Persephone’s Dream – Pan: An Urban Pastoral
Progrock Records, 2010
De tand des tijds heeft slachtoffers geëist in het muzikale landschap. Daarmee kunnen zowel bands als genres bedoeld worden. Vrijwel niemand maakt tegenwoordig nog krautrock of zeuhl, maar progressieve rock is wel een genre waar al jaren lang naar hartenlust in gemusiceerd wordt. Dat geldt ook voor bands die met veel enthousiasme maar weinig originaliteit zich volledig vastklampen aan de hoogtijdagen van een genre, maar dan met een modernere productie en vanzelfsprekend ook modernere middelen.
Ik sta geloof ik inmiddels al bekend als degene die bands meedogenloos kan breken op hun gebrek aan vernieuwingsdrang, ook bij Persephone’s Dream was die neiging in eerste instantie groot. Zeker gedurende de eerste drie tracks waar nog geen noot in gezongen was had ik sterk het idee dat ik naar The Flower Kings of misschien zelfs Camel zat te luisteren. Pas als in Those Who Remember in een engelachtige vrouwenzang opduikt krijg ik de neiging om mijn hand over mijn hart te strijken. Vanaf dat moment begin ik warme gevoelens bij de plaat te krijgen. Verwacht zeker geen harde, neurotische prog. Het grootste gedeelte van deze plaat is kalm, rustgevend en soms onheilspellend. Zelden wordt de overdrive opengeslingerd, en zelfs als het zo is dan betekent dat geen verandering in de sfeer. De focus ligt voornamelijk op pakkende baslijntjes en een breed scala aan pianogeluiden en synthesizers. Veel ruimte dus ook voor instrumentale stukken. Verder is het van belang om te melden dat het album eigenlijk vrijwel één aaneengesloten muziekstuk is (inclusief terugkerende thema’s et cetera).
Luistervriendelijke, sympathieke progrock voor de liefhebber van de vroegere dagen van het genre. Als je vooral de hardere varianten van het genre kan waarderen is dit overigens verder geen noodzakelijke toevoeging van je collectie.
Tracklisting:
- Prelude
- Invocation
- Pan’s Labyrinth
- Those Who Remember
- Chaosong
- Sidewalk Soliloquy
- Chaosong Reprise
- Denouement Of A God
- Le Defile Satyrique
- Maenads, Melody and Meter
- Ubi Sunt
- The Seduction Of Daphnis
- Nectar Of The Gods
- Youth’s Denial
- The Temptation Of Icarus
- Selene Rising
- The Tears Of Selene
- Erato’s Pulse
- Silhouette
- Titel nummer 10
Line-up:
- Josie Crooks – Zang
- Scot Harvey – Drums
- Rowen Poole – Gitaar en Toetsen
- Roman Prokopenko – Basgitaar
- John Tallent – Percussie, Geluiden
- Jim Waugaman – Toetsen en Zang
Links: