Vircolac – Veneration

Geschreven door op 27-05-2024 om 19:47.

Eerder dit jaar schreef ik over Drowned, een band die zijn album Procul His onder het label Sepulchral Productions uitbracht. Het hier te bespreken Veneration van het Ierse Vircolac is tevens afkomstig van dit label. In tegenstelling tot het eerder aangehaalde Drowned is deze Ierse band nog een relatief jonge band en is dit Veneration pas het tweede volwaardige plaatwerk. Over de EP The Cursed Travails of the Demeter (2016) voorafgaand aan het onbesproken debuut Masque (2019) werd een positief stuk geschreven door toenmalig redacteur Usurperofthetyrants. Laten we hopen dat de Ieren dezelfde lijn hebben doorgetrokken als acht jaar geleden.

 
Verwacht vrij occulte death in een niet al te generiek omhulsel, er komen immers aardig wat variaties om de hoek kijken, mede door het integreren van doompassages. Dat laatste is dan eerder sfeerverhogend, dan een bepalend of onderscheidend element. Hiermee bedoel ik dat de band niet minutenlang in hetzelfde tragere tempo voortsleept. Daar zijn de heren wel degelijk te gewelddadig en energiek voor. The Lament (I Am Calling You) zet mij in eerste instantie dan ook volledig op het verkeerde been, door gastbijdragen van Sarah McQuillan en John Ryan op viool, cello en mooie, bijna klassieke vocalen. Ik verwacht dan ook lange uitgesponnen deathdoom, wanneer de band er met het titelnummer lekker inklapt, maar ik krijg een portie occulte death te verwerken. Dat is even schrikken! Maar wel op een goede manier, aangezien het gebodene goed in elkaar steekt. Tijdens het afsluitende, lange She is Calling Me (I. War II. Death III. Redemption) komen de gastartiesten nogmaals voorbij. En alles wat daar tussenin zit is over de overgrote linie beuken, beuken en nog eens beuken. Her en der zit er ook een aardige thrash-cadans in verweven, verantwoordelijk voor een extra opzwepend moment.

De vocalen zelf hebben een lekker grof en rauw randje, geen diepe grunts hier, het geluid licht meer tegen een blackvocaal aan. En zo klinkt de muziek dan ook als duistere death met een gevoel voor songwriting en bijbehorende tempowisselingen. Over het algemeen zal deze plaat u dan ook uitnodigen tot forse headbangsessies. Al nemen de heren tijdens het laatste nummer wel wat gas terug, zo tegen het einde. Doet Vircolac dan iets nieuws of buitengewoon uitzonderlijks op zijn tweede plaat? Nee dat niet direct, maar qua uitvoering zijn het stuk voor stuk behoorlijk genietbare nummers. Neem nu bijvoorbeeld het agressieve Unrepentant of het duistere Our Burden of Stone on Bone boordevol afwisseling en solo’s. Ach, voor uw gemak deel ik hier de gehele plaat, zodat u zelf eens kan beoordelen welke track het best in de smaak valt.

Score:

80/100

Label:

Sepulchral Productions, 2024

Tracklisting:

1. The Lament (I Am Calling You)
2. Veneration
3. Unrepentant
4. Our Burden of Stone on Bone
5. All Comes to Pass, Nothing Shall Remain
6. Reflection
7. She is Calling Me (I. War II. Death III. Redemption)

Line-up:

  • Brendan McConnell – Gitaar, bas
  • NH Purcell – Drums
  • Jason Keane – Gitaar
  • Darragh O’ Laoghaire – Vocalen

Links: