Birdflesh – All The Miseries

Geschreven door op 31-05-2021 om 19:07.

Ken je Birdflesh niet? Het drietal uit Zweden bestookt de wereld al vanaf 1994 met onderbroekenlol en grindcore pur sang. De band heeft meer EP’s en splits uitgebracht dan het aantal keren dat minister van volksgezondheid Hugo de Jonge in Nederland heeft geroepen dat de avondklok opgeheven zou worden bij positieve cijfers. Eigenlijk presteert de band het om al bijna twintig jaar hetzelfde te doen en iedereen weet inmiddels al dat de leden net zoveel afweten van het schrijven van een goede song als een ezel van algebra. Toch is het iedere keer weer leuk als er een nieuwe release verschijnt van het trio. Het optreden twee jaar geleden (ja echt!) op Stonehenge Festival zorgde immers niet voor niets bij menig toeschouwer voor een grote glimlach op het gelaat. All The Miseries is de nieuwste EP met daarop 24 nummers en nee, dat aantal is geen typfout.

Van die hoeveelheid bestaat iets minder dan helft namelijk uit liveopnamen van willekeurige tracks die afkomstig zijn van onder andere Alive Autopsy en Night Of The Ultimate Mosh, de twee platen die het meest bepalend zijn geweest voor de status van Birdflesh. De intro hierboven mag je dan ook gerust met een korrel zout nemen want deze band heeft inmiddels echt wel bewezen dat het een vaste waarde is in de wereld van grindcore. De dertien nieuwe knallers voorzien ons ook deze ronde dus weer van de feestelijke klanken die we gewend zijn. Zo krijgen we weer ‘van dik hout zaagt men planken’ met thrashy grindcore tijdens Gore Ensemble, People Of The Leprosy en Sayonara Sensei, waarbij we in het laatstgenoemde nummer een blokfluittraktatie krijgen van een Oosterse Jostiband? Heel fijn weer jongens. In combinatie met de humoristische teksten blijven de korte stuiptrekkingen bovenal lekker en simpel wegluisteren. Een verademing tussen alle ellende die we horen op het nieuws of bij de zwaardere thema’s die het gros van alle bands aansnijdt. Over korte stuiptrekkingen gesproken: Spinebreaker, Inked Deth, Dying After Midnight en zelfs single Radioactive Madness halen de vijftig seconde nog niet. De liefhebber kijkt daar overigens al niet meer van op.

Twee keer met je ogen knipperen en de dertien nummers zijn voorbij natuurlijk. Wat ben je dan wijzer? Net zoveel als die ezel en zijn algebra. Lekker interessant ook. De liveversies zijn voor grindcorebegrippen voorzien van een aardige geluidsmix, maar wat je vooral hoort doorschemeren is de humor die het drietal tijdens en tussen de nummers deelt in zijn muziek. Wat dacht je anders te krijgen met titels als Milkshake Is Nice, Caligoulash en The Flying Penis? Lolbroek aantrekken, strandballen en opblaasbare, afwasbare Barbara’s voltanken met lucht en gaan met die circlepit in je huiskamer! Drie hoeraatjes voor All The Miseries, Birdflesh en zijn stijfkoppigheid in vernieuwingsdrang.

Label:

Everlasting Spew Records, 2021

Tracklisting:

  1. Gore Ensemble
  2. High On Carnage
  3. Radioactive Madness
  4. The Head Of A Skull
  5. Spinebreaker
  6. People Of The Leprosy
  7. Slaughterchild
  8. Dying After Midnight
  9. Pissboy
  10. Kickstart My Ass
  11. Sayonara Sensei
  12. Inked Deth
  13. Hell Satan Bro Stalker
  14. Crazy Nights (live)
  15. Countless Mayhem (live)
  16. Milkshake Is Nice (live)
  17. Alive Autopsy (live)
  18. Caligoulash (live)
  19. Teenage Mutilator (live)
  20. Gut To Kill (live)
  21. Victim Of The Cat (live)
  22. Anal Misery (live)
  23. The Flying Penis (live)
  24. Coffinfucker (live)

Line-up:

  • Andreas Pisser – Drums, vocalen
  • Duke Diagnosis – Gitaar, vocalen
  • Neon Puker – Basgitaar, vocalen

Links: