Mägo de Oz – La Ciudad de los Arboles
Warner Music Spain – 2007
Het Spaanse Mägo de Oz is al jaren een begrip in eigen land, waar de inmiddels tienkoppige band op handen gedragen wordt. Waarom het buiten de eigen landsgrenzen behelpen is, is slechts gedeeltelijk een raadsel; de teksten, de begeleidende teksten in de cd-boekjes en de website van de heren en dame verkeren al jaren in onvertaalde staat, waardoor de drempel naar het publiek wat de Spaanse taal niet machtig is qua hoogte niet te onderschatten valt. Daar waar de onderwerpen tekstueel wellicht niet toegankelijk zijn voor de gemiddelde westerling, is er echter altijd nog de muziek die tot de verbeelding spreekt.
Na twee enorm omvangrijke platen die samen de eerste twee delen van de zogeheten Gaia-trilogie vormen heeft de band, wellicht niet geheel onverstandig, ditmaal geopteerd voor een muzikaal eenvoudigere aanpak. Weg zijn de complexe arrangementen en de algehele epische opbouw, terwijl er plaats gemaakt wordt voor de wat simpelere muzikale variant op hetgeen waar de band in vroeger tijden ooit mee begonnen is. Simpele folkrock en -metal is wat de klok slaat op La Ciudad de los Arboles, wat een toch al ietwat subjectieve scribent voor een lastig parket stelt. De verwachtingen waren na het laatste album hooggespannen; La Voz Dormida was immers een onovertrefbare trap in de discografie van de Spaanse band.
Dat Mägo de Oz dat zelf ook beseft heeft siert het tiental. De simpelere aanpak lijkt na de twee lijvige voorlopers bewust verkozen boven een nog complexer en meer bombastisch album. De langere, epische songs wijken ditmaal ten faveure van eenvoudigere rocksongs als Mi Nombre Rock ‘n’ Roll en Y Ahora Voy A Salir. Mägo de Oz is op La Ciudad de los Arboles meer dan de afgelopen jaren een ware feestband, waar tekstuele banaliteit gelukkig nog hand in hand gaat met muzikaal vernuft. De fluit, de mondharmonica, de accordeon en de viool maken immers wellicht meer dan ooit deel uit van het standaard instrumentarium van de band. En met tracks als El Rincón de Los Sentidos (hoogtepunt!), het intrumentale La Canción de Los Deseos of Si Molesto Me Quedado laat de band wederom zien qua muzikale uitvoering tot de groten der aarde te behoren.
La Ciudad de los Arboles is de volgende logische stap in de carrière van Mägo de Oz geworden. Een stap terug, maar daardoor des te meer een gedurfde stap vooruit. De individuele songs getuigen zoals altijd van buitengewoon muzikaal vernuft, en als kers op de Spaanse taart is de obligate cover ditmaal een zonder meer geniale uitvoering van Queen‘s ’37, waarbij de veelzijdigheid en genialiteit van deze fantastische band nogmaals onderstreept wordt. Laten we het eindoordeel derhalve ook simpel houden: La Ciudad de los Arboles is een uitstekende plaat die de liefhebber van muzikale veelzijdigheid, kunnen en hoge mate van inventiviteit zonder meer zal kunnen bekoren. Verplichte aanschaf voor die doelgroep, derhalve.
Tracklist:
- El Espíritu del Bosque (Intro)
- La Ciudad de los Árboles
- Mi Nombre es Rock’n’roll
- El Rincón de los Sentidos
- Deja de Llorar (Y Vuélvete a levantar)
- La Canción de los Deseos
- Y Ahora Voy a Salir (Ranxeira)
- Runa Llena (Instrumental)
- Resacosix en la Barra (Resacosix en Hispania parte II)
- No Queda sino Batirnos
- Sin Ti sería Silencio (Parte II)
- Si Molesto, me Quedo
- El Espíritu del Bosque II Outro)
Line-up:
- Txus di Fellatio – Drums
- Carlitos – Lead Guitar
- Frank – Acoustic and Electric Guitars
- Jorge Salan – Guitars
- Jose Andrëa – Vocals
- Sergio Cisneros “Quisquilla” – Keyboards
- Fernando Ponce de León – Flutes
- Pedro Díaz “Peri” – Bass
- Patricia Tapia – Chorus
- Carlos Prieto “Mohamed” – Violin
Links: