Imperium Dekadenz – When We Are Forgotten

Geschreven door op 30-08-2019 om 21:13.

‘Black metal from the Black Forest’- dat is waar Imperium Dekadenz uit Duitsland voor staat. In 2016 brachten ze nog het erg goede Dis Manibvs uit en daarvoor in 2013 het nog lekkerdere Meadows Of Nostalgia met daarop het geweldige Ave Danuvi. Een nummer dat de band typeert, veelal midtempo gespeelde doch melodieuze black metal met aandacht voor epische momenten, ondersteund door koorachtige vocalen. De heren Vespasian en Horaz zijn nu weer samen in één of andere boshut gekropen om te komen tot deze When We Are Forgotten, hun zesde langspeler alweer die uitkomt via Napalm records. Zouden de heren ervoor gekozen hebben om het roer helemaal om te gooien? Of zouden ze gekozen hebben om ‘als een schoenmaker bij hun leest te blijven’ of beter gezegd: als een boswachter in zijn bos te blijven?

In ieder geval is het zo dat bij het aanhoren van de eerste tonen van deze nieuwe plaat je gerust al kan besluiten dat er aan het hierboven beschreven beproefd concept weinig of niks veranderd is. Eerder langer uitgesponnen midtempo blackmetalnummers worden verzameld. Epische, melodische gitaarpartijen vormen het bladerdek waarover je steeds dieper het Zwarte Woud in wandelt. We flaneren even door het woud. Pak je winterjas en trek die muts niet te ver over je oren, want anders pik je de omgevingsgeluiden, dichtbij dan wel veraf, misschien niet allemaal op. De eerste drie nummers zijn eerder van middelmatige kwaliteit en kennen naast een aantal typische geluidsescapades, dan wel krachtige riffs, weinig speciale zaken. Na het instrumentele Trauma komen we pas het eerste echte herkenningspunt tegen op onze wandeltocht genaamd A Cave Called Wisdom. Sterke en krachtige thema’s gebaseerd op pakkende melodielijnen en een sturend dubbelbasritme laten ons toe even te luisteren naar de boodschap van het woud. Het voelt wat monotoon en eenvoudig aan doch net daar ligt de kracht van dit nummer. Met Transcendence zetten we deze ingeslagen weg voort. Ergens driekwart in het nummer ontwaren we in de verte een lekkere blastpartij met daarover een erg goede leadlijn.

Door middel van het tweede instrumentaaltje, Seance, krijgen we hoop en al met al één minuutje de tijd om uit te rusten en in de verte te turen. Absenz Elysium start als een onverwachte regenbui tijdens onze al wat vermoeiende wandeling. Het nummer kent wel een episch dragend middenstuk met eindelijk nog eens die sterke koorachtige zang. Hier laat ik je achter en stel ik voor dat je zelf de weg terug naar huis vindt. Ik verklap wel nog dat het niet moeilijk moet zijn om thuis te geraken, want het einde van onze wandeling lijkt verdacht veel op het begin.

Goede schijf in typische Imperium Dekadenz-stijl. Misschien in vergelijking met de voorgangers iets monotoner en eenvoudiger. Deze keer vind ik op de plaat zo geen wow-nummertje terug, wat jammer is.

Score:

80/100

Label:

Napalm records, 2019

Tracklisting:

  1. When We Are Forgotten
  2. Bis Ich Bin
  3. My Solace I (Choirs Of Solitude)
  4. Trauma
  5. A Cave Called Wisdom
  6. Transcendence
  7. Seance
  8. Absenz Elysium
  9. My Solace II (Paths Of Perception)
  10. Reverie
  11. Frozen In Time

Line-up:

  • Vespasian – Gitaar, bas, drum, keyboard
  • Horaz – Zang, gitaar, keyboard

Links: