Doedsmaghird is het broertje van Dødheimsgard. Waarom? Gewoon omdat Yusaf “Vicotnik” Parvez samen met DHG’s gitarist Camille Giradeau nog tijd gevonden heeft om een ander, noem het gerust nevenuniversum, te creëren. De titel van dit eerste behoorlijk experimentele werkje is gewoon Omniverse Consciousness. Maar je zal snel door hebben dat “gewoon” niet de term is die de lading dekt.
De muziek op deze Omniverse Consciousness brengt grimmigheid samen met moderne klanken om onder een vernieuwd masker schuil te gaan. Daarbij werd de plaat verweven rond een centraal thema dat de heer Parvez nog het beste samenvat in onderstaande lijnen: “A concept of universal awareness that transcends the present individual experience and connects the dots across multiple timelines and dimension. Consciousness is like nodes within a vast, interconnected web, where the black medium current serves a conduit for information exchange. Within this singularity, all path leads inward, and the concept of time ceases to exist. Every possible timeline, past and future converge into the enigmatic state of the omniverse consciousness. Palpable as a whispered secret, we present this intersection of experiences and outcomes. Symbolizing the unattainable potential that never was but is. This emergence through conflict and synergy shaped from the original entities involved. A transformation and innovation where two points in time merge into a point in the middle…”. Zo ik zou het niet beter kunnen samenvatten. En nu zijn we klaar om de boel aan te zwengelen…
De muziek op deze plaat heeft iets spontaans, iets ongebonden, iets geheel open. Het lijkt wel of de twee heren op een regenachtige zondagmiddag eventjes hun geestelijke overprikkeling hebben weten te kanaliseren met als resultaat dit knotsgekke surrealistische blackmetalplaatje. Sparker Inn Apne Dorer is daar een perfect voorbeeld van: een blik aan vertellende stemmen wordt opengetrokken en leggen je even uit wat nu precies de bedoeling is, nog geen tel later zoeft er een blastpartij voorbij. Endless Distance is, nog meer dan zijn voorgangers, een mengeling van experimentele klanken, vocale erupties en ritmesecties die gewoon doen wat ze willen.
Na een afdwalend instrumentaaltje staan de twee heren weer pal voor het tweede gedeelte van de plaat dat even gestoord als geniaal mag genoemd worden. Op Death Of Time neemt de bas even de bovenhand alvorens een uitdeinende solo de aandacht weer vangt. Wil je fluitend door een zwart gat, volg dan de bijzondere klankontwikkeling in Min Tid Er Omme. Willen we onze fiets al parkeren? Nee hoor, we rijden nog even door de ruimte gecreëerd door deze uitzonderlijke Noorse band…
Doedsmaghird komt met Omniverse Consciousness en doet dit op een indrukwekkende experimentele blackmetalwijze. Het beluisteren van deze plaat laat toe je open te stellen voor een influx aan allesomvattende overpeinzingen, energetische stromingen waar je je nog niet van bewust was en nog zo veel meer… Het blijft toch een bijzondere kerel, die Vicotnik.
Score:
85/100
Label:
Peaceville Records, 2024
Tracklisting:
- Heart Of Hell
- Sparker Inn Apne Dorer
- Then, To Darkness Return
- Endless Distance
- Endeavour
- Death Of Time
- Min Tid Er Omme
- Adrift Into Collapse
- Requiem Transiens
Line-up:
- Yusaf “Vicotnik” Parvez – Zang, instrumenten
- Camille Giradeau – Gitaar, instrumenten
Links: