Imperial Triumphant – Alphaville

Geschreven door op 23-12-2020 om 14:08.

Alphaville is het vierde album van het Amerikaanse Imperial Triumphant en het is wederom geen makkelijke plaat geworden. Daar waar voorganger Vile Luxury helemaal niet werd besproken, daar lag Alphaville ook al enkele weken op de plank te verstoffen. Uiteindelijk mocht ik, als liefhebber van onder andere Deathspell Omega, A Forest of Stars, Abigor, Shining (Noorwegen) en Dødheimsgard, dit project onder handen nemen.

Bovengenoemde bands zijn geen toeval, want de (on)georganiseerde chaos van Deathspell Omega, het theatrale van A Forest of Stars, de dissonantie van Abigor, het album Blackjazz van het Noorse Shining en vooral het album Supervillain Outcast van Dødheimsgard zijn van toepassing op dit album. Voeg er een snufje Meshuggah en een theelepel mathcore aan toe en je vind dit óf geweldig, óf helemaal niks. Voor de kenners, White Ward en het bekende rijtje IJslandse bands komen ook in mijn hoofd op als referentie.

Het gezelschap bestaat uit zanger/gitarist Zachary Ilya Ezrin, die ook in het redelijk theatrale Folterkammer de scepter zwaait. Steve Blanco, ook actief in Folterkammer, speelt de bass en alle keyboard/pianostukken in, terwijl drummer Kenny Grohowski de boel bij elkaar timmert.

Waar op eerdere albums blackmetal nog de hoofdmoot van de muziek uitmaakte, is dat nu niet meer zo. Althans, ik zou de muzikale fundering scharen onder het rijtje Deathspell Omega en Dødheimsgard, en niet bij bands als Horna, Mayhem of Darkthrone. Verwacht dus lastige en moeilijke stukken muziek, met allerlei geluiden, toeters en bellen, en koperblazers. Er is echter geen seconde twijfel of dit niet té moeilijk, té lastig of zelfs helemaal erover is. Imperial Triumphant is een onwaarschijnlijk creatief en talentvol gezelschap, dat zonder blikken of blozen alle ingrediënten tot enigszins behapbare brokken weet te maken.

Het album bevat zeven nummers en die volgen geen enkel patroon. Rotted Futures en Excelsior springen van de hak op de tak, als een baviaan met een lading LSD achter de kiezen. Het is vrij lastig om die nummers te doorgronden en met een enkele luisterbeurt ga je dat in ieder geval niet redden. City Swine en Atomic Age lijken dan wat meer regelmaat te hebben, maar daar is de chaos dan weer wat heviger. Op Transmission to Mercury is dan even wat rust te bekennen, maar dat duurt niet heel lang, met een mooie climax en outro op dat nummer. De twee laatste nummers, Alphaville en The Greater Good trekken dan ineens heel erg richting death metal, zonder de bliepjes en gekke geluidjes en piepjes te vergeten.

Goed, Alphaville is een hele uitdaging geworden en ondanks de score heeft het niet mijn persoonlijke jaarlijst gehaald. Ik weet nog steeds niet zo goed wat ik er nou mee moet namelijk. Soms staat de plaat op en skip ik na een paar minuten verder en soms draai ik ‘m twee keer achter elkaar helemaal.

Score:

80/100

Label:

Century Media, 2020

Tracklisting:

  1. Rotted Futures
  2. Excelsior
  3. City Swine
  4. Atomic Age
  5. Transmission to Mercury
  6. Alphaville
  7. The Greater Good

Line-up:

  • Zachary Ezrin – Zang, gitaar
  • Kenny Grohowski – Drums
  • Steve Blanco – Bass, keyboard, piano, zang

Links: