2023 mag dan voorbij zijn, maar dat wil niet zeggen dat alle goede albums van het afgelopen jaar hun welverdiende plekje op Zware Metalen gekregen hebben. Één van de albums die wat mij betreft nog echt ontbrak, is A Dark Euphony: het tweede album van de Nederlandse symfonisch-alternatieve band Blackbriar. De band onderscheidt zich door zijn unieke benadering van het symfonische metalgenre en met zijn duistere en gotische inslag die contrasteert met de meer gebruikelijke folky en melodramatische thema’s in het genre en heeft wat weg van het Italiaanse Lacuna Coil.
De band bracht zijn debuutalbum The Cause of Shipwreck uit in 2021 en boekte daarmee zo’n succes dat men inmiddels een platencontract heeft gescoord bij het gerenommeerde metallabel Nuclear Blast. Mocht je als fan nou bang zijn dat dit nieuwe contract enorme muzikale veranderingen teweeg zou brengen, dan kun je A Dark Euphony met een gerust hart beluisteren. Dit album ligt namelijk in het verlengde van het debuutalbum en laat de muzikale groei van de band duidelijk zien zonder dat de eigen sound uit beeld raakt.
Het album opent met kracht en dramatiek, waarbij An Unwelcome Guest de luisteraar meeneemt in een sonische achtbaan. De gitaarriffs zijn intens, de drums zijn meedogenloos en Zora’s stem is het schitterende middelpunt. De opbouw van het nummer zorgt voor een meeslepende ervaring, met wendingen die de luisteraar vasthouden en anticiperen op wat komen gaat. Het is een indrukwekkende start die meteen de toon zet voor de rest van het album.
Zangeres Zora Cock blijft echter de onbetwiste ster van Blackbriar. Met haar betoverende stem en dynamische bereik weet ze de luisteraar mee te nemen naar een sprookjesachtige wereld. Op nummers als An Unwelcome Guest en Cicada komt haar vocale veelzijdigheid tot uiting, waarbij ze moeiteloos schakelt tussen krachtige uitbarstingen en ingetogen momenten. De emotionele diepgang van haar zang wordt verder versterkt door de zorgvuldig uitgewerkte achtergrondvocalen, zoals te horen in We Make Mist.
Naarmate het album zich ontvouwt, wordt duidelijk dat Blackbriar met A Dark Euphony een gevestigde naam is geworden binnen het symfonische metalgenre. Ondanks dat Zora Cock het middelpunt blijft, tillen de verbeterde dynamiek en muzikaliteit van elk bandlid de algehele ervaring naar een hoger niveau, waardoor zorgen over een eventuele afhankelijkheid van de vocaliste worden weggenomen. Met een gedetailleerde gelaagdheid en emotionele diepgang slaagt Blackbriar erin om een samenhangend meesterwerk te creëren dat de luisteraar betovert en boeit van begin tot eind. Voor fans van symfonische metal is dit album zonder twijfel een essentiële luisterervaring.
Mocht je nieuwsgierig zijn wat de bandleden zelf over hun nieuwe album te zeggen hadden, lees dan vooral hier ook ons interview met zangeres Zora Cock en Drummer René Boxem.
Score:
80/100
Label:
Nuclear Blast, 2023
Tracklisting:
- An Unwelcome Guest
- Far Distant Land
- Spirit of Forgetfulness
- Bloody Footprints in the Snow
- The Evergreen and Weeping Tree
- Cicada
- My Soul’s Demise
- We Make Mist
- Thumbelina
- Forever and a Day
- Crimson Faces
Line-up:
- Zora Cock – Vocalen
- Ruben Wijga – Toetsen
- Bart Winters – Gitaar
- Robin Kroezen – Gitaar
- Siebe Sol – Bas
- René Boxem – Drums
Links: