Het Amerikaanse Rosetta bracht in 2017 zijn tot nu toe laatste album Utopioid uit. Sindsdien zagen we de band tweemaal in het kielzog van The Ocean, de band van Robin Staps (tevens baas van het Pelagic-label dat deze EP uitbrengt). Toen The Ocean eind 2018 The Progressive Alliance-festival in de Effenaar aandeed, kwam Rosetta-zanger Michael Armine zelfs het podium op om het favoriete Orosirian van een nog woestere schreeuw te voorzien. Van die beide keren is me vooral de agressie en energie van het podiumdier Armine bij gebleven. Maar zie, op deze EP komt men aanzienlijk bedachtzamer voor de dag.
De elf minuten durende titeltrack Terra Sola – alleen de titel al – wisselt voorzichtig introspectieve (math-)rock af met uitbarstingen van post-metalgebulder. Zelfs in die meer energieke stukken houdt men muzikaal het roer stevig in handen (dan wel, naar gelang voorkeur, wordt er nog steeds met de handrem erop gespeeld). In de minutenlang kabbelende instrumentale passages bewaken vooral de kletterende bas en de zeer inventieve drumfills de afwisseling. Het zijn echter vooral de over elkaar gelegde getormenteerde en cleane zang in het midden van de track die het gemoed raken.
Al met al meer dan aardig, maar wel een tussendoortje.
Label:
Pelagic Records, 2020
Tracklisting:
- Terra Sola
- 57844
- Where Is Hope?
Line-up:
- Michael Armine – Vocalen, keyboards, effecten
- David Grossman – Basgitaar
- Eric Jernigan – Gitaar
- Bruce McMurtrie Jr. – Drums
- J. Matthew Weed – Gitaar (en andere)
Links: