Als mijn luisteroren op jacht gaan naar nieuw reviewmateriaal, hebben Nederlandse bands altijd een streepje voor. Wat van om de hoek komt is vaak minstens zo lekker als wat van ver weg komt en dat geldt zeker voor het Zuid-Hollandse Bodegraven dat letterlijk om de hoek bij mijn woonplaats ligt. Verheugd zette ik dan ook Dying, de debuutplaat van deatmetalorkest Condolence op, dat oorspronkelijk afkomstig is uit het dorp waar ooit Romeinen woonden, daarna een knooppunt in de kaashandel werd maar sinds enkele jaren helaas vooral bekend is als middelpunt voor complottheorieën.
Mocht er bij de absolute hardcore en goed ingevoerde metalliefhebbers een lampje gaan branden: ja, Condolence heeft al eerder van zich laten horen. Eind jaren ’80 golfde het eventjes mee op de explosie aan deathmetalbandjes die zich in die tijd meldden maar na de demo Pernicious Segregation was het wel weer op met de kaas. De band viel uit elkaar en de nummers die waren geschreven met het oog op het debuutalbum bleven op de plank liggen. Uit het geheugen van gitarist Marc Ouwendijk (Abrupt Demise) verdween het werk echter niet en in 2015 vindt hij de tijd rijp er toch iets mee te doen. Toch duurde het nog tot 29 november 2024 voordat het eerste volwaardige plaatwerk van Condolence onder de titel Dying dan eindelijk het levenslicht zag.
Met deze hernieuwde kennis zette ik mijn inmiddels pijnlijke luisteroren opnieuw aan het werk en toen viel het kwartje. Dying grijpt niet terug naar het verleden, Dying klinkt alsof het 1993 is omdat het uit 1993 is! Geen overgeproduceerde, met blastbeats volgestopte gladde brij maar goudeerlijke, naar zweet ruikende mannenmetal in het straatje van het Sinister en het Eternal Solstice van die jaren. Death metal zonder poespas met een vleugje doom. Het kostte dus even wat moeite maar dan ontpopt Dying zich tot een smaakvol plaatje dat je teruggooit naar een eenvoudigere tijd. Mick Boogerd heeft een fijne, goed verstaanbare en krachtige grunt en de gitaristen Marc Ouwendijk en Thomas Luijken (Caedere, The Heritance) leveren degelijk werk. De drums van Ric Brand (ex-The Heritance) hadden wat voller mogen klinken maar passen wel helemaal bij het tijdsbeeld waarin Condolence opereert.
Het demo-materiaal (inmiddels ook op tape verkrijgbaar bij Into It Records) is opnieuw opgenomen voor dit debuutalbum, er is een cover van Sempiternal Deathreign (Unperceptive Life) aan toegevoegd en het overige is dus nieuw. Uit begin jaren ’90 dus, maar het werkt. Dit is geen plaat die ongekend hoge ogen gaat gooien maar wel een mooi hoofdstuk toevoegt aan een genre dat dus wel degelijk in ontwikkeling is en gelijk laat horen dat nieuw niet altijd beter is. Wat van ver komt is dus niet altijd lekkerder, wat nieuw is, is dat dus ook niet altijd. Alleen die zangeres uit No Prospect had weg mogen blijven. Verder een uiterst vermakelijk werkje dat dus na 35 jaar eindelijk het levenslicht ziet. Nu maar afwachten welke bands nog meer materiaal op zolder hebben liggen.
Score:
75/100
Label:
Raw Skull Recordz, Into It Records, 2024
Tracklisting:
- Realm of the Dead
- Pernicious Segregation
- Dying
- Immortal Human
- Carnage of the Dead
- Unperceptive Life
- Vanished Hope
- Condolence
- Many Ways to Die
- The Dead..Resurrect
- No Prospect
- The Zombies Rise
- The Dead..Ressurrect (Vegan-Redux)
Line-up:
- Mick Boogerd – Vocalen
- Marc Ouwendijk – Gitaar, bas
- Thomas Luijken – Gitaar
- Ric Brand – Drums
Links: