Hier is hij dan, de review van de plaat van het jaar. De nieuwe Blut Aus Nord. Album nummer vijftien van Vindsval’s creatie. Niet het laatste, want net als de 777-reeks betreft dit een trilogie. Na eerste deel Disharmonium – Undreamable Abysses dat hier uitvoerig besproken werd, kregen we dit Disharmonium – Nahab enige tijd geleden voor de voeten geworpen. Ondertussen hebben de echte fans ook de compilatie Lovecraftian Echoes van Bandcamp geplukt en in de aanloop naar deze nieuweling al twee singles gestreamd.
De maker van dit alles verwijst naar esoterische folklore, het zal allemaal wel, maar dan wel folklore uit een laag van de onderwereld waar chaos en angst regeren, en trauma dagelijkse kost is. De fluctuerende echo’s op de gitaren die wegdeemsteren en vanuit de achtergrond opnieuw opduiken als flashbacks vormen een bipolair baken waar je het zelfs fysiek lastig bij krijgt. De onbestemde vormen van vocale expressie waden te midden van fictieve tremolo’s en verdwalende drumpatronen (is dit effectief een echte drummer??) en zijn een blend van screams en grunts, occult en buitenaards, nerveus en vermoeiend. Probeer maar even het nummer The Black Vortex met de saxofoonachtige frequenties met een bijzonder sci-fi-feel.
Luistertips: Nameless Rites en Queen of the Dead Dimension.
Score:
92/100
Label:
Debemur Morti Productions, 2023
Tracklisting:
1. Hideous Dream Opus #1
2. Mental Paralysis
3. The Endless Multitude
4. Hideous Dream Opus #2
5. The Crowning Horror
6. Queen of the Dead Dimension
7. The Black Vortex
8. Nameless Rites
9. Hideous Dream Opus #3
10. The Ultimate Void of Chaos
11. Forgotten Aeon
Line-up:
- W.D. Feld – Drums, electronica, keyboards
- Vindsval – Gitaar, keel
- GhÖst – Bas
Links: