The Repentless Killogy: Slayer op het witte doek

Jaarlijks vindt op 6 juni de leukste officieuze feestdag ter wereld plaats: International Day of Slayer. Het vieren ervan is verbluffend eenvoudig: zo hard mogelijk Slayer draaien. Op vol volume, de hele dag. Slayer zelf organiseerde 6 november hun eigen feestdag: in bioscopen wereldwijd draaide The Repentless Killogy: een korte film waarin het verhaal rondom de drie videoclips van het laatste album van de band werd uitgediept en dat overliep in een live-registratie van de band. De anonieme Ghostwriter schoof met popcorn in de aanslag aan in de bioscoop in Amsterdam.

Het uitdiepen van het verhaal rondom de video’s van (in chronologische volgorde) You Against You, Repentless en Pride in Prejudice van het laatste Slayer-album ooit, klinkt erg gewichtig voor een verhaal dat op de achterkant van een bierviltje kan worden geschreven. Hoofdpersoon Wyatt is een voormalig aanhanger van het nazi-gedachtegoed totdat zijn zwangere, zwarte, geliefde door zijn voormalige kameraden de strot wordt doorgesneden. Wat volgt is een klopjacht op de opdrachtgever van de moord: Luther. Onderweg kraakt Wyatt de nodige koppen. Letterlijk. Het afhakken van ledematen is nog de minst wrede wraakactie van de onverwoestbare Wyatt. Er verdwijnt nog een mes in een oog, een bijl in het midden van een hoofd en er wordt een hart uit een lichaam getrokken.

Luther is ondertussen op weg naar het concert dat Slayer 5 augustus 2017 in het Los Angeles Forum gaf, met als doel de bandleden kennis te laten maken met zijn pistool. Waarom is niet helemaal duidelijk, maar het maakt ook niet uit. Wyatt komt namelijk nèt op tijd achter de locatie van zijn kwelgeest en schakelt een collega-moordenaar in die zijn taak graag op zich neemt. Luther blaast zijn laatste adem uit juist voordat de vier bandleden die zojuist hun concert hebben afgesloten hun kleedkamers naderen. Iedereen is dood, maar Slayer leeft: hoera!

Het film-gedeelte zal niet de geschiedenis ingaan als memorabel, maar onderhoudend zijn de ruim twintig minuten zeker. We kijken naar een absolute B-film waarin het geweld bijna over de top is en het bloed donkerrood in het rond spettert: alsof de songteksten van Slayer tot leven komen dus. De overschakeling van filmdeel naar concertregistratie is leuk gedaan waardoor er één geheel ontstaat.

Het gaat te ver om te zeggen dat Slayer tijdens de opnames in 2017 in bloedvorm verkeerde. Natuurlijk speelt de band strak en solide maar de echte vonk slaat niet over. Dat kan natuurlijk helemaal niet als je daar op het podium staat en een werkelijk indrukwekkend aantal camera’s om je heen hebt die elke zweetdruppel vastleggen en hier languit in een bioscoopstoel aan een veel te zoete ice tea zit te lurken. Oh, en dat het geluid in een bioscoopzaal best wel tegenvalt helpt ook niet mee. Staat de Dolby Super Surround Full Frontal In Your Ears Sound uit ofzo? En waarom?

Neemt niet weg dat The Repentless Killogy een prachtig afscheidscadeau is van een baanbrekende band die ieder zichzelf respecterende metalhead kent, of je Slayer nu goed vindt of niet. De close-ups van de gitaar spelende Kerry King en Gary Holt zullen bij menig liefhebber voor natte onderbroekjes zorgen en drummers komen aan hun trekken bij het aanschouwen van het werk van Paul Bostaph. Setlisttechnisch zit het ook allemaal wel goed, al zal iedereen wel een nummer hier of daar missen. En natuurlijk is het genieten bij klassiekers die nooit gaan vervelen als Raining Blood, South of Heaven, Seasons in the Abyss en noem ze maar op. Uw favoriete anonieme scribent is blij dat zijn favoriet – Bloodline – ook is vastgelegd voor zijn nog jonge nageslacht, al kan dat nooit de pijn wegnemen die straks toeslaat als de band 30 december in hetzelfde Los Angeles Forum het laatste concert ooit geeft. Het filmgedeelte komt overigens beschikbaar op Blu-ray en digitaal, uw oortjes kunnen zich naast digitaal kietelen met cd en lp.

Links:

• Slayer
• Slayer Facebook