Equilibrium – Rekreatur
Nuclear Blast, 2010
Sagas was een geweldige plaat die met afstand de voorganger Turis Fratyr wist te verpulveren. Woorden van die strekking schreef ik in 2008 en daar sta ik ook nog steeds vierkant achter. Equilibrium’s tweede draait hier nog steeds regelmatig zijn rondjes en de verwachtingen waren dan ook hooggespannen voor Rekreatur, de langverwachte derde plaat, helemaal na het onverwachte vertrek van zanger Helge en drummer Manuel. Heel even leek het afgelopen te zijn met de Duitse band, maar met het aantrekken van respectievelijk Robse en Hati als zanger en drummer lijkt de rust weer wedergekeerd en inmiddels ligt de derde langspeler dan ook voor me.
Laten we direct met het belangrijkste beginnen: Rekreatur is absoluut een waardig opvolger van Sagas en de bezettingswissel heeft de band weinig tot geen kwaad gedaan. Robse heeft een wat krachtiger en gevarieerder stemgeluid dan Helge en enig verschil in drumwerk zal wellicht alleen de zeer oplettende fan opvallen, en dan vooral live bij het oudere materiaal. Rekreatur klinkt zoals we van Equilibrium gewend zijn en de folky metal van de heren en dame klinken even vertrouwd en eigenzinnig als altijd. De Duitstalige metal van de band is ook op deze derde plaat met geen andere band te vergelijken en dat is de grote kracht van Equilibrium. De band heeft al van meet af aan een zeer specifiek eigen geluid en dat geluid is, ondanks de wisselingen in bezetting, behouden gebleven.
Dat eigen geluid is echter op Rekreatur ook een punt van kritiek geworden. Hoewel het materiaal nog steeds voorzien is van de meest prachtige, feeërieke melodieën en de nodige (keyboard-)bombast, begint de band inmiddels iets teveel te klinken als een kopie van zichzelf. In muzikaal opzicht lijkt de band langzaamaan verstrikt te raken in een zelf gecreëerd stramien van noten en melodie-structuren, waardoor Rekreatur, een aantal geweldige momenten ten spijt, me iets teveel klinkt als Sagas 1.5 dan een volledig nieuw album. Het feit dat de band met het lange, instrumentale Kurzes Epos overduidelijk een tweede meesterzet à la Mana probeert neer te zetten en zich daarmee, hoewel het op zichzelf een prima song is, lelijk in de vingers snijdt helpt ook niet bepaald, om over het onvoorstelbaar infantiele artwork nog maar te zwijgen.
Rekreatur heeft een aantal prachtige momenten, waarbij vooral het wonderschone Wenn Erdreich Bricht een ongelooflijk hoogtepunt is. Over de gehele linie genomen klinkt Equilibrium hier, na het ijzersterke Sagas, erg als een herhalingsoefening, een opvoering van een zelfde kunstje, en dat doet afbreuk aan wat op zich een prima album is. Misschien waren de verwachtingen te hooggespannen, wie zal het zeggen, maar de songs op Rekreatur klinken te generiek en te veel als een kopie van eerder werk om een echt onuitwisbare indruk achter laten, waarvan we weten dat de band er toe in staat is, en dat is zonde. Uiteindelijk is het een prima album geworden in plaats van het uitstekende album wat het had moeten zijn.
Tracklisting:
- In Heiligen Hallen
- Der Ewige Sieg
- Verbrannte Erde
- Die Affeninsel
- Der Wassermann
- Aus Ferner Zeit
- Fahrtwind
- Wenn Erdreich Bricht
- Kurzes Epos
Line-up:
- Robse – zang
- René – gitaar
- Sandra – bas
- Andi – gitaar
- Hati – drums
Links: