Darkest Red, waar ken ik die titel toch van. Ah; metalcoreband The Agony Scene bracht ook ooit een album op de markt met die titel. We zitten gelijk in de juiste hoek als we het daar toch over hebben, want van eigen (Nederlandse) bodem brengt het gezelschap Loyalty Ends Here met de EP Darkest Red zijn debuut uit in hetzelfde genre. De Noord-Hollanders wonnen vorig jaar de welbekende Metal Battle en vieren dat dit jaar met de release van een eerste werkje.
Grote inspiratiebronnen zijn onder andere Lamb Of God, Trivium en As I Lay Dying. Muzikaal is alles duidelijk hoorbaar maar is met name de laatstgenoemde inderdaad een overduidelijke indicatie, specifiek door de gave, melodische en tremolo gitaarpartijen van leadgitarist Tristan. Hoewel de invloeden van menig metalcoreband dus in alle vijf de nummers doorsijpelen, is het vooral het doorbeukende Medicate Me For Silence en de afsluiter Testament waarbij de rechtstreekse ode een passende muzikale vertolking krijgt. Het stemgeluid van Richard is lekker ruig waarmee hij de metalcore ook eigenhandig in de juiste richting sleept. De drums golven heerlijk mee op momenten dat er wat harder gemusiceerd wordt, maar stellen eenvoudig bij tijdens de passages waar het melodische aspect meer op de voorgrond komt te staan. Bovendien neemt Loyalty Ends Here met een gemiddelde duur per nummer van ongeveer vier minuten de tijd om zijn arrangementen goed vorm te geven.
Label:
Eigen beheer, 2024
Tracklisting:
- Sea Of Harlots
- Deadweight
- Medicate Me For Silence
- The Darkest Red
- Testament
Line-up:
- Richard- Zang
- Tristan – Gitaar
- Pim – Gitaar
- Maurits – Basgitaar
- Menno – Drums
Links: