Een plaat van Dream Theater is altijd reden om verheugd te zijn. En nu, tweeënhalf jaar na het positief ontvangen Distance over Time, komt de proglegende met een nieuw album: A View from the Top of the World.
De band heeft overigens niet bepaald stilgezeten tijdens de coronaperiode. Onder het mom van de Lost Not Forgotten Archives kregen we eerder dit jaar onder meer een live-album van de tour omtrent het vijfentwintigjarig bestaan van het klassieke album Images and Words en een album met exclusieve demo’s van de Train of Thought-LP voorgeschoteld. Maar er was ook nieuw werk van zijprojecten. Gitarist John Petrucci bracht zijn tweede soloalbum uit. Daarop liet hij zich na tien jaar weer vergezellen door oud-Dream Theater drummer Mike Portnoy. Ook werd Liquid Tension Experiment met daarin onder meer Petrucci, Portnoy en Dream Theater-toetsenist Jordan Rudess nieuw leven ingeblazen. En alsof het niks is bracht deze laatste ook nog twee soloalbums uit. Blijkbaar was er daarna nog inspiratie genoeg om er een nieuw Dream Theater-album uit te kunnen persen.
Een album met ‘slechts’ zeven nummers dat toch een totale lengte van zeventig minuten weet aan te tikken. Het is in dat opzicht weer precies wat je van de heren kan verwachten. Nummers waarin de tijd wordt genomen om ideeën helemaal uit te werken en waarin men zich niets aantrekt van heersende conventies over lengte en structuur. Het biedt de ruimte te laten horen dat elk van de leden zijn instrument tot in de perfectie kan bespelen. Het is het kenmerkende recept voor de band en de reden waardoor Dream Theater zo geliefd is. Tegelijk is het ook het motief voor sommigen om de band liever links te laten liggen onder het mom van ‘te pretentieus’.
Waar The Alien nog redelijk binnen de gebaande paden blijft, horen we de band met Answering the Call meer vrijheid nemen om progressief te werk te gaan. In het nummer horen we Jordan Rudess weer los mogen gaan met zijn geluidseffecten. De krachtige gitaarriff blijft goed hangen en uiteindelijk werkt het nummer toe naar een vertrouwd duel tussen een vliegensvlugge John Petrucci en Jordan Rudess tegen de achtergrond van stampend maar groovy gitaarwerk.
Invisible Monster is de tweede single van het album. Een echte allemansvriend. Niet heel spannend, maar doet zijn werk. Het nummer kenmerkt zich door een lekker catchy refrein waarmee duidelijk wordt waarom dit de single is geworden. James Labrie is goed bij stem en het is een prima metalsong. Het opvolgende Sleeping Giant is echter de eerste van de nummers op het album die voelen als een muzikale reis. Het zorgt direct voor meer spanning: spookachtig en hakkend. Denk qua sfeer aan het type muziek dat je hoort wanneer je in een game dat enge kasteel ingaat… Maar dan gespeeld door een metalband en uiteraard wel prog, dus met elke maat een tel meer of een tel minder dan je verwacht. Leuke verrassing is dat de honky-tonkpiano ook weer even om de hoek komt.
Van de duisternis van Sleeping Giant is het dan opeens een omschakeling naar Transcending Time dat een stuk opgewekter klinkt met duidelijke invloeden van Rush. Het is iets dat Dream Theater al vaker deed met Looking Glass op het album Dream Theater uit 2013. De track voelt dan ook wat herkenbaar, alsof we het al een keertje eerder hebben gehoord. Desalniettemin een prima nummer dat qua stijl het meest afstaat van de andere songs op het album.
John Petrucci heeft een nieuwe gitaar en introduceert deze aan de wereld op Awaken the Master met een riff die grommender is dan ooit. Het is dan ook de eerste keer dat John Petrucci een achtsnarige gitaar gebruikt op een Dream Theater-album en dat is te horen. Met name tegen het einde ontwikkelt het nummer zich tot een soort muzikaal vervolg op The Dark Eternal Night van het album Systematic Chaos. Dat nummer met wellicht de zwaarste riffs uit de Dream Theater-catalogus is in de loop der tijd een fanfavoriet is geworden tijdens concerten. Awaken the Master kan zich daar aan meten.
Met dit nieuwe album weet Dream Theater weer een prima stukje progmetal af te leveren. Toegegeven, soms voelt het alsof de band niet helemaal weet wat het met de zangpartijen aan moet en lijken nummers volgens een vast te gaan. Het stramien van instrumentaal beginnen waarbij de luisteraar naar het puntje van zijn of haar stoel wordt gebracht door de muzikale gekte, waarna gas wordt teruggenomen en James LaBrie zijn deel zingt tegen de achtergrond van een simpele, zware gitaarriff in een vreemd ritme. Vervolgens is het dan wachten op de instrumentale duels tussen toetsen en gitaar. Echter, elke Dream Theater-fan kan zijn hart ophalen. De heren demonsteren wederom dat ze meester over hun instrument zijn en in staat zijn om gezamenlijk tot een geweldige synergie te komen. Ieder nummer op de plaat blijft boeien en dat is een hele prestatie voor een album met songs van een gemiddelde lengte van tien minuten. Het album bevestigt weer eens dat Dream Theater de koning van de progressieve metal is.
Score:
85/100
Label:
Inside Out Music, 2021
Tracklisting:
- The Alien
- Answering the Call
- Invisible Monster
- Sleeping Giant
- Transcending Time
- Awaken the Master
- A View from the Top of the World
Line-up:
- James LaBrie – Vocalen
- John Petrucci – Gitaar
- Jordan Rudess – Toetsen
- John Myung – Basgitaar
- Mike Mangini – Drums
Links: