Fractal Universe – Rhizomes Of Insanity

Geschreven door op 18-04-2019 om 19:00.

Fractal Universe is een term uit de inmiddels (deels?) weerlegde theorie dat het universum bestaat uit zichzelf oneindig herhalende patronen. Dan weet u dat en heeft u ook gelijk een idee welke muzikale stroming de band van deze naam tot ons brengt. Want met een naam als deze moet je bijna wel tech death spelen en dat doen deze Fransen dan ook op Rhizomes Of Insanity.

Direct aan het begin van het album voelen we ons al wegzakken in een warm bad van goed gespeelde lekker in het gehoor liggende (ja, dat kan!) technische death metal. De gitaarriffjes zijn ingenieus maar pakkend en het drumwerk is complex. Precies zoals we dat kennen van andere bands in dit genre. De gitaarsolo’s steken daar nog iets bovenuit. Zij worden vol gevoel gespeeld en zijn daarmee het beluisteren meer dan waard. Duidelijk is dat de muzikanten er heel wat van kunnen en ’s ochtends al met hun instrument in de handen wakker worden… Enfin, u begrijpt wat ik bedoel!

Naast het instrumentale geweld valt de zang op. In de zachte stukken doet de bijzondere frasering van de fluisterzang sterk denken aan die van Morean bij het zwaar ondergewaardeerde Alkaloid. Daarnaast horen we een sappige death grunt, maar vooral veel cleane zang met een klein schuurpapieren randje. Lekker afwisselend hoor ik u denken. En dat is ook wel zo. Maar bij cleane zang wordt de kwaliteit van de zanglijnen wel heel belangrijk. En die blijkt behoorlijk te zijn, maar niet uitzonderlijk. Op den duur beginnen de gezongen melodieën namelijk net wat teveel op elkaar te lijken om van een absolute topplaat te spreken.

Ook bij het geluid van de plaat kan een kleine opmerking worden gemaakt. Hoewel de mix en productie in grote lijnen prima zijn, klinkt de snare/tom bij tijd en wijle als een schoenendoos. Het is bijna alsof Lars Ullrich erin is geslaagd om onze Franse vrienden te overtuigen van zijn bijzondere visie op de juiste drumsound.

Ondanks deze kritiekpuntjes is dit tweede album van Fractal Universe zonder meer een goede plaat in het genre. Iedere techdeathfanaat kan dus gewoon toeslaan en zijn of haar collectie uitbreiden. De wat gematigdere liefhebbers die alleen de allerbeste platen kopen, zullen zich wat minder hoeven haasten. Voor hen zal de band nog nét wat eigen gezicht missen. Waar Revocation zich bijvoorbeeld kan laten voorstaan op zijn verbetenheid, Alkaloid op een grensverleggende visie en Obscura op zijn uiterst professionele aanpak op alle terreinen, lukt het me nog niet een dergelijk ‘unique selling point’ te noemen van Fractal Universe. En dat lijkt nu precies wat nodig is om deze band van goed naar uitzonderlijk te tillen. Ik zie een mooie uitdaging voor de band!

Score:

78/100

Label:

Metal Blade Records, 2019

Tracklisting:

  1. Oneiric Realisations
  2. Flashes Of Potentialities
  3. Rising Oblivion
  4. A Reality To Foreclose
  5. Masterpiece’s Parallelism
  6. Parabola Of Silence
  7. Madness’ Arabesques
  8. Architectural Aberrations
  9. Fundamental Dividing Principle
  10. Chiasmus Of The Damned
  11. Collective Engram (bonus track)

Line-up:

  • Vince Wilquin – Vocalen, gitaar
  • Hugo Florimond – Gitaar
  • Valentin Pelletier – Basgitaar
  • Clément Denys – Drums

Links: