Mygrain – Mygrain
Spinefarm Records, 2010
Nog beter dan de voorgaande twee albums bij elkaar, komt de Finse melodische death metal-band Mygrain nu met zijn derde album aanzetten.
De band vond zijn start terug in 2004, toen voormalig leden van de New Science Band behoefte hadden om een compleet nieuw pad in te slaan. Het idee was dan ook al gauw neergezet, vanaf het begin wilden ze ruige metal met veel melodie gaan spelen en dat gebeurde dus ook. Al snel kreeg men een aanbod om via Spinefarm Records het eerste album op te nemen wat direct al een groot succes werd. De direct daaropvolgende tour door Scandinavië bezorgde de band dus onmiddellijk ook de benodigde naamsbekendheid.
Deze Amorphis-achtige band uit Finland gooit in dit album meteen de gitaren en harde grunts in de strijd en probeert de muziek met zoveel mogelijk passie uit de stereoboxen te slaan. Met een perfecte combo van melodische en technische hoogtepuntjes, die gecombineerd worden met een afwisseling van grunts en cleane vocalen weten deze jongelui precies hoe ze je om de vinger kunnen winden. Wat ik zelf ook erg fijn vind is dat er enorm veel afwisseling in de tracks zit, zo hoor je in Trapped In An Hourglass bijvoorbeeld iets wat op Pain of Salvation lijkt en in Xenomorphic is heel duidelijk Demons & Wizards te horen. Geen enkel nummer is hetzelfde, dus het is erg gemakkelijk om dit album helemaal plat te draaien zonder er onmiddellijk genoeg van te krijgen.
Het is eigenlijk haast te passé om te zeggen, maar als ik sommige van de tracks op deze cd hoor, zoals bij Shadow People het geval is, is het eerste wat in me opkomt: Superheldenfilms. En dat bedoel ik niet slecht, maar laten we eerlijk zijn, zoiets hoor je niet vaak over een death metal-band. Dit album weet passie en energie zo geweldig neer te leggen en zeker in combinatie met fantastisch cleane vocalen en het piepkleine elementje popmuziek daarbij toegevoegd zou ik het me zo bij een film als Hellboy kunnen voorstellen.
Dit album is duidelijk niet het ultieme plaatje voor zware death metal. Maar door de geweldige uitwerking van al de nummers, is dit waarschijnlijk wel één van de betere Finse albums te noemen. Ondanks dat het de duidelijke death metal-elementen er goed in heeft zitten, durf ik dit bijvoorbeeld ook aan mijn ouderwetse grootouders te laten horen en dat kan zeker als bijzonder gezien worden binnen het metalgenre. Het is heftig genoeg voor de liefhebber, maar voor een nieuwkomer tot dit genre is het net zo heerlijk om te beluisteren.
Tracklisting:
- Into The Parallel Universe
- Shadow People
- Dust Devils And Cosmic Storms
- Of Immortal Aeons
- A Clockwork Apocalypse
- Eye Of The Void
- Trapped In An Hourglass
- Xenomorphic
- Cataclysm Child
Line-up:
- To(mm)yboy – zang
- Eve Kojo – keyboard
- Resistor – gitaar
- D.J. Locomotive – drums
- Jonas Kuhlberg – basgitaar
Links: