The Maledict – Remembrance

Ah, Australië! Dat continent/land geldt als kwaliteitskeurmerk als het over metal, wol en soapseries gaat. We wachten wel nog steeds op officiële excuses voor Jason Donovan, maar we zetten ons erover want de metal die vanuit het verre zuiden onze kanten wordt uitgeblazen compenseert dit ruimschoots. Nu kregen we op de redactie een album binnen van een Australische band die ik niet ken. De meeste groepen van “down under” komen uit de grootsteden Sydney, Melbourne, Perth, Brisbane of die andere dichtbevolkte kuststeden die niemand in Europa bij naam kent. The Maledict komt echter uit Mildura, Victoria. Mil-du-ra? Klinkt als een zalf tegen aambeien, maar Wikipedia weet me te zeggen dat het stadje dertigduizend inwoners heeft en gebouwd werd rond een schapenranch. “Ow I love Australia!”. Vier van die ranchers hebben dus een metalbandje en hun derde plaat ga ik vandaag eens beluisteren en bespreken.

De promo informeert me dat The Maledict death en doom metal speelt. Yes mate! Dat gaat er altijd wel in. Na een (voorspelbare) tragere intro opent de band met titeltrack Remembrance en ik ben onmiddellijk fan. Ik hoor de invloed van het grote Paradise Lost, My Dying Bride en de zwaardere nummers van Katatonia. De muziek heeft iets gotisch, iets progressief zelfs, maar het is bovenal uitstekende death-doom. Het stelt me tevens tevreden dat het nummer bijna negen minuten doordendert. Het tempo wisselt daarbij af en toe, zodat het nummer op geen enkel moment monotoon of saai wordt.

Na deze veldslag van een nummer schakelen we over naar de tweede track van het album. Dolor Nil Finis. Vertaald uit het Latijn betekent dit zoveel als ‘er komt geen einde aan de pijn’. Hiermee weet je al direct hoe dit nummer ervoor staat. Een hele trage, maar opbouwende intro mondt na ruim twee minuten uit in een laag gruntend gegrom van zanger Stuart McCarthy. Meer Australisch kan een naam niet klinken tenzij je er Crocodile voor zet. Dit nummer heeft alles wat ik zo leuk vind aan My Dying Bride. Een subtiele gitaarsolo hier, een lekkere basriff daar en de bijna opera-achtige structuur van de gehele song. Deze Dolor Nil Finis duurt bijna tien minuten en gaat ook steeds maar luider klinken. Alsof het nummer een kookpunt wil bereiken.

Ook de volgende nummers klokken netjes af binnen de acht of negen minuten. Het is ook moeilijk om epische death-doom te maken met kortere nummers natuurlijk. Zo duurt de hele plaat uiteindelijk meer dan een uur, wat vrij lang is voor een muziekalbum. Het kortste nummer duurt vijf minuten en heet The Maledict II, maar dit is gewoon een uitloper en vervolg op – je raadt het echt nooit – The Maledict I. De beide nummers vormen één geheel. Nee, deze band doet niet aan korte liederen.

Onnodig om alle nummers apart te bespreken. Anders heb je geen reden meer om het album eens te beluisteren want dat moet je echt doen! Als ik echter één luistertip naar voren mag schuiven zou ik Porous aanraden. Naar mijn bescheiden mening het beste wat deze plaat te bieden heeft, al is dit persoonlijk natuurlijk. De song biedt een perfect evenwicht en afwisseling tussen zwaardere death, ritmische doom en de wat meer zweverige progrock. Waar is die repeatknop ergens?

Ik mag deze band en zijn muziek wel. The Maledict speelt een soort progressieve death metal met serieus veel doominvloeden. Dit is een plaat voor de liefhebbers van Paradise Lost, Anathema, My Dying Bride of Katatonia. Bij momenten hoor ik zelfs flarden Opeth ertussen. Maar “hold your horses!”, dit is geen Opeth! Laten we daar duidelijk in zijn, maar het is wel het soort muziek dat de goedkeuring van Mikael Åkerfeldt zou wegdragen.

Deze band heeft nog geen platenlabel. Gitarist Ian McLean mixte en produceerde dan ook de hele plaat. Puik werk hoor! Ik voorzie dat deze band snel onderdak zal vinden bij een groot label want dat verdienen deze ranchers wel. Dit is één van de beste platen die ik de laatste maanden beluisterde. Als je weet dat ik door corona geen leven meer had en dus veel muziek beluisterde, wil dat wel wat zeggen natuurlijk. Houd je van death-doom: niet twijfelen en opleggen deze Remembrance!

Score:

91/100

Label:

Eigen Beheer, 2021

Tracklisting:

1. Remembrance
2. Dolor Nil Finis
3. Forever Adrift
4. The Maledict I
5. The Maledict II
6. Porous
7. Skies Of Static
8. The River Ophidian

Line-up:

• Stuart McCarthy – Basgitaar, zang
• Karl Freitag – Drums
• Stuart Henry – Gitaar
• Ian McLean – Gitaar, zang

Links:

• The Maledict Facebook
• The Maledict Bandcamp