Détresse – Pessimismes

Canada en Oostenrijk liggen nu toch ook niet op een steenworp van elkaar, of vergis ik me? Nochtans hebben de bandleden in dit Détresse ondanks die afstand elkaar toch weten te vinden. Op zich is aan over die afstand samenwerken tegenwoordig natuurlijk niks moeilijk meer aan. Zo is dit drietal er ook in geslaagd om Pessimismes aan ons te overhandigen via Vendetta records, en dit gebeurde dan inderdaad ook via de elektronische snelweg. Gelukkig maar, want de Belgische posterijen slagen er de laatste weken en maanden zelfs niet in om pakketje veilig tot aan mijn voordeur af te leveren.

Zegt de band je niet direct iets? Dat kan, want deze plaat is de allereerste. En verder? Ja, verder weinig zaken om te melden. Ik vind niet direct terug in welke andere bands de leden actief zijn of zijn geweest. Ik ontwaar wel dat de band vorig jaar op het Messe Des Morts festival in Canada heeft gespeeld en dat mag je direct al als een adelbrief catalogeren. Verder nog fraaie teasers of videoclips? Nope, op het moment van dit schrijven helemaal niks.

Dan maar gewoon de muziek beluisteren en zeg nu zelf: daar zit natuurlijk de essentie. Het klinkt wat dof en duf in zijn eerste maten, dat kan niet echt kwaad. Het brengt je meteen wel bij de fundamenten van deze band. Het klinkt oprecht, recht toe, recht aan. Er worden niet al te veel slingers en franjes aan de muziek toegevoegd. Er zitten dan ook maar drie leden in de band. Wel jammer dat net door de keuze voor dit type van geluid de basdrum wat kwijtgespeeld wordt in het geheel. Verder mept L.S. er echter niet naast. Iets wat je ook hoort in Der Alte Weg, een nummer dat door de Duitse taal ook niks aan kracht verliest. Gedurende meer dan zeven minuten word je mee op sleeptouw genomen; op de achtergrond zal je ook cleane vocalen horen.

Het lijkt wel of dit Détresse graag wisselt van klanken en ritmes. Daarmee doel ik op het feit dat dan weer blastbeats, dan weer slepende, sleurende drumpartijen worden gebruikt. Maar ook dat er tekstueel wordt afgewisseld tussen het Duits en het Frans. Het geeft de muziek, die vaak monotoon en eenvoudig klinkt, toch de afwisseling die het nodig heeft. Zo wordt ook connectie gemaakt met bands uit de Oostenrijkse of Duitse school. Daarmee heb ik direct geschreven dat de muziek van Détresse meer Europees dan Canadees klinkt.

Ik ben niet direct pessimistisch gestemd na het beluisteren van deze debuutplaat van het Canadees/Oostenrijkse trio Détresse. Hetgeen de band brengt is puur en onversneden, rauw, ruig, niet al te gekruid maar wel smakelijk.

Score:

75/100

Label:

Vendetta Records, 2025

Tracklisting:

  1. Désarroi
  2. Der Alte Weg
  3. Vision Funeste
  4. In Asche Gehüllt
  5. Die Ruhe Trägt
  6. Pessimisme

Line-up:

  • S.P. –  Zang, gitaar
  • C.S. – Bas
  • L.S. – Drum, zang

Links: