Centvrion – Invulnerable
Dragonheart, 2005
Verdorie, dit is het BESTE metalalbum van de afgelopen MAANDEN!
Als ik de bio mag geloven, tenminste. Gelukkig ben ik van de wantrouwige kant.
Centvrion brengt met Invulnerable haar vierde album uit, met onvervalste Power Metal van het zuiverste vaarwater. Of zoiets. Waar het op neer komt is een dertien in een dozijn release met bij lange na niet de beste metal van de afgelopen maanden. Bij lange na niet, eigenlijk. Invulnerable blijft op twee of drie sterke songs na ver achter bij een grote massa collega’s in het genre. Vooral de zang van Quintaba is daar in grote mate debet aan. De beste man klinkt niet zelden onzuiver, en op zijn tijd (en dan vooral in de hogere regionen) behoorlijk irritant.
Ook aan het materiaal zelf is het één en ander aan te merken, maar het voornaamste punt van kritiek is dat op één enkele song na het materiaal zo ontzagwekkend doorsnee is dat de lol er snel goed af is. Die song is Eternal Return, en zorgt er voor dat deze schijf nog enigszins draagbaar wordt. Het is ook met een zeer grote afstand de beste song op deze gehele cd. Centvrion heeft als enig voordeel het volledig niet Italiaans klinken. De band klinkt eerder Amerikaans, en dat is een hele verademing vanuit het Spaghetti-land. Veel baten mag het echter niet. Spaar je geld liever op voor de nieuwe Primal Fear of de nieuwe Helloween, als Power Metal jouw ding is.
Tracklist:
- The Forge (Intro)
- Virtus
- Man Of Tradition
- Procreation To High
- Invulnerable
- Standing On The Ruins
- New Freedom
- Eternal Return
- Riding The Tiger
- Soul Deliverance
- Transcendence
Line-up:
- Germano Quintaba – Vocals
- Fabio Monti – Guitars
- Luciano Monti – Guitars
- Massimiliano Ricci – Bass
- Sebastiano Massetti – Drums
Links:
Centvrion
Dragonheart