Paganfest 2008
03-04-2008, 013 Tilburg
Dat folk metal als genre het momenteel goed doet op Europees grondgebied kan niemand ontgaan zijn. In het kielzog van succesvolle bands als Finntroll en Korpiklaani oogsten ook de kleinere jongens het nodige succes en terwijl enerzijds de bands en masse uit de grond lijken te schieten hebben de platenlabels ook de oren niet in het broekzak zitten en tekenen alles wat los en vast zit. Dat een muzikaal subgenre daar binnen de kortste keren weer aan onderdoor gaat spreekt uiteraard voor zich, maar voor nu lijkt er nog geen wolkje voor de zon. Hoogste tijd dus voor een promotor om eens enkele van de wat betere bands in het genre bij elkaar te rapen en gezamenlijk op tournee te sturen.
Door het succes van het genre is het aardig schuifelen geblazen bij zowel de deur als de garderobe, waardoor Deviance door ondergetekende helaas volledig gemist wordt. Met een lading biermuntjes in de broekzak en een beker vol van het spul in de hand is het echter goed toeven bij het optreden van Eluveitie. De Zwitserse band heeft met Slania onlangs immers een absolute dijk van een plaat uitgebracht, waardoor de verwachtingen hooggespannen zijn. Gelukkig wordt aan die verwachtingen direct vanaf de opener Inis Mona zonder enige moeite voldaan. De achtkoppige band manoeuvreert zich op zeer gedreven wijze door de korte setlist heen, waarbij het zwaartepunt uiteraard op de laatste plaat ligt. Echter krijgen ook oudjes als Your Gaulish War en Of Fire, Wind & Wisdom de ruimte binnen het kleine half uur wat de band tot de beschikking heeft. Volgende keer graag een hogere plek op de bill en een langere speelduur voor deze uitstekende Zwitserse formatie!
Op plaat kan Tyr me met moeite bekoren en ook live is dat niet veel beter. De wat minimalistische houthakkersritmes van de band voelen na het warme en organische geluid van Eluveitie dan ook als een koude douche. Het aanwezige publiek komt tot een algehele stilstand, er ontstaat her en der het nodige geroezemoes en aan de bar begint het aanzienlijk drukker te worden, en terwijl dit voor een gedeelte waarschijnlijk aan de muziek te wijten valt is ook het ongeïnspireerde, routinematige spel van de heren hier debet aan.
Het Finse Moonsorrow maakt echter veel goed. De heren weten het niveau en de aandacht van het publiek in één klap weer op peil te brengen en dat is nodig ook. Met een wat meer metal geluid en het ontbreken van allerhande traditionele instrumentatie hebben we hier dan ook een gewoon strakke metalband staan die doet waar ze goed in is. Songs als Jotunheim gaan er dan ook in als de spreekwoordelijke gesneden koek en de band krijgt meermaals de handen tot ver achterin de zaal op elkaar.
Tja, wat moet een mens nu nog over het Finse feestorkest Korpiklaani vertellen? Vanaf het moment dat de heren de bühne betreden tot het moment dat deze weer verlaten wordt is het één groot feest. Nieuw materiaal als Kipumylly en Keep On Galloping (van het onlangs verschenen Korven Kuningas) worden netjes afgewisseld met publieksfavorieten als Cottages & Saunas en Happy Little Boozer, waarbij slechts een enkeling in het inmiddels afgeladen 013 moeite heeft stil te blijven staan. En hoewel er natuurlijk ook op het podium gedanst, gehost en gesprongen wordt doet dat nooit afbreuk aan de strakheid van het spel. Hulde!
Als afsluiter van de avond mag het eveneens Finse Ensiferum opdraven. Met de nieuwe toetseniste Emmi Silvennoinen in de gelederen is de band weer op volledige oorlogssterkte en dat zullen we weten ook. Dat de nadruk op het laatste, uitstekende album Victory Songs ligt moge duidelijk zijn gezien prima vertolkingen van One More Magic Potion, Ahti het lange titelnummer of Blood Is The Price Of Glory, en dat materiaal gedijt zeer goed bij het publiek. Gelukkig is er ook meer dan genoeg ruimte voor oudjes als Lai Lai Hei, Token of Time of een geestige medley met onder anderen een aantal tunes van televisieprogramma’s (zoals Airwolf en Knight Rider) en een fragment van Iron Maiden‘s The Trooper. Vette show, strak spel en een zeer geslaagde setlist.
Al met al is het Paganfest 2008 een zeer geslaagd feestje geworden, waarbij het tijdschema ook nog eens dermate mooi uitgekiend is zodat een ieder de laatste trein huiswaarts ruimschoots kan halen. Meer van dit soort vermakelijke avondjes zijn in de nabije toekomst dan ook alleszins wenselijk.
Links: