Thunder – Bang!
Frontiers Records, 2008
Wat is er toch met al die ouwe rockers aan de hand? Stuk voor stuk komen allerlei namen uit het verleden weer naar boven en gaan touren en brengen nieuw materiaal uit. En dan niet zoals een tijd geleden nog het geval was compilaties, verzamelaars, re-releases en opnieuw opgenomen shit, nee gewoon echt nieuw studio-materiaal. Okee, retro en classic zijn populair momenteel en ook financieel moet het allemaal zeer aantrekkelijk zijn, maar toch blijft deze massale come-back golf een heel apart gegeven. Vandaag mag ik dan de nieuwe cd van Thunder bespreken. Bang! is het negende studio-album van de band en wordt mede uitgebracht om de twintigste verjaardag te vieren. Wat mij betreft hadden ze beter op taart kunnen trakteren, want ik vind dit toch echt het meest matige album van de groep tot nu toe.
Menig fervent Thunder aanhanger zal het met de volgende opmerking niet eens zijn, maar Thunder vind ik nou typisch zo’n groep die altijd met de grote jongens mee mochten spelen zonder zelf echt heel groot te worden, subtop zeg maar. Qua muziek wordt er melodieuze hardrock gespeeld. Zelf vind ik het erg veel gelijkenissen hebben met Bad Company, met een beetje Eagles feeling als het om de langzamere en akoestische stukken gaat. Hardrock met een flinke portie blues en een vleugje country dus. Twintig jaar, grote podia, bekende en beroemde muzikale vrienden, negen studio albums en heel veel ander materiaal. Een lijst waar je fier op mag zijn als band. Weinig wisselingen ook binnen de band. Thunder is een echte vriendengroep, zeggen ze zelf, dus ook na periodes van stilte en andere activiteiten kruipen ze weer bij elkaar om lekker hun ding te doen. In 2008/2009 is dat dus een nieuwe plaat uitbrengen en touren.
Maar dan moet ik het dus over Bang! gaan hebben en eerlijk gezegd valt dat over het algemeen wat tegen. De eerste nummers zijn nog veelbelovend, maar daarna klinkt het allemaal wat loom en gezapig. Muzikaal en qua compositie heel keurig hoor, maar steeds net een streepje langzamer en vlakker dan gehoopt. De kenmerkende furieuze gitaren blijven wat te vaak op stal en de nadruk komt wat teveel op het vocale gedeelte te liggen. Gelukkig springen ze nog af en toe wel uit de muzikale slof, zodat het niet te erg wordt. Toch is dit niet helemaal de Thunder die ik hoopte terug te horen. Ik had een beetje gehoopt op een ijzersterke wederopstanding zoals andere oude rotten op dit moment.
Bang! is een aardig album met hele mooie momenten. Het luistert lekker weg, maar is over het geheel genomen niet spannend genoeg om echt boven de massa uit te springen. Ik kom op het internet dan ook al wat teleurgestelde fans tegen die, net als ik, gehoopt hadden op net wat meer en met enige heimwee terug kijken en luisteren naar de oudere albums. Voor fans en classic rock liefhebbers valt er heus nog wel een aardig uurtje aan te beleven hoor, de jongens van Thunder hebben net teveel kwaliteit in huis om met rommel aan te komen, maar een beetje meer peper had voor mij wel gemogen. Trouwens de man met het zware Italiaanse accent die op de promo die ik kreeg de voice-over meent te moeten verzorgen, wens ik bij deze jeuk en te korte armpjes toe.
Tracklist:
- On The Radio
- Stormwater
- Carol Ann
- Retribution
- Candy man
- Have Mercy
- Watching Over You
- Miracle Man
- Turn Left At California
- Love Sucks
- One Bullet
- Honey
Line-up:
- Danny Bowes – Lead Vocals
- Luke Morley – Guitar/Vocals
- Ben Matthews – Guitar/Keyboards
- Chris Childs – Bass
- Gary ‘Harry’ James – Drums/Percussion
Links: