Riot (V) – Mean Streets

Geschreven door op 20-07-2024 om 17:14.

Riot (V) (je leest soms ook wel Riot-V) is een van die legendarische groepen die bij mij onder de radar is gebleven. Toch draait deze New Yorkse band al heel lang mee. Van in 1975 om precies te zijn en toen heette hij gewoon Riot. Van de originele bezetting schiet niemand meer over na het overlijden van originele gitaarfurie Mark Reale in 2012. Dat was trouwens het moment dat de naam veranderde in Riot (V). Maar bassist Donnie van Stavern draait ook al mee van in 1986 en heeft dus al een hele lange staat van dienst. Dat was ook de periode dat Riot een serieuze reputatie had.

De band in één specifiek vakje onderbrengen lukt je niet. Men balanceert continu op een dunne grens tussen groovy hardrock, traditionele heavy metal, synthesizerloze power metal en onvervalste speed metal. Een niet alledaagse cocktail, maar wel een die heel erg smaakt. Ook op deze Mean Streets is het van dat, en die cocktail giet je met veel plezier in een enkele teug naar binnen. Het feit dat de nummers over meerdere jaren heen geschreven zijn, zal bijdragen aan het gevarieerde geluid.

Warmlopen voor het nieuwe album kon een aantal maanden voor uitkomen al via het eerst uitgebrachte High Noon. Nogal wat fans vergelijken dit met het materiaal op Thundersteel, dat zowat als het beste Riot-album wordt bestempeld. Hier krijg je effectief zo’n vrij snel nummer dat zowel naar heavy metal als naar power metal neigt. Heel anders van stijl dan Feel The Fire bijvoorbeeld, een schoolvoorbeeld van potige 80’s midtempo hardrock, inclusief een knappe headbangende jongedame in de videoclip, een meerstemmig meezingrefrein en een solo van beide gitaristen. Beide goed hoor, maar wie alleen maar snelheid wil, valt hier even uit de boot.

Gelukkig is de “need for speed” in grote mate aanwezig op dit bijzonder degelijke album. Het begint al steengoed met Hail To The Warriors. Snel, catchy, melodieus maar agressief waar nodig, staccato zang met hele hoge uithalen die zanger Todd Michael Hall vlekkeloos haalt en een gitaarduel à la Judas Priest. Topnummer dat meer dan uitnodigt om de rest te beluisteren. Ik denk trouwens dat een vergelijking met Judas Priest wel vaker te maken valt. Love Beyond The Grave is een typische “banger” zoals Rob Halford en de zijnen ze ook met het grootste gemak uit hun mouw blijven schudden. Before This Time rangschik ik dan weer meer bij de power metal, gemengd met een snuifje Iron Maiden, of zelfs Wig Wam voor mijn part. Higher lijkt de eerste minuut op dezelfde leest geschoeid maar past dan toch beter in het melodieuze heavymetalvakje met alweer een leuk gitaarduel. Niets vernieuwends, maar wat beide gitaristen laten horen is klasse! Titelnummer Mean Streets tapt uit hetzelfde meer dan melodieuze vaatje maar blijft in je hoofd hangen.

Echt heavy wordt het met Mortal Eyes dankzij die nijdige riff die constant terugkeert. Lost Dreams schakelt nog een versnelling hoger en drijft op een continu ratelende dubbele basdrum, terwijl het refrein pure power metal uitschreeuwt. Je voelt aan alles dat deze mannen weten hoe ze een nummer van vier minuten moeten opbouwen en de toch wel heel uitgebreide teksten er vlot tussen kunnen breien met de nodige haakjes en brugjes. Voeg daar een loepzuivere productie aan toe, plus – ik herhaal – de schitterende vocalen, en je hebt een omschrijving van de term “kwaliteit” in ons geliefde genre.

Wie geen zin heeft een volledig album te beluisteren maar een staalkaart wil: stream dan eens Lean Into It omdat deze song gewoon al die stijlen in zich draagt. Hij begint groovy – noem het maar glamrockend – om aan het eind van het nummer, na de geslaagde solo, een wat agressievere toon aan te nemen en over te schakelen naar een punkrocksound. Of hoe je een doordeweeks nummer toch weer een hoop extra cachet geeft.

Afsluiten doet de band met een mix van power metal en Iron Maiden. No More heet dat nummer, maar ik reken eigenlijk wel op “much more” van deze heren de komende jaren. De traditionele en tegelijk gevarieerde metal op Mean Streets van Riot (V) heeft me geen seconde verveeld maar wel overtuigd al hun eerdere werk op te zoeken. Weer een album voor in mijn top 10 van 2024.

Riot (V) - Mean Streets - band

Score:

85/100

Label:

Atomic Fire Records, 2024

Tracklisting:

  1. Hail To The Warriors
  2. Feel The Fire
  3. Love Beyond The Grave
  4. High Noon
  5. Before This Time
  6. Higher
  7. Mean Streets
  8. Open Road
  9. Mortal Eyes
  10. Lost Dreams
  11. Lean Into It
  12. No More

Line-up:

  • Todd Michael Hall – Vocalen
  • Mike Flyntz – Gitaar
  • Nick Lee – Gitaar
  • Donnie Van Stavern – Bas
  • Frank Gilchriest – Drums

Links: