Achter de immense boom, deze duizend jaar oude eik die zich Tusenårseken laat noemen, zit één man, namelijk Andreas Karlsson. Dit brave heerschap is afkomstig uit Zweden, Höör om precies te zijn, en nieuweling Omhuldra komt, net als de vorige plaat Mardrömsmeditationer, uit via Grind To Death Records. De black metal kent zijn folky, paganeske en atmosferische lagen en werpt zo een knipoog naar bands als Bathory, Enslaved of ook nog Imperium Dekadenz.
Het vorige album, waarvan hierboven reeds sprake, maakte op onze redactie toch heel wat indruk, en de vraag rijst dan ook meteen of met een andere redacteur de punten even hoog zullen blijven. Op zich is dat niet de vraag die moet gesteld worden maar wel of de heer Karlsson het pad dat hij uitgekozen had verder zal bewandelen of dat hij voor een heel andere route kiest. Na twee full lengths en een EP in hetzelfde straatje zou dat voor plaat nummer drie toch bijzonder eigenaardig zijn.
Paganeske, folky klanken en dito gezangen vullen het luchtruim en laten je deze lucht al vanaf de eerste seconden inademen. Dat de heer Karlsson niet vies is van een potje smerigheid toont hij echter ook vrijwel onmiddellijk aan wanneer hij de cleane vocalen laat opvolgen door typische boosaardige screams. Alles wordt aan een opzwepend tempo afgeleverd. Volgens mij gebruikt de brave man ook een drumcomputer ofwel werken mijn beide oren na decades black metal beluisterd te hebben, niet goed meer. In ieder geval is het zo dat de klankkleur van die drums de eigenheid van de riffs en thema’s niet direct goed doet. Al gauw, reeds in het eerste nummer, krijg je alzo toch eerder een kakofonie van verschillende ideeën. Ideeën die in hun eenvoud wel erg goed zijn maar wanneer ze allemaal samengevoegd worden toch iets te overvloedig, overdadig overkomen. Dat maakt het eerste nummer Ode Till Alla Fattiga Kräk natuurlijk geen slecht nummer maar, zoals bij de vorige plaat, moet je er goed voor gaan zitten en de muziek meerdere luisterbeurten geven om toch een overkoepelend oordeel te kunnen vellen. Zowel Våren Förgiftad als Riket Bortom Livet zitten in vorm en uitvoering in hetzelfde brutale straatje. De laatste van deze twee herbergt wel erg sterke paganeske samenzang die wordt gecombineerd met bijtend en pitsend riffwerk.
Himmelens Hand kenmerkt zich vooral door heel wat dissonante gitaarthema’s. Het paganeske gevoel komt dan weer bovendrijven in Ett Hjärta Som Lättats Från Kroppen met beklijvend akoestisch spel en tomwerk. En Vila I Eländet combineert dan weer dezelfde elementen met cleane zang en fluitspel. De brutale blastpartijen zijn weer terug op Mörkret Inuti Allt maar hiermee jammer genoeg ook weer dat minder genietbare drumgeluid.
Omhuldra van het Zweedse Tusenårseken – of schrijf ik beter van de muzikale alleskunner – Andreas Karlsson, is een puik folky, atmosferisch blackmetalwerkstuk geworden. Een plaat die zijn hoogtepunten wel kent maar door de veelheid aan ideeën en de weinig indrukwekkende drumklanken me niet helemaal bij de keel grijpt. Of laat ik het anders schrijven: deze duizendjarige eik is groot en mooi te noemen maar niet echt indrukwekkend.
Score:
75/100
Label:
Grind To Death Records, 2024
Tracklisting:
- Ode Till Alla Fattiga Kräk
- Våren Förgiftad
- Riket Bortom Livet
- Himmelens Hand
- Ett Hjärta Som Lättats Från Kroppen
- En Vila I Eländet
- Mörkret Inuti Allt
- Oändligt Är Dårens Nummer
- Själen Utmärglad
- Grönskan Vi Minns
Line-up:
- Andreas Karlsson – Zang, alle instrumenten
Link: