Ancst – Culture of Brutality

Geschreven door op 03-06-2024 om 18:21.

Waar het Duitse Ancst in het verleden nog wel eens buiten de gebaande paden musiceerde voor een deathgrind/metalcore/crust-band door af te wisselen met black metal, is de nieuweling overduidelijk een grindcoreschijfje. Dat staat al aangegeven in de bijgesloten promo en is effectief ook zo. Wat mag de luisteraar dan verwachten in pakweg vier-en-dertig minuten speeltijd die Culture of Brutality te bieden heeft ? Nou een twintigtal nummers, dat is geen verrassing, wel? Harde, snelle nummers, waarbij er slechts een vijftal de twee minuten overschrijden. Maatschappelijk en maatschappij-kritisch materiaal, waarbij dan ook hedendaagse thema’s zoals genderidentiteit en seksisme ter discussie gesteld worden. Het oude stokpaardje “kapitalisme en loonslavernij” komt uiteraard ook terug. Tot zover is er maar weinig opzienbarends te vermelden.

 
Laten we het dan maar eens over de muziek zelf hebben. Die is best te pruimen, ik hoor veelal een speelintensiteit van een band als Misery Index bijvoorbeeld tijdens het stevige doorbeukende Destination nowhere. De kortere nummers zijn overduidelijk wat meer op de traditionele grind-leest geschoeid. De impact is er wel degelijk, doch originaliteit moet u er niet teveel in gaan zoeken. Al zeg ik u wel heel eerlijk dat het drumwerk van een grote variatie is voorzien. Wellicht is dat dan nog een onderscheidend element binnen het gekozen muzikale spectrum.

Verder is het dikke basgeluid en de hardcorevibe tijdens Beneath these hills of iron nog noemenswaardig. Het nummer laat een aardig agressieve indruk achter op de luisteraar, al gaat dat eigenlijk wel op voor de gehele plaat. Teeth into flesh opent dan nog bewust of onbewust met een stukje Slayer om daarna binnen zeventig seconden flink wat gehoorschade aan te richten. Het opgefokte Icons of filth laat dan een bloedsnel stukje d-beat horen in slechts één minuut en zestien seconden. En met Tearless oblivion heeft de band dan weer eens een langere track in de aanbieding, die nogal tragisch en uitgesponnen klinkt. Dat zagen we even niet aankomen, al is de laatste minuut wederom stuiterend hard. De plaat eindigt dan met het langste wapenfeit Lowborn extinction in de beginfase traag, doch zwaar om vervolgens een soort gesproken sample te integreren. En wanneer u denkt dat de band dan zelfs traag zal eindigen, komt u nog bedrogen uit, want er is wederom een milde tempoversnelling hoorbaar. Kortom, dit Culture of Brutality is best wel een afwisselende en kwalitatief sterke nieuweling van Ancst.

Score:

80/100

Label:

Lifeforce Records, 2024

Tracklisting:

  1. Armed with despise
  2. Of rusty knives
  3. Chasing horizons
  4. Spanking your laser brain
  5. Damaged goods
  6. Destination nowhere
  7. Doing your part
  8. Vitreous conformity
  9. Beneath these hills of iron
  10. Negativity bias
  11. Whiteboard criminal
  12. Teeth into flesh
  13. Edge of reason
  14. Keyboard wars
  15. Icons of filth
  16. Tearless oblivion
  17. Thanks for nothing
  18. Positive vibes only
  19. Gatekeepers from hell
  20. Lowborn extinction

Line-up:

  • Tom – Alles

Links: