Aborym – Psychogrotesque
Season of Mist, 2010
Morbide, gestoorde personen. Velen vinden ze interessant, fascinerend, inspirerend zelfs. Tot ze in je buurt komen. Dan worden ze eng, walgelijk, grotesk. Deze dualiteit is op zich even grotesk maar muzikaal makkelijk te verdoezelen. Het is maar muziek nietwaar, ongrijpbaar, slechts trillingen in je oor, ongeacht de schepper of diens gedachtengang. Gelukkig zijn er altijd artiesten die het middel willen overstijgen en een psychologische impact willen veroorzaken die verder gaat dan een puur muzikale ervaring. Veel verder dan gebruikelijke emoties ook. Psychosomatische reacties? Daar gaat Aborym voor. Hier zijn Faust, Malfeitor en Paolo Pieri met het vijfde Aborym-album. Wandel je even mee?
Ik heb deze trip nu al een tiental keer doorleefd en nog steeds ben ik niet geland. The House on Aborym Hill, Psychogrotesque, opent akelig, als Deleted Scenes from the Transition Hospital van The Axis of Perdition. Hoogtechnologisch wordt de intake in gang gezet. Aborym geeft zijn neef Abigor het nakijken met nummers die op een even gestoorde manier wel steek houden. Niet dat je veel tijd hebt om stil te staan bij je eigen perceptie wanneer je perplex in de vortex wordt gezogen van narcotisch klinkend avant-garde gitaarwerk, pulserende drums van vlees en bloed en dreigende keys… laat staan wanneer je aan het einde van het nummer door een tunnel geloodst wordt vol experimentele jungle en industriële beats. Stilaan loopt je mond vol mentaal voorvocht, je hebt het point of no return bereikt en je bent hooked tot het einde van deze plaat. Naast de ijzige vocalen van een uitmuntend sterk acterende Malfeitor hoor je hem plots een monoloog afsteken tegen de achtergrond van cinematografische ambient. Zelden klonk Italiaans zo macaber.
Even krijg je een verknipt rustpunt wanneer je bij het vijfde nummer een David Lynch-moment beleeft tijdens de zwoele saxofoonsolo. Malfeitor gaat vervolgens agonisch tekeer op vocale wijze en drukt op eigenwijze manier weer zijn stempel op dit album (Attila Csihar wordt hier echt niet gemist). Eigenwijs wordt het eigenlijk pas helemaal wanneer je plots een heus EBM dansnummer hoort waarbij je een enorme flashback krijgt naar oude Project Pitchfork. En net wanneer je je uitgeputte lichaam neerploft in de ligzetel begint een melodramatische uitloper vol horror en spanning. Aborym kent geen genade.
Jaarlijst dus. Black metal anno 2010, inclusief electronica. Het summum van vooruitgang en geschifte genialiteit. Een cruciale voedingsbodem aan demonische energie om al die “alternatieve” fashion-black door te kunnen slikken. Bedankt Aborym, bedankt Season of Mist. En nu ga ik kinderlijk ouderwets een Psychogrotesque-shirtje bestellen.
Tracklisting:
- Psychogrotesque I
- Psychogrotesque II
- Psychogrotesque III
- Psychogrotesque IV
- Psychogrotesque V
- Psychogrotesque VI
- Psychogrotesque VII
Line-up:
- Malfeitor Fabban – Vocals, Bass, Keyboards
- Paolo Pieri aka Hell:IO:Kabbalus – Guitars, Keyboards, Backing Vocals
- Bård G. “Faust” Eithun – Drums
Links: