[b]Kekal – 1000 thoughts of violence [/b]
[i](Fear Dark 2003)[/i]
Dat Indonesië een metal-scene heeft, wist ik alleen van “horen zeggen”. Uit het land dat doorgaans alleen maar gamelang(of hoe je dat ook schrijft) muziek produceert, verwachtte ik nou niet echt kwalitatief goede metal. Van Kekal had ik al een gehoord en lekker bevooroordeeld begon ik dus aan deze cd.
Dikke tering, wat een über vage muziek is dit zeg! Een kruising van death/ ambient/ breakbeats/ hiphop beats, maar vooral blackmetal. De drumcomputer ratelt aan één stuk door om op in eens flink wat gas terug te nemen. Ook de zang wordt mooi afgewisseld, grunts/ screams/ clean het komt allemaal voorbij, aangevuld door enige vrouwenzang. Interessante gitaar partijen hier en daar een keyboardje en het sporadisch gebruik van samples maken het geheel echt af.
Kekal is een behoorlijk experimentele band, die zelfs volgens de bio een stuk minder experimenteel is geworden, hetgeen mij ook zeer benieuwd maakt naar oudere cd’s. Als je van variatie houdt is dit zeker een zeer spannende cd. Echt alles komt wel even voorbij suizen zonder dat het echt een ondefinieerbare brij wordt. 1000 thoughts of violence is zeker een luisterbeurt waard, en ik denk zelfs dat er direct tot aanschaf over zal worden gegaan.