Repaid In Blood – Reflective Duality

Geschreven door op 25-01-2021 om 20:25.

Het ochtendlicht schijnt door je gordijnen. Je bent net wakker geworden. We leven in een utopische toekomstvisie waar liveconcerten de normaalste zaak van de wereld zijn. Je wilt je omdraaien, maar een flinke pijnscheut tussen je schouderbladen voorkomt dit. Gisteravond stond je voor het eerst weer bij het lokale metalpodium. Op het programma stond jouw favoriete band in het hardere spectrum van de zware metalen. Fuck, wat was dat lekker zeg. En die band in het voorprogramma… Je had er nog nooit van gehoord, maar de blauwe plekken op je lichaam geven een blijvende herinnering aan wat de geschiedenis in zal gaan als ‘de pit van de eeuw’. Achteraf blijkt dit Repaid In Blood te zijn geweest.

Naar eigen zeggen maakt dit Amerikaanse kwartet ‘geek metal’. Dat wekt de suggestie van een stel gasten met vlassige baardjes die metal combineren met gezellige Mario-deuntjes. Dan kom je er bedrogen uit. Het geek-gedeelte zit hem slechts in de thematiek van de muziek (stripboeken, films en andere geekigheid) en de diverse samples die de band gebruikt. Dat voegt weinig toe aan de muziek, maar geeft een komische noot aan het geheel. Muzikaal gezien winden de vier heren uit Florida er namelijk geen doekjes om. We krijgen alles verpulverende death met stevige core-invloeden.

Met gastbijdragen van leden van Born of Osiris, Allegaeon en Flub is er trouwens een blik kwaliteitsmuzikanten opengetrokken. Dit wekt de verwachting dat er een forse technische en progressieve component in de muziek te vinden is. Maar daar doet Repaid In Blood niet aan. Dit is gewoonweg rammen en beuken tot je hersens volledig tot pulp zijn verworden. Het laatste beetje denkvermogen dat je nog over hebt wordt vakkundig weggeslagen door een volgende golf aan nietsontziende breaks. Fans van Shadow of Intent, Whitechapel en Slugdge kunnen hun lol op met deze plaat.

Reflective Duality is zoals gezegd een rechttoe rechtaanplaat: verwacht dan ook weinig poespas en weinig melodie. Dat wordt meteen duidelijk vanaf het eerste ‘nummer’, dat de pakkende titel Intro heeft gekregen. Dit gaat naadloos over in Wake Up, Time to Die. We horen een aaneenschakeling van logge deathriffs afgewisseld met brute breakdowns. De zware grunts van vocalist Darrell Durham doen denken aan Ben Duerr van Shadow of Intent, wat zeker als een compliment opgevat mag worden. Over deze eerste twee nummers (in feite is het één nummer) is simpelweg niet meer te zeggen, omdat er muzikaal ook gewoon niet veel meer is. Maar datgene wat er wel is wordt verdomd goed uitgevoerd.

Wat volgt is hoogtepunt van het album Thots & Purveyors. Een rustig kabbelende intro wordt zonder aankondiging weggeblazen door groovende gitaren die toch een licht progressief sausje met zich meebrengen. De toevoeging van cleane vocalen, de sample in het midden en enkele tempowisselingen maken het een afwisselend geheel dat goed in elkaar zit. De minimale progressieve accenten vinden we verder terug op Rebel Scum, waar Greg Burgess een handje helpt om het technische niveau iets op te krikken. Het tempo ligt daarbij beduidend hoger. De tech-deathsnelheden van zijn primaire band Allegaeon worden echter nooit bereikt.

Reflective Duality telt acht nummers en klokt slechts 31 minuten. In sommige gevallen zou ik daar wellicht moeite mee hebben. In dit geval denk ik dat het een juiste keuze is van de band. Dit is precies lang (of eigenlijk kort) genoeg om de aandacht er goed bij te houden, zonder dat de muziek repetitief wordt. Dat gevaar had zeker op de loer gelegen met de stijl die Repaid In Blood hier tentoonstelt. Nu hebben we echter een half uur aan intense muziek waarvan elke seconde er toe doet. Ik ben er dan ook van overtuigd dat dit werk live nog beter tot zijn recht zal komen. Laten we hopen dat deze utopische toekomstvisie op korte termijn werkelijkheid mag worden.

Score:

85/100

Label:

Eigen Beheer, 2021

Tracklisting:

  1. Intro
  2. Wake Up, Time to Die
  3. Thots & Purveyors
  4. He’s No Good to Me Dead
  5. Ritualistic Stoning
  6. Rebel Scum
  7. Dave’s Not Here Man
  8. Molotov Circumcision

Line-up:

  • Darrell Durham – Zang
  • Jake Burrmann – Gitaar, basgitaar
  • Patrick Small – Gitaar
  • Juan Galvez – Drums

Link: