Drown In Sulphur – Dark Secrets of the Soul

Geschreven door op 15-01-2024 om 14:51.

Het Italiaanse Scarlet Records zoekt het deze maal eens binnen de eigen landgrenzen. Drown In Sulphur heten deze gasten, afkomstig uit Milaan. Het kost mij even wat moeite om te achterhalen of dit het eerste, tweede of derde werk van de band in kwestie is. Maar de eigen website van de Italianen laat twee andere schijven ter verkoop zien. Ik ga er dus maar voor het gemak vanuit dat Dark Secrets of the Soul het derde album is. Het is tevens de eerste passage op de burelen van Zware Metalen.

Vanuit de promo maak ik op dat de band black en deathcore speelt. Het kan dan blackened deathcore zijn, zoals Abigail Williams in zijn begindagen deed ten tijden van In the Shadow of a Thousand Suns of deathcore met traditionele blackmetal-invloeden. Dat laatste ligt iets minder voor de hand, maar goed, tegenwoordig is er een heleboel mogelijk. Noemenswaardig is het feit dat de band al het podium heeft gedeeld met onder andere Whitechapel, Carnifex, Rings Of Saturn, Aversion Crown en I Declare War. Brute shit dus! Verder lees ik de volgende omschrijving terug in de promo: “Dark Secrets of the Soul is een introspectieve reis op zoek naar de spirituele verheffing van de mens, met als referentie het beeld van de “vampier commune”, afgewisseld door woede, wanhoop en rebellie en overgaand in meer fragiele momenten tot de allerlaatste verlossing”. Geen idee wat dit allemaal concreet om het lijf heeft, maar laten we ons vooral richten op de muziek zelf is mijn voorstel…

 
En die is bruut, heel bruut. De meeste blackmetal-puristen blijven hier echter voor hun eigen bestwil vanaf. We horen de blackinvloeden heus wel terug, maar het is toch vooral zwartgeblakerde deathcore inclusief obligate breaks en mokerhard, machinaal gedreun wat we voor de kiezen krijgen. Tijdens de beginfase van Eclipse Of The Sun Of Eden horen we in eerste instantie een stuk Behemoth-worship waar we u tegen zeggen. Maar al snel slaat de sfeer om naar iets anders, tikkeltje Infant Annihilator, al is het lang niet zo over-the top. De invloeden van een band als Carnifex zijn ook aanwezig, met name qua vocale inbreng en het strak geïntegreerde gitaarwerk. De track Lotus heeft als doel om de luisteraar even op adem te laten komen, tevens breekt het Dark Secrets of the Soul netjes in tweeën. We horen een mooie combinatie tussen cleane vocalen en de brute lage grunt, waarbij de gitaarpartijen haast dromerig op de achtergrond klinken. Ruimte is er ook voor een redelijk begenadigde solo, die de haren op de arm rechtovereind laten staan.

Het titelnummer is een heerlijk rossende stamper die ook weer de machinale inborst en trukendoos van de band naar voren brengt. Het gitaargeweld klinkt afwisselend in beide oren, waardoor het al snel redelijk geflipt aanvoelt. Voor deze spaghettivreters – no offence – is het schijnbaar ook geen enkel probleem om er een sferische keyboardpassage tussen te plakken. En tijdens dat moment gewoon stug en haast melancholisch door grunten en schreeuwen, geweldig idee! Deze band probeert tenminste wat grenzen te verleggen, al zal het ondernomen experiment misschien niet bij iedereen in de smaak vallen. Ik kan dit echter wel waarderen, al is het machinale aspect binnen de deathcore-scene natuurlijk alom gekend. De band geeft er zijn eigen toets en toon aan. Ga zo door!

Score:

82/100

Label:

Scarlet Records, 2024

Tracklisting:

  1. Adveniat Regnum Tuum
  2. Eclipse Of The Sun Of Eden
  3. Buried By Snow And Hail
  4. Unholy Light
  5. Lotus
  6. Dark Secrets Of The Soul
  7. Say My Name
  8. Vampire Communion
  9. Shadow Of The Dark Throne

 

Line-up:

  • Chris Lombardo “Christ” – Vocalen, gitaren
  • Emanuele Corso “Dimitryux” – Gitaren
  • Daniele Posillipo “Blacklight” – Gitaren
  • Domenico Francesco Tamilia “Darth” – Drums, achtergrondvocalen

Links: