Terminalist – The Crisis As Condition

Geschreven door op 07-09-2023 om 18:50.

Het leven lijkt de afgelopen jaren beheerd te worden door allerlei crises. Is het niet één of ander vermaledijd virus dat de wereld de nodige kopzorgen bezorgt, zijn er wel andere situaties en toestanden die de mensheid in verwarring brengen. Het klimaat vraagt – op zijn zachtst gezegd – de nodige aandacht, een inflatie van (iets meer dan) tien procent maakt het mensen moeilijk, het politiek geharrewar in Den Haag (met een minister-president die selectief last van zijn geheugen heeft) draagt niet bij aan oplossingen en wat te denken van de Russisch-Oekraïense Oorlog? En dan heb ik de grootste energiecrisis sinds 1970, de toenemende politieke polarisatie, gelazer met gaswinning in Groningen, de toeslagenaffaire, het stikstofprobleem en de voedselproblematiek nog niet genoemd.

Het Deens-Amerikaanse kwartet van progressieve thrashmetalband Terminalist ontkwam er op zijn nieuwe album The Crisis As Condition dan ook niet aan deze te wijden aan politiek, de maatschappij en sociale onrust. Waar het debuutalbum The Great Acceleration (2021) nog geheel gewijd was aan de toekomst, de ruimte en technologie (met al haar bijkomende gevaren), gaat de blik nu naar het heden. Even geen sciencefiction meer, maar er wordt teruggegrepen op de thematiek die in de thrash metal uit de jaren ‘8o en ‘90 hoogtij vierde: sociaal-maatschappelijke kritiek. Hersenkronkels en ideeën daarvoor heeft de band gevonden bij cultuurcritici, filosofen, historici, politicologen en sociologen, maar ook Margaret Thatcher (dat wordt even googelen voor de jongere lezers hier) en Kreator hebben voor inspiratie gezorgd.

Terminalist dompelt je onder in snelle thrash met progressieve, diep zwartgeblakerde riffs, bulderende drumroffels en de nodige, bijtende blast beats. Ze maken daarbij geen gebruik van de voor thrash metal gangbare melodieuze zang of gefulmineerde vocalen, maar het is een diepe grunt die het vocale landschap inkleurt en de muziek daarmee een death metal randje geeft. Met hun onverbloemde, prikkelende razernij zetten ze een donker sfeertje neer. De band hangt hier zelf het muzikale etiketje hyperthrash aan. Wil je namen ter referentie? Denk aan Black Fast, Cryptic Shift, Paranorm en Vektor. Welk naampje je de muziek ook mee wil geven, het viertal weet de thrash metal op een heel natuurlijke wijze te versmelten met wat black- en deathmetalinvloeden.

Veel op The Crisis As Condition draait om een stortvloed aan explosieve, maar o zo aanstekelijke riffs en scherp soleerwerk (Life Won’t Last, A Future To Weave, Mutating Fractures). In de langere nummers (Last Remains, slotnummer Move in Strife) bouwt de band wat omvangrijke, donkere passages in en komen de progressieve invloeden wat nadrukkelijker naar boven, maar daar is gelet op de speeltijd dan ook meer dan voldoende ruimte voor. De band kiest er daarbij niet voor om rustieke intermezzo’s of atmosferische momenten in te bouwen; het album staat stijf van bijtende felheid en vastberaden snelheid. Enkel Last Remains kent een eerste minuut die wat minder donker klinkt en gematigder van snelheid is dan de rest van het album. Dat momentje voelt een beetje als een vreemde eend in de bijt, anderzijds brengt het halverwege het album net even wat verlichting. De grunt van zanger Hansen wordt gebracht met de nodige verbetenheid. Het draagt veel bij aan de grimmigheid, al had deze met iets meer afwisseling gebracht mogen worden. Het kan de pret hier niet bederven.

The Crisis As Condition is een album waar zowel de muziek als de teksten heerlijk scherp en vinnig zijn aangezet. Het kan dan ook niet anders dan dat liefhebbers van thrash metal veel plezier aan dit nieuwe album van Terminalist zullen beleven.

Score:

82/100

Label:

Indisciplinarian, 2023

Tracklisting:

  1. Life Won’t Last
  2. The Crisis as Condition
  3. A Future to Weave
  4. Last Remains
  5. Frenetic Standstill
  6. Mutating Fractures
  7. Move in Strife

Line-up:

  • Emil Hansen – Vocalen, gitaar
  • Morten R. Bruun – Gitaar
  • Kalle Tiihonen – Basgitaar, achtergrondvocalen
  • Frederik Amris – Drums

Links: