz en wat percussie. Het is een tamelijk zwaarmoedig nummer waarvan de piano misschien iets te scherp in de mix staat. Wel is het wederom een meeslepend nummer dat meteen tot de verbeelding spreekt. Het album sluit af met Lurking Beneath the Pines. Een nummer waarin de adem van Appalachia het meest voelbaar is. Het is een prachtig slotstuk voor dit sobere album.
Liefhebbers van het eerdere werk van Osi And The Jupiter of van neo-folk in het algemeen, zullen zeker content zijn met Lavartus. Aanrader voor de liefhebber!
Score:
85/100
Label:
Eisenwald, 2025
Tracklisting:
1. Saged Incantations
2. A Dark Carriage Led By Blind Men
3. Passage
4. Snake Healer
5. Wild Host
6. I Am The Howling Mountain
7. Promethean Gallows
8. Lurking Beneath The Pines
Line-up:
- Sean Kratz – Vocalen, Gitaar, Synt, Piano, Banjo en Percussie
- Elyse Hirsch – Achtergrondvocalen, Basgitaar
- Kakophonix – cello
- Remy Remington – Lead Gitaar op “Snake Healer”
Links: