Soms moet je een plaat even laten bezinken voordat je er iets over kan neerpennen. Dit is ook het geval bij de eerste langspeler van het uit Ohio afkomstige Radian. Omdat ik hoopte op een lekkere portie verse, gortige doch ‘originele’ sludge was ik in eerste instantie namelijk een beetje teleurgesteld. Het klonk in mijn oren iets te veel naar Crowbar. Zeker van een band met voormalige leden van grootmacht Fistula had ik hoge verwachtingen. Ook de albumhoes heeft in mijn ogen een saai en standaard design. Als ik alle albums zou moeten beoordelen op de hoes, zou ik deze in het schap laten staan. Achteraf ben ik toch blij dat ik dat niet heb gedaan.
Tijdens de tweede luisterbeurt betrapte ik mijzelf erop dat ik meerdere malen met mijn hoofd begon mee te wiegen. En gezien dit de stereotype beweging is die men bij dit soort muziek maakt, is dat een goed teken. Diepe filosofische vragen dwaalden door mijn hoofd: is het eigenlijk wel zo belangrijk dat een band een originele sound voortbrengt? En bestaat originaliteit überhaupt eigenlijk wel? Terwijl ik hier allemaal mee bezig was, klonterden de eerste twee nummers Stonier en Nothing Gets Through door de speakers. Prettige, logge nummers met captiverende riffs en intense vocalen die klinken alsof de vocalist heeft gegorgeld met chloor. Een prima sound dus.
Bij het nummer Beast wordt er duidelijk wat inspiratie geput uit het oeuvre van Tool. De gitaar klinkt venijnig en psychedelisch tegelijkertijd. Als een buitenaardse ondergrondse duizendpoot kruipt het nummer voort. Hierna volgt het absolute hoogtepunt van het album: Hearts of Metropolis. Een massieve sound, een vuige repetitieve riff en laag ingezette zang. Aftikkend op bijna zeven minuten neemt Radian zo uitgebreid de tijd om het nummer sterk te laten overkomen. Dit lukt ze zeer zeker. Afsluiter Not Dying heeft een wat snellere, rollendere klank. Een duidelijk bewijs dat de band nog lang niet dood is. Ik ben zeer benieuwd wat het gezelschap ons in de toekomst gaat voorschotelen.
Verwacht van Radian geen knallende originaliteit of een hoge wow-factor. Deze band leert ons dat het hebben van een eigen sound niet zo belangrijk is als je goed bent in wat je doet. Chapters is een album vol met prima sludge met een vleugje post-metal. Als je daar van houdt is het zeker een aanrader.
Score:
80/100
Label:
Earsplit Records, 2020
Tracklisting:
- Stonier
- Nothing Gets Through
- Beast
- Hearts of Metropolis
- Not Dying
Line-up:
- Jeff Fahl – Vocalen
- Mike Burns – Gitaar, samples
- Chris Chiera – Bass, samples
- Jeff Sullivan – Drums
Links: