Op 15 november komt de heruitgave van Sodom‘s machtige vijfde album Tapping the Vein uit. Aanleiding voor Zware Metalen om met bandleider Tom Angelipper te praten. Uiteraard gaat het over de nieuwe release maar ook Bryan Adams komt voorbij en Tom heeft nog een leuke verrassing in petto.
Als ik iets voor het afgesproken tijdstip in de Zoommeeting zit, komt Tom ineens in beeld en begint met een vrolijk: “hallo, wie geht’s dir? “ Als ik in mijn beste Duits terug stamel dat “alles gutte ist” kan Tom een glimlach niet onderdrukken en zegt dan snel dat we het interview ook wel in het Engels kunnen doen. Tom is vandaag in opperbeste stemming en praat blijkbaar graag over Tapping the Vein en zijn band.
Hallo Tom, hoe gaat het?
Ik ben druk. Er zijn veel promo-activiteiten rond de nieuwe release. Vanochtend heb ik drie interviews gedaan. En vanavond staan er ook nog een paar gepland waarvan deze de eerste is. Dat is mijn taak op dit moment. Maar het is leuk om te doen. Ik heb het behoorlijk druk. Ik ben altijd bezig met Sodom. Het vergt bijna al mijn tijd.
Dat is toch juist goed voor een band die al zo lang bestaat? Er is blijkbaar nog steeds interesse in Sodom.
Dat is inderdaad goed. We hebben nog steeds veel succes. Weet je, we doen ook nog steeds veel shows en dat is goed.
Oké, we gaan het natuurlijk hebben over de heruitgave van Tapping the Vein. Waarom heb je dit album gekozen om er een heruitgave van te maken?
Ik denk dat alle andere belangrijke albums al opnieuw zijn uitgebracht en omdat Taping the Vein nooit opnieuw is uitgebracht. We kregen veel vragen over waarom we deze nog nooit opnieuw uitbrachten. We zagen ook dat de originele vinylversie van dit album veel geld kost. Voor de eerste druk wordt 600 tot 800 euro betaald op eBay. Als iemand de vinylversie wil hebben, betalen ze veel te veel geld volgens mij. En je moet weten dat de complete backcatalogus over is gegaan naar platenmaatschappij SPV. Agent Orange hebben we een jaar of tien jaar geleden ook via hen opnieuw uitgebracht. En twee of drie jaar geleden brachten ze M16 opnieuw uit. Tapping the Vein wilden we in 2022 opnieuw uitbrengen maar we kregen een aantal problemen. Begin dit jaar sprak ik met Andy (Brings, gitarist op Tapping the Vein -CS) en zei: laten we het nu doen, we kunnen nu niet te lang meer wachten want alles is in orde. Wij kregen de originele tapes die destijds zijn opgenomen in handen en we hebben het gedigitaliseerd en opnieuw gemixt en gemastered. En twee of drie maanden geleden hebben we alles bij elkaar gebracht. We hebben honderden foto’s en oude flyers gescand. We hebben er een soort mediaboek van gemaakt en besloten er ook live-materiaal bij te doen om een mooie box set te maken. En ik ben zo blij dat we het hebben gedaan!
Ja. Dat was ook nog niet eerder gedaan.
Was jij aanwezig tijdens het remixen?
Nou….ik ben geen grote fan van de remixversie, omdat ik de originele versie beter vind. Als ik bijvoorbeeld naar Motörhead luister, wil ik naar het originele geluid luisteren. Maar Andy kwam met een aantal goede ideeën want op de originele tapes stonden dingen die we destijds niet hebben gebruikt zoals verschillende zanglijnen en andere gitaarsolo’s. En Andy zei: ik heb geprobeerd een nieuwe mix te maken die de mensen leuk vinden. Deze versie is volgens mij voor verzamelaars. Reincarnation heeft op de nieuwe versie een iets andere zanglijn en solo. Het is daarmee erg interessant geworden. Later kwamen we op het idee er wat extra materiaal bij te doen. Andy verzamelde alle spullen die hij nog had bewaard van die tijd. Hij had ook enkele banden met live-opnames. Een ervan was van een radioshow die in 1992 in Keulen is opgenomen. En er was er een waarop ons laatste concert met Chris Witchhunter in Dusseldörf stond en nog een van een show uit Japan. Maar ik weet dat mensen ook weer zullen gaan zeggen: oh, het is duur. Het is ongeveer 90 euro. Als je niet zoveel geld wilt uitgeven kun je ook de gewone vinylversie of de cd-versie ervan kopen.
Of luister ernaar op Spotify. Je weet dat het een heel leuk album is wat je aanschaft. Er is veel moeite in gestoken en je krijgt er drie cd’s voor. Zo bekeken is het niet duur.
En het hele boekje, alle foto’s die je nog nooit hebt gezien…
Ja, precies. Het is lang geleden allemaal maar wat herinner je je van het schrijven en opnemen van Tapping the Vein? Ben je helemaal opnieuw begonnen toen je begon met schrijven of had je nog ideeën liggen?
Agent Orange, het album ervoor was erg succesvol. Dan weet je dat de platenmaatschappij een soort Agent Orange deel twee wil hebben. En ik denk dat dit onmogelijk was, ook omdat we een andere gitarist kregen. Frank Blackfire had de band al verlaten. Na Agent Orange kwamen we met Better Off Dead, dat was meer rock, meer heavy metal, wat ik erg leuk vind. En toen Andy naar de band kwam was hij een jonge man. Hij was achttien jaar oud en zat boordevol ideeën. Muziek maken was voor hem een droom die uitkwam. En hij is een grote punkfan die erg van The Ramones houdt. Toen we begonnen met repeteren voor Tapping the Vein en begonnen met het schrijven, hadden we één nummer in één repetitiesessie af. Dat was geweldig. Andy kwam met zoveel ideeën. Die waren allemaal erg bruut. We wilden hier geen Agent Orange-gevoel bij hebben. Het was totaal anders is. We wilden een Sodom-album hebben dat zo zwaar mogelijk was.
Ik weet nog dat de platenmaatschappij ons probeerde te dicteren dat we het op een andere manier moesten doen omdat in 1992 de muziekbusiness begon te veranderen. Er kwamen steeds meer grungebands en bands werden meer melodieus omdat de platenverkoop een beetje daalde. Maar wat de platenmaatschappij betreft… Het maakt me niet uit wat zíj willen. Wij doen wat wìj willen. We willen muziek maken en zij brengen het naar buiten. En dus zijn we de zwaarste band van Duitsland, en dat willen we zo houden. We willen niet rondkijken naar wat andere bands doen. Hebben zij meer succes? Misschien, ik weet het niet. We maken alleen muziek voor onszelf en voor onze fans, dus we willen niets veranderen of concessies doen. Mensen zeggen dat album het een soort death metal van Sodom is, of wat dan ook. Er zitten een paar slopende stukken in maar het is geen death metal. Is het thrash metal? Is het black metal? Toch death metal? Wat maakt het uit! We wilden gewoon een goed Sodom-album maken en dat is volgens mij gelukt.
Dat denk ik ook want Sodom bestaat al meer dan veertig jaar en al die bands die commercieel zijn geworden… Waar zijn ze nu…..?
Precies dat! Je weet dat je moet proberen betere nummers te schrijven en een betere muzikant te worden. Maar we zijn allemaal geïnspireerd, vooral ik, door Venom. We komen uit het begin van de jaren tachtig en dat is de muziek waarmee ik opgroeide. Pure heavy metal. We hebben geen commerciële invloeden nodig in Sodom. Al doen andere bands dat wel. En dit is iets wat we tegenwoordig nog steeds op dezelfde manier doen als we nieuwe nummers schrijven voor een nieuw album. Het maakt ons niet uit wat andere bands doen. We willen een Sodom-album hebben dat het meest heavy ooit is. En dat was in 1992 ook al zo. Ik ben geïnspireerd door Venom, Slayer en Motörhead. Chris hield zich meer bezig met melodieuze dingen. Hij was een groot fan van Bryan Adams.
Echt?
Haha ja, echt. Maar er is geen Bryan Adams-invloed in onze muziek. Het maakt niet uit naar wat voor soort muziek je luistert. Maar als je een Sodom-album maakt, moet elk nummer heavy zijn. We willen de fans niet teleurstellen, bijvoorbeeld omdat we melodieuzer zijn geworden. Als je een melodieus nummer schrijft, kan dat ook heavy zijn. We sluiten nooit compromissen. En ik ben vrij om te doen wat we willen met Sodom. Geen enkele platenmaatschappij gaat ons ooit iets dicteren.
Andy Brings was wel heel jong toen hij bij Sodom kwam. Ik dacht dat het twintig was, maar jij zei achttien.
Of 19, nou ja… zoiets.
Had hij enige ervaring met spelen en opnemen met een band?
Nee. Dit was de eerste keer dat hij in een band speelde. Hij speelde een paar jaar daarvoor wel in een schoolband maar hij was nog nooit in een professionele studio geweest om op te nemen of op tournee geweest. Laat staan dat hij op een groot podium had gestaan. Het was echt een nieuwe ervaring voor hem maar hij deed het wel! Hij deed het geweldig. Ik herinner me de eerste show met hem en hij was een beetje bang. We speelden in Japan en er stonden iets van duizend man op ons te wachten. Hij zei: ik heb nog nooit voor zoveel mensen gespeeld. Ik zei: maakt niet uit, ga er gewoon voor en doe het. Kijk niet naar voor hoeveel man je zo staat, probeer niet te tellen hoeveel mensen er zijn want je weet dat het je niets uitmaakt. Ga gewoon het podium op en speel onze muziek. Het is de enige manier om te doen. En hij deed het heel professioneel en ontspannen. En na een paar shows zagen we dat hij steeds meer ontspannen werd.
Je hebt destijds wel een risico genomen door een jong broekkie in te huren. Het had ook anders af kunnen aflopen.
Ja, dat had gekund. Maar we hadden ook niet zoveel tijd dat we tien gitaristen konden laten auditeren omdat we destijds bijna elk jaar een album uitbrachten. Waarschijnlijk heb ik gedacht: we proberen het eens met hem. Ik besefte dat deze man tegenwoordig heel goed voor ons zou kunnen zijn. Hij is een hele frisse en goede gitarist en dus hebben we het gedaan. Ik denk dat het belangrijkste in Sodom mijn zang en bas-spel was, samen met Chris die de drums deed. Het maakte niet zoveel uit wie gitaar speelde. Maar hij was een hele goede gitarist voor Sodom!
Oké, ik heb een vraag over het nummer Wachturm. Het is een nogal controversiële tekst. Zorgde het voor wat commotie, ook omdat het in het Duits was?
Ja, ik weet niet of er in Nederland ook Jehova’s getuigen zijn? Het is een soort christelijke religie. Chris had destijds een vriendin die Jehova’s getuige was. Ze wilde dat hij stopte met Sodom want wat Witchhunter deed was “satanische muziek”. Dus ze zei tegen hem: als jij niet stopt met de muziek, stop ik met onze relatie. Hij had dus enorme problemen in die tijd. Toen we Tapping the Vein aan het opnemen waren, was hij erg in de war over meerdere dingen. Hij wilde in de band blijven en hij wilde bij zijn vriendin blijven want hij was verliefd op haar. Dat was een groot probleem en hij begon daardoor steeds meer te drinken. Hij zei dat ik een lied in het Duits moest schrijven over dit onderwerp. Het was heel belangrijk voor Chris om het in het Duits te doen zodat al onze Duitse fans zouden begrijpen wat de betekenis erachter was. En dus begon ik er een liedje over te schrijven.
Maar in de tekst gaat het niet over de ervaring van Chris met zijn vriendin. Ik beschrijf mijn ervaring over die keer dat er aan mijn deur werd gebeld door de Jehova’s getuigen. Ze wilden me hun een tijdschrift, de Wachturm, verkopen. En ik zei: kom binnen, laten we een kop koffie drinken en erover praten. Het was best een interessant gesprek. Ik denk trouwens niet dat dit mijn beste tekst ooit is. Maar mensen vinden het leuk. En omdat mensen het leuk vinden, spelen we het tegenwoordig nog steeds. Mensen willen Wachturm nog steeds horen.
Maar het was dus niet controversieel?
Nee, omdat het niet tegen religie is. Het is heel neutraal. Het beschrijft gewoon hoe het was. Ik heb nooit gezegd dat Jehova’s getuigen slecht zijn of dat het een slechte religie is. Dat doe ik nooit. Het is politiek correct op mijn manier. En wij kregen er dus geen problemen mee. Uiteindelijk heeft Chris het wel uitgemaakt met haar. Dat is een waar gebeurd verhaal. Tijdens de voorbereiding van deze heruitgave kwam Andy met een tape op de proppen van een radioshow die we destijds hadden opgenomen. Dat was uiteindelijk de laatste show met Chris. Ik kan me dit optreden nog goed herinneren. Hij zat in een heel slechte situatie. Hij wist zelf ook wel dat hij niet lang meer in de band zou zitten. En hij wist dat hij zijn vriendin kwijt was. Een zeer slechte situatie voor hem. Hij dronk de hele tijd, ook in de studio. We hebben dit album opgenomen in een erg dure studio. We brachten daar veel tijd door en we verloren er veel geld door omdat Chris niet meer zo goed kon drummen. Hij had bij het opnemen veel hulp nodig van Harris Johns, de producer van dit album. Voor mij en voor Sodom was het wel het beste om hem eruit te schoppen. Hij was mijn beste vriend maar ik wilde de band vooruit helpen.
Het moet een moeilijke beslissing zijn geweest om je beste vriend eruit te gooien.
Heel, heel moeilijk. Maar hij begon steeds meer te drinken. Maar Sodom is mijn werk. Het is mijn beroep. Ik moet vooruit met de band, ik kan niet wachten totdat een alcoholist die in de band zit stopt met drinken. Maar uiteindelijk ben ik altijd erg trots op Chris geweest. Hij was een hele goede drummer en de productie van Tapping the Vein is erg goed. Het is een goede Sodom-klassieker.
Ik vond het erg moeilijk om iets te vinden over de tour die Sodom destijds ter promotie deed. Ik vond alleen dat jullie toerden met Depressive Age. Wat herinner je je van de tour? En zijn er nog grappige verhalen die je je kunt herinneren?
Nee, ik kan me weinig herinneren, want dit is slechts één album en één tournee in mijn grote carrière. Ik kende Depressive Age wel. Echt aardige jongens, daar lag het niet aan. Maar naar mijn mening paste hun muziek niet al te goed bij Sodom. Ze zaten bij dezelfde platenmaatschappij en hetzelfde management dus die probeerden altijd een band van hen aan onze toer te koppelen. Het maakte niet uit of het muzikaal paste of niet. Het was vaak een zakelijke beslissing. Maar we hebben het vast leuk gehad als bands onderling. Wij hadden een grote bus en we deden veel shows en zelfs enkele festivals, zoals in Japan. Je kunt het niet vergelijken met tegenwoordig. Tegenwoordig kun je op wel honderd festivals spelen, bijna elk weekend kun je wel naar een festival. In die tijd was er nog geen festivalscène. Je kon destijds wel een paar kleine optredens in de buurt doen, zowel binnen als buiten Duitsland. Verder kan ik kan me niet veel herinneren. Maar Andy gelukkig wel. Hij heeft ook veel foto’s uit die tijd. Hij verzamelde alles en kent veel verhalen. Ik ben het meeste vergeten.
Het was destijds een ander tijdperk. In 1992 was er maar één metalfestival, Dynamo Open Air en dat was ook nog eens betaalbaar.
Alleen al in Duitsland zijn er tegenwoordig honderden festivals. Grotere of kleinere. Het is verbazingwekkend. Het is tegenwoordig een hele grote metalscène, maar toen nog niet. Wacken Open Air was een van de eersten grotere festivals. We hebben zelf ook weleens geprobeerd een bierfestival op te zetten. Maar hoe dan ook, we hadden een leuke tijd en het is altijd een goede herinnering om naar onze nummers van destijds luisteren. Daardoor komen herinnering ook weer terug. Toen Witchhunter een paar jaar geleden stierf was dat een heel moeilijke tijd voor mij. Juist omdat ik hem niet heb kunnen helpen. Je kunt een alcoholist niet helpen, tenminste ik niet. Ik heb veel vrienden verloren door alcohol of drugs. Je kunt niet helpen. Ze stoppen nooit totdat ze doodgaan en dat was wat er met Witchhunter ook gebeurde.
Oh, nog steeds verdrietig, maar het is goed als hij nog steeds herinnerd wordt door deze heruitgave. En met goede herinneringen.
Met deze live-opnames willen we hem ook herinneren. Het is op zich een heel slechte show. Of… het is geen goede. Maar voor mij is het meer een historisch document. De laatste show met Chris… Zijn spel ging toen al achteruit.
Nou, soms kunnen die shows best goed zijn. Ik herinner me dat ik de eerste Venom-show op VHS zag. Het was ook geen goede shows maar het was zo cult en zo donker.
Ja, klopt helemaal en ik snap wat je bedoelt. Muzikaal was het niet zo goed… Er was een festival genaamd Aardschokdag. Venom speelde daar. Ik kreeg later de opnames te zien en alles was verschrikkelijk. Maar wat maakt het uit? Het is Venom. Ik weet nog dat ze een signeersessie hadden in Eindhoven in een kleine club, Dynamo of zoiets. En we kwamen helemaal uit Duitsland om onze spullen te laten signeren en Venom voor de eerste keer te zien. Het waren gekke lui… Ik ben altijd blij geweest een Venom-fan te zijn. Alles veranderde door hen. Ik denk dat dit album (Tom houdt een exemplaar van Tapping the Vein in de lucht –CS) zonder Venom nooit gemakt had kunnen worden.
Gaat Sodom deze heruitgave live promoten? Zo ja, wordt het dan integraal gespeeld of slechts een paar nummers?
Ja, we doen een paar nummers. Volgens mij hebben we in december een kleine tournee door Duitsland. We moeten een paar nummers van Tapping the Vein op de setlist zetten. Ik denk dat we daar ook genoeg speeltijd voor hebben. We hadden een tijdje The Crippler op de setlist. Een paar jaar geleden hadden we One Step Over the Line al op de setlist. We praten nog over Reincarnation, maar dat is een nummer van acht minuten en verder Body Parts en Skinned Alive. Maar we moeten ook keuzes maken bij het opstellen van een setlist. We zoveel albums en kunnen het podium niet verlaten zonder Agent Orange te spelen, snap je? Als we maar negentig minuten hebben, moeten we keuzes maken. We kunnen wel wat veranderen en wat meer materiaal van Tapping the Vein spelen maar dat gaat ten koste van andere nummers.
En volgend jaar doen we misschien een heruitgave van Get What You Deserve. Jabba The Hut is een populair nummer van ons. Maar mensen vragen me soms om een heel album te spelen en dat doe ik liever niet. Het kan ook te veel zijn. Ik herinner me dat we Agent Orange in zijn geheel speelden. Het is oké, maar ik doe het niet graag omdat we zoveel goede albums hebben uitgebracht. En er zijn ook goede nummers die we nog nooit live hebben gespeeld. Wij proberen de setlist ook van show tot show te veranderen. Weet je, ik ben een grote Motörhead-fan. Ik heb de laatste Motörhead-shows gezien en ze hebben in de loop der jaren steeds dezelfde setlist gespeeld. Misschien hebben ze één nummer veranderd. Hetzelfde geldt voor Slayer. Dat lijkt me ook saai om te doen. Ik heb ook met de rest van de band gepraat en voorgesteld naar de andere albums van Sodom te luisteren. Daar staan zoveel goede nummers op en ik stelde voor ze te repeteren om te kijken of het misschien op de setlist kan. Maar soms hebben we een festivalsituatie en kunnen dan maar veertig minuten spelen…. Wat kun je dan doen? De klassiekers moeten in die tijd ook worden gespeeld en dan is de tijd eigenlijk al om.
Ik denk dat het twee jaar geleden was dat je 40 Years Of War uitbracht en nu doe je deze heruitgave. Maar de fans willen ook nieuwe muziek horen. Het Genesis XIX-album is ook alweer vier jaar geleden?
Ja, ja, ik weet het! Weet je, we hebben alweer een nieuw album opgenomen.
Echt?
Ja. We hebben we de drums op band opgenomen. Een vriend van Tony heeft een studio met een tapemachine en analoge mengtafels. En ik wilde op het nieuwe album een groter drumgeluid hebben, vooral omdat ik dus een old school Venom-fan ben. Ik hou van die old school sound. Ik hou van bands als Van Halen en Mötley Crüe, met dat mooie drumgeluid. Dat is heel belangrijk voor me en nu hebben we het. Tegenwoordig hebben we een goede drummer. Hij nam de nummers op in één of twee opnames, zonder enige onderbreking. En wat we gaan doen is… we hebben dit jaar alles afgerond, we hebben vijftien nummers opgenomen en twaalf daarvan komen op het album te staan. Ik denk dat het in maart pas uitkomt omdat we ook een vinylversie uit willen brengen en daar is meer tijd voor nodig. Hopelijk kunnen we het volgend jaar in april uitbrengen.
Oké, hoe gaat het album heten?
Ik kan je dat nog niet vertellen.
‘Tuurlijk wel!
Nee, dat kan ik niet. De titel van het nieuwe album verandert nog. Het moet ook passen bij het hoesontwerp. Onze drummer heeft trouwens een aantal nummers geschreven. Veel mensen weten niet dat hij een goede gitarist is en een goede pianist. Daarnaast is hij ook een goede bassist en hij weet precies hoe een Sodom-nummer moet klinken. En ik was erg verrast toen Tony met een paar gitaarriffs en ideeën voor liedjes op de proppen kwam. Die klinken heel bruut!
Gaat het de fans verrassen?
Ja, dat denk ik wel.
Op welke manier dan?
Ik vertel altijd dat het volgende album het zwaarste Sodom-album zal zijn. Het is iets dat we de mensen voortdurend vertellen. Ik denk dat wanneer we het juiste geluid krijgen dit ook klopt. Ik denk dat een heavy band zijn niet alleen betekent dat je de gitaren lager stemt of sneller moet spelen dan welke andere band dan ook. Ik denk dat de zwaarte uit het geluid komt, het organische geluid waar ik zo de voorkeur aan geef. Hetzelfde geldt ook voor de basgitaar. Zoals bij Cronos. We namen dit keer alles op zonder enige computer. We hebben bijvoorbeeld geen plug-ins gebruikt. We hebben de gitaren gewoon ingespeeld op een Marshall-versterker met microfoon ervoor.
Je houdt van die muur van geluid, net als op de oude LP’s.
Muur van geluid… Ja, dat is denk ik de juiste term. Als je naar al de oude bands luistert, zijn de drums luider en groter. En dat klinkt anders. Ik wil dat je een drumgeluid krijgt en dat het op een natuurlijke manier klinkt, zoals het in een oefenruimte klinkt. Gewoon het originele drumgeluid. En wees gewaarschuwd: het volgende Sodom-album zal een killer zijn. Maar naast dit nieuwe album praten we ook al over de volgende heruitgave, Get What You Deserve. We zijn begon met het verzamelen van foto’s en op zoek naar live-materiaal. Weet je, Get What You Deserve was écht een van mijn favoriete albums. Vanwege de ruwheid van het album. Ik kijk er echt uit naar die heruitgave en ben er de hele tijd mee bezig.
Ja, je hebt nog veel plannen. Denk je er nog niet aan om met pensioen te gaan uit de muziekscene?
Ik wil niet stoppen met de muziek. Maar na al die jaren… We hebben het elke dag druk. We toeren over de hele verdomde wereld. En het is niet alleen een tijdje op een podium staan. Als je in Zuid-Amerika gaat spelen voor twee shows, ben je tien dagen onderweg. Ik wil de zaken een beetje vertragen. Ik wil meer tijd doorbrengen met mijn gezin en met mijn vrienden. Ik wil ook meer tijd aan mezelf besteden. Ik jaag bijvoorbeeld graag. Ik heb zoveel dingen te doen. Ik heb een klein eigen huis en moet daaraan wat repareren. Ik heb een pauze nodig. Volgend jaar hebben we een paar shows en we denken ook na over het schrijven van nieuwe nummers en het voorbereiden van de hele backcatalogus. We hebben het ook over een Obsessed By Cruelty-heruitgave. Er is veel te doen en ik wil me niet helemaal terugtrekken van het maken van muziek. Maar ik wil geen tijd meer verspillen aan luchthaven en hotels als je begrijpt wat ik bedoel. Ik wil het volgend jaar wat rustiger doen.
Ik begrijp het volkomen. Het is een beetje dubbel: je bent op een bepaalde leeftijd, wilt tijd doorbrengen met je gezin en andere dingen doen. Maar aan de andere kant is het heel goed dat mensen Sodom nog steeds live willen zien en dat er nog steeds interesse is in jullie band.
Dat is allemaal waar. Ik ben gelukkig nog steeds gezond maar kreeg wel dezelfde nekproblemen als Tom Araya. Ik knal live nog steeds als een twintigjarige man. Maar de volgende dag kan ik mijn bed niet uit komen…. Dus sprak ik met mijn arts. Ik wil geen enkele operatie ondergaan, dat is te gevaarlijk. Ik heb nog een soort massage gedaan en een aantal andere therapieën gaan mij hopelijk helpen. Want als je altijd aan het headbangen bent of met een basgitaar loopt krijg je schouderklachten. Je krijgt elleboogproblemen en je nek gaat pijn doen. Dus ik moet het volgend jaar wat rustiger aan gaan doen. Ik wil alles een beetje opzij zetten.
En die stapelbedden in de tourbus zijn ook niet de meest comfortabele.
Ja, dat is waar. Ik slaap graag in mijn eigen bed! Maar als je in de tourbus zit… Je kunt daar slapen en wat drinken maar het is niet gezond. Touren is niet echt gezond omdat je soms slecht eten krijgt en dan problemen met je maag krijgt en constant slecht slaapt. Weet je, ik vind het nog steeds leuk om het te doen maar ik word volgend jaar 62. Ik ben nog steeds in een redelijk goede gezondheid. Ik kan nog een liveshow van ongeveer twee uur doen maar ik heb gewoon meer tijd voor mezelf nodig. En hoe ouder je wordt, hoe sneller de tijd gaat. Dus ik wil het een beetje vertragen.
Nou, succes daarmee: eerst komt de eerste heruitgave en daarna een nieuw album.
Ja… Maar de platenmaatschappij vond het wel raar dat we een nieuw album uitbrengen en op tournee gaan. Oké, het is altijd een slecht moment om te stoppen. De hele tijd is er van alles te doen: we hebben een nieuw album en een paar shows voor volgend jaar die al geboekt zijn. Ik wil de shows niet annuleren. Maar een volledige toer…. Ik weet het niet. Ik denk dat als je een Sodom-fan bent, je het nieuwe album sowieso gaat kopen.
Ja, het is anders dan in de jaren tachtig of negentig. Toen moest je op tournee gaan om albums te verkopen.
Dat ben ik niet helemaal met je eens. Maar het is altijd moeilijk om te stoppen. Er is altijd wel iets : een album, een tournee… Ik heb met de jongens gesproken en voorgesteld alleen de shows te doen die nu geboekt staan. We sluiten in Zuid-Amerika af. En er is een festival in Duitsland: Rock Hard Festival. Dat gaan we doen omdat we die al geboekt hebben, Maar ik moet het wel een beetje vertragen allemaal zonder alles helemaal stop te zetten.
Nou, dat waren mijn vragen dus we gaan dit interview wel stopzetten. Bedankt voor je tijd. Vielen dank!
Graag gedaan. Als het nieuwe album uit is, zullen we dan opnieuw een interview doen? Je vriend Frank zal het wel regelen.
Ja. Wir Schaffen das.
Hahaha. Akkoord. Dankjewel. Tschüss!
Links: