Enthroned – Xes Haereticum
“Xes Haereticum” is het beste album van Enthroned sinds de EP “Regie Sathanas”, met andere woorden, het beste Enthroned-album in zes jaar. Na de release van die EP ging het creatief bergafwaarts met Enthroned. “Armoured Bestial Hell” was een aanfluiting, diens precedent middelmatig. Met het twee jaar geleden verschenen “Carnage in Worlds Beyond” ging het gelukkig weer wat de goeie richting uit met deze Waalse zwarte zieltjes, al was van een klassieker absoluut geen sprake. Met “Xes Haereticum” meldt de band zich dus nu weer aan het elite-front met een knaller van formaat.
Alles wat van de vroege releases (“Prophecies of Pagan Fire”, “Towards the Skullthrone of Satan” en het eerdergenoemde “Regie Sathanas”) ware verslavingen maakte, is nu weer aanwezig. Afwisselende riffs, sterke melodieën en uiteraard de snelle hyperblast-passages, die het handelsmerk van de band zijn. De line-up van deze plaat is dezelfde als van “Carnage in Worlds Beyond”; dat heeft dus nu zijn vruchten afgeworpen en geresulteerd in een consistent album met pakkende stukken en sterke hooks.
“Xes Haereticum” is net als zijn voorganger opgenomen in de Spiderhouse Studios en geproduceerd door Harris Johns (Holy Moses) en hij is erin geslaagd het geluid net een streepje helderder en overzichtelijker te maken, wat geen overbodige luxe is met dergelijke ultrasnelle muziek. Echt alles aan deze plaat is simpelweg net iets beter dan op het vorige werkstuk.
Natuurlijk zal “Xes Haereticum” niet de impact hebben van “Prophecies…”, maar dat album kwam dan ook uit in een hele andere tijd. Black-metal was toen bijlange nog geen mainstream en er waren sowieso een paar duizend bands minder in het genre. Alles is nu eenmaal al ‘s gedaan, hoe clichématig dat ook mag klinken. Nieuwe dingen zul je dan ook niet ontdekken op deze plaat, of het zou de sfeervolle soundscape “A.M.S.G” of het oosters aandoende “Seven Plagues, Seven Wraths” (met vocale bijdrage van Harris Johns) moeten zijn. In de vorm van Nightstalker staat er zelfs een nummer op waaraan Tsebaoth (uit de vroegste line-up) nog heeft meegeschreven. Dat nummer klinkt dan meteen ook een stuk meer old school dan de andere tracks en zou in principe niet mis hebben gestaan op de eerste twee albums.
Ik kan dan ook niet anders dan concluderen dat dit album een must is voor allen die houden van snelle black metal (met een incidentieel uitstapje richting thrash). Dat meesterdrummer Alsvid (tevens Seth) de band ondertussen alweer heeft verlaten stemt mij dan weer iets triestiger. Waar ze ooit een evenwaardige opvolger zullen vinden is mij een raadsel, maar we blijven hopen. Met “Xes Haereticum” ben ik in ieder geval weer zoet de komende tijd. Kopuh!
Tracks:
- Crimson Legions
- Dance of a Thousand Knives
- Last Will
- Blacker than Black
- Vortex of Confusion
- A.M.S.G
- Demon’s Claw
- Nightstalker
- Seven Plagues, Seven Wraths (XES Revelation)
- Hellgium Messiah
Line-up:
- Sabathan – 4 Strings Devestation & Lead Vocals
- Nornagest – 6 Strings Mutilation & Vocals
- Nerath Daemon – 6 Strings Strangulation
- Alsvid – Blasphemik Machine-Gun
Links: