The Scars In Pneuma – Woebegone, Raised By Wolves

Geschreven door op 16-07-2023 om 21:58.

Een oude bekende op de burelen van Zware Metalen! Dit Italiaanse The Scars In Pneuma verscheen in 2019 ter recensie met de debuutplaat The Path Of Seven Sorrows. Met nog maar bar weinig redactionele ervaring schreef ik mijn zevende recensie over de muziek van dit drietal. Afgaande op wat ik toen schreef, ik was immers behoorlijk positief, waag ik mij nu dan ook aan het volgende album. In de tussenliggende periode verscheen nog een split The Eerie Chronicles met de band Ogen, die ook uit The Scars In Pneuma bandleden bestaat. Overtuiging genoeg dus! Van The Eerie Chronicles verscheen geen review op Zware Metalen, reden genoeg dus om nu Woebegone, Raised By Wolves te beluisteren en bespreken.

Evenals op het debuut moet u geen snelheidstrein verwachten wanneer de melodische black metal door grillige gitaaraanslagen gedurende de intro, die mysterieus van aard is, op gang wordt getrokken. Neen, verwacht eerder door doom geïnspireerde black metal, zoals ook op het aangeprezen debuut hoorbaar was.

One with the Boars opent met een walsend ritme dat steevast blijft terugkeren gedurende het nummer. De schuurpapieren grunt van Lorenzo is tevens weer present. Een tapijt van zinderende, meanderende gitaarriffs en een akoestische passage maken van dit ruim negen minuten durende nummer een interessante luisterervaring. Dit nummer is niet direct het type (black) metal waarop u al wild headbangend door de kamer stuitert. Neen, dit is meer een stuk bezieling vanuit een meer introvert kader, waardoor het redelijk eenvoudig weg luistert. Er is dan ook maar weinig voor nodig om dit te bevatten, wat het titelnummer Woebegone, Raised By Wolves dan ook smaakvol voortzet. Met dien verstande dat het een tandje meer dynamiek om het lijf heeft. De Italianen integreren daarbij lang aanhoudende en hypnotiserende gitaarriffs in het geheel.

The Cliff Where Oceans Meet opent nadien met zeer scherpzinnig drumwerk en melodische gitaarriffs die zich uit het niets lijken te ontspinnen. Na ruim twee minuten treedt de basgitaar op de voorgrond maar komt het nummer uiteindelijk niet tot een climax. Ook blijft het instrumentaal toch wat anoniem van aard doordat het kabbelend ten einde komt. Een Outro van een minuut is wat ons nog rest, het geluid van voetstappen, een gitaar, wat gedonder en gedaan is het met de pret. We zijn slechts eenentwintig minuten verder voordat we het einde bereiken van deze plaat. En dat is wel erg mager, waarbij ik opmerk dat ik niet direct de neiging voel om de repeatknop in te drukken. Hiervoor heb ik teveel gemengde gevoelens. Het eerste echte nummer One with the Boars laat perfect horen waartoe deze band in staat is, maar daar blijft het dan ook wel grotendeels bij. De andere nummers zijn het allemaal net niet, te anoniem, te vrijblijvend en vooral in zijn totaliteit veel te kort. Ik blijf dan maar hopen op een beter vervolg dat meer in de lijn van het debuut ligt.

Score:

67/100

Label:

Deadwoods Productions, 2023

Tracklisting:

  1. Intro
  2. One with the Boars
  3. Woebegone, Raised by Wolves
  4. The Cliff Where Oceans Meet
  5. Outro

Line-up:

  • Daniele V. – Drums
  • Francesco L. – Bas
  • Lorenzo M. – Vocalen, gitaar

Links: