Geïnspireerd door onder andere Slayer’s Reign in Blood richtte Christofer Johnsson in 1988 de band Blitzkrieg op. Helaas bleek er een jaar eerder al een band te zijn gestart met dezelfde naam en werd band omgedoopt in Megatherion, om al snel te worden afgekort tot Therion. Het debuut Of Darkness… (1991) heeft weinig overeenkomsten met het werk wat Therion later heeft uitgebracht en toch vind je in dat album al heel lichte hints naar de symfonische stijl die Therion zich in de loop der tijd zou aanmeten.
De laatste vijftien jaar heeft Therion toch wel een twijfelachtige tijd doorgemaakt. Na het verschijnen van de hooggewaardeerde schijven Lemuria en Sirius B, de eerste twee delen van een drieluik, kreeg Christofer ineens heel andere inspiraties en bracht het uiterst teleurstellende Gothic Kabbalah uit. Het derde deel van eerder genoemde drieluik, Sitra Ahra, was weer op niveau, maar dat had meer te maken met het feit dat de muziek hiervoor grotendeels al in de tijd van de eerste twee delen geschreven was. De reden om Les Fleurs du Mal, covers van Franse chansons, uit te brengen heb ik tot op heden nog steeds niet begrepen. Hiermee vierde Therion echter zijn 25-jarig jubileum. Hierna lastte bandleider Johnsson een rustperiode in voor Therion. In 2018 kwamen ze terug met Beloved Antichrist waarmee Therion een driedubbele CD uitbracht voorzien van een compleet verhaal in een muzikaal concept gegoten. Maar ook dit album brak geen records.
Nu is het dus de beurt aan Leviathan, de jongste telg van Therion. Gezien de teleurstellingen van de afgelopen jaren stond ik dus wat sceptisch tegenover dit nieuwe werk. De titel deed me in elk geval wel denken aan de tijden van Theli, Vovin en Deggial. Het album opent met The Leaf on the Oak of Far en ik werd blij verrast door vrouwelijke en mannelijke zang als mede de terugkeer van het gemengde koor op volle sterkte zoals we dat van de albums Theli en Vovin kennen.
Zoals je misschien eerder op Zware Metalen hebt kunnen lezen, is Marko Hietala uit Nightwish (en de muziekindustrie) gestapt en zal voorlopig ook geen samenwerking meer aangaan met andere artiesten. Eén van zijn laatste medewerkingen was met Therion en op dit album horen we Marko toch nog even terug op het Fins getinte Tuonela.
Het nummer Leviathan is dus gekozen om ook dienst te doen als titel van het album en dat is niet onterecht. Dit nummer ademt echt de sfeer van het album Vovin uit. Tevens laat het zien dat Christofer zijn fascinatie voor draken en aanverwante monsters nog niet is verloren.
Therion profileert met Leviathan een compleet hit-album gemaakt te hebben en voor de eerste keer in de geschiedenis van de band hoeven de fans niet aan iets nieuws te wennen, maar kunnen ze achterover zitten en genieten van het beste wat Therion te bieden heeft. Afgaande op het feit dat Vovin het meest gestreamde werk is, kun je deze nieuwe schijf niet laten liggen. Therion heeft hiermee bewezen dat hij nog steeds bestaansrecht heeft.
Score:
91/100
Label:
Nuclear Blast Records, 2021
Tracklisting:
- The Leaf on the Oak of Far
- Tuonela
- Leviathan
- Die Wellen der Zeit
- Aži Dahāka
- Eye of Algol
- Nocturnal Light
- Great Marquis of Hell
- Psalm of Retribution
- El Primer Sol
- Ten Courts of Diyu
Line-up:
- Christofer Johnsson – Gitaar
- Christian Vidal – Gitaar
- Nalle Phalsson – Basgitaar
- Thomas Vikström – Zang (tenor)
- Johan Koleberg – Drums
- Lori Lewis – Zang (sopraan)
Links: