Grave Gnosis – Pestilence Crowned

Geschreven door op 01-12-2023 om 23:40.

Nee ik kan niets terug vinden op Zware Metalen over Grave Gnosis. Een band die in 2015 het debuut Birthing uitbracht om vervolgens in 2021 met de tweede telg Lux Nigredo op de proppen te komen. Nummer drie heeft de naam Pestilence Crowned meegekregen. United States Black Metal ofwel USBM heeft een aantal verschijningsvormen, maar deze vorm ben ik nog niet zo veel vaker tegen gekomen. Een blik op de albumhoes laat al doorschemeren wat de luisteraar voor soort muziek mag verwachten. Dit werk is zo psychedelisch en machinaal als de pest.

En dat voor ruim één heel uur! Vanaf het eerste nummer met de vrij geniale titel Amidst the Rotten Coils of a Great Centipede lijkt het alsof er een tweetal nummers tegelijkertijd gespeeld worden. En dan moet u weten dat onze buurman op dit moment ook nog bezig is met een drilboor waar geen ANC (Active Noise Canceling) hoofdtelefoon tegenop kan. In eerste instantie vind ik Pestilence Crowned maar een uiterst verwarrend album. Soms dan heb je van die momenten waarop er nog een YouTube-filmpje speelt, terwijl je net een plaat hebt aan geslingerd via Windows Media Player. Ik moest echt even checken of dat hier niet het geval was, maar het blijkt toch niet zo te zijn. Oprecht vraag ik mij af of hier geestverruimende middelen in het spel zijn. Of heb ik misschien zelf vandaag een pilletje teveel of te weinig ingenomen?

Desondanks horen we doorheen deze chaos best wel een aantal interessante nummers en passages. Ik noem Vultures met zijn intense vocalen en doorvlochten gitaarriffs. De drums zijn vrij maniakaal, de melodieën en elektronische sfeertapijten, mede afkomstig van het keyboard wellicht nog gestoorder. Tijdens Sunya doet de band het even wat rustiger aan en lijkt er zowaar even wat structuur te ontstaan. Het langste nummer, Cypher, bevat tevens wat cellospel van gastmuzikant Kakophonix (alleen al die naam past perfect bij de muziek die deze Amerikaanse band maakt). Na een cello inleiding barst de hel weer los en komen er wederom een breed scala aan psychedelische, elektronische en onaardse invloeden voorbij. Het geheel weet mijn hersenpan dan ook zo nu en dan vrij smaakvol te penetreren, waardoor er wel degelijk kortstondige momenten van extase ontstaan. Tot slot wil ik nog de schitterende melancholische sfeertapijten tijdens de bizarre afsluiter Lasciate ogni Speranza, voi ch Entrate benoemen. Een nummer wat zonder enige twijfel onder uw huid kruipt.

Hier zijn ongetwijfeld liefhebbers voor die dit trekken en zelfs als jaarlijstmateriaal bestempelen. Ik denk dan zelf met name aan lieden die bands als Entheogen of Chaos Moon kunnen waarderen. Tevens bands uit de Amerikaanse scene met een heel aantal arrangementen binnen het muzikale spectrum die weinig houvast bieden. De hier gedeelde derde song Ragziel geeft een redelijk goede indruk van de muziek, zodat u zelf kunt beslissen of u Pestilence Crowned een kans wil geven. Het gegeven cijfer is in dit geval een puur gevoelsmatige ingeving.

Score:

80/100

Label:

Eigen beheer, 2023

Tracklisting:

  1. Amidst the Rotten Coils of a Great Centipede
  2. Carnivorous Darkness
  3. Ragziel
  4. Vultures
  5. Woe
  6. Sunya
  7. The Alchemist’s Plague
  8. Cypher
  9. Lasciate ogni Speranza, voi ch Entrate

Line-up:

  • Ø – Gitaren, vocalen, bas
  • S – Synths, vocalen
  • A – Drums, gitaren
  • E – Drums, gitaren
  • Blaise ‘Apophis’ Bezaire – Gitaren

Link: