Litosth – Cesariana

Geschreven door op 03-02-2024 om 16:35.

Litosth komt uit Brazilië en bestaat uit twee oudgedienden, zoals dat zo vaak mooi wordt neergeschreven. Cesariana is album nummer drie voor dit duo, dat voorheen actief was in heel wat ander blackmetalgeweld en de lokale ondergrond in Latijns-Amerika toch wat mee gevormd heeft. Ik som even op: Patria, Mysteriis, Swords at Hymns, Dark Celebration en I Gather your Grief. Litosth brengt black metal, meer nog melodische black metal, op geheel andere wijze. Dit volgens het promoschrijven ten minste. Ik ben benieuwd. In ieder geval is het zo dat de vorige albums uit respectievelijk 2019 en 2022 met de titels Crossed Parallels of Self Refraction en Farther From the Sun mij niet helemaal bekend zijn.

Het Mexicaanse label Personal Records is de platenboer die deze derde plaat van de heren uitbrengt op cd. Ik zie of lees nergens niks over een digitale release noch iets over een vinyl. Misschien komt dat allemaal nog. In ieder geval draait de plaat al twee nummers en zijn de openingstrack In Waves en het daaropvolgende Whipping Bottles al grotendeels gepasseerd. Ik hoor vooral goed wegslikbare en behapbare melodische black metal die zich vooral laat leiden door goed verstaanbare screams en gedragen keyboardpartijen die een behoorlijk symfonisch karakter meegekregen hebben. In deze vorm heeft de Braziliaanse ondertoon naast zich een Europees broertje gekregen. Denk dan bijvoorbeeld aan de jongens en meisjes uit de Griekse of Zweedse school. Denk aan een Varathron of een Naglfar. De muziek van Litosth is echter minder bijtend, pitsend en klinkt bij momenten soms net wat te braaf.

Het bijt en pitst voor het eerst op deze plaat in het nummer Time Doesn’t Heal. Maar ook hier zijn het de keyboards die er misschien net wat te dik over worden gedrapeerd waardoor de gitaren en bas zeker in de blastpartijen wat verloren geraken. Gelukkig is voorzichtig soleerwerk enkele minuten later wel welgekomen. The Argonaut is een nummer dat een walsende cadans met zich heeft meegekregen en alzo, dankzij voorzichtig aangename keyboardlijnen, me wat doet ontwaken. Niet dat de plaat me in slaap heeft gewiegd maar er gebeurt toch net te weinig, de strakke blastbeat op Caesarean niet te na gelaten.

Ik stel alzo dat Litosth met Cesariana een volwassen plaat aan de man brengt. Het is echter een plaat die in mijn ogen net te voorzichtig klinkt. Ik mis bruutheid, agressie, net als hier en daar een melodische lijn die je nekharen doet rechtstaan. Los daarvan hebben de twee heren een genietbare plaat in elkaar gestoken die misschien net te gemakkelijk wegslikt en daardoor te snel verloren raakt tussen de rest.

Score:

70/100

Label:

Personal Records, 2024

Tracklisting:

  1. In Waves
  2. Whipping Bottles
  3. Time Doesn’t Heal
  4. The Clay Messiah
  5. A Offensa
  6. The Argonaut
  7. Caesarean
  8. The Vaccum Extractor Paradigm

Line-up:

  • Maicon Ristow – Zang, gitaar, drums
  • Wendel Soita – Bas

Links: