De Canadese band Spectral Wound bracht in 2015 zijn eerste album getiteld Terra Nullius uit. Dat de vijf heren in de tussentijd niet stil hebben gezeten blijkt uit hun tweede wapenfeit dat zij in 2018 aan het publiek laten horen. Infernal Decadence leek de heren een geschikte naam voor hun duistere blackmetalwerkje.
Terra Nullius liet destijds horen dat Sargeist een grote inspiratiebron is van het kwintet. De wall of sound, de vocalen met een flinke dosis oversturing, de uitgesponnen melodieën, men deed geen moeite om de Finse inspiratiebron te verbergen. Infernal Decadence doet niets anders dan wat we konden verwachten. Op het gebied van stijl dan. Wat betreft de muzikale kwaliteit weet het album de verwachtingen te overtreffen.
We trappen af met een zieke schreeuw. De blastbeats en subliem gitaargeweld vliegen je tijdens Woods from Which the Spirits Once so Loudly Howled om de oren. Wat een opener! De vocalen zijn overstuurd, de rest van de productie is behoorlijk helder, te vergelijken met Let the Devil in. Het is dus wederom Sargeist voor en na. Niet dat daar iets mis mee is; Spectral Wound verstaat zijn vak. Black Satanic Glamour laat geen onduidelijkheid bestaan over het doel van deze mannen. Het is black metal, en dat zullen we weten. Black metal met gevarieerde drums en buitengewoon melodieuze gitaarlijnen wel te verstaan. Slaughter of the Medusa doet je denken dat de tijd heeft stilgestaan en het weer de jaren ’90 is. Feral Gates of Flesh en La Nuit Froide de l’Oublie razen voorbij zonder genade en voorzien in een occult, koud en duister sfeertje. Het is furieuze black maar wel met hier en daar een kort intermezzo om even adem te halen. De kleine 35 minuten die het album duurt worden afgesloten met Imperial Thanatosis. Dit nummer duurt bijna acht minuten. Het is een mooie kers op de taart; een episch nummer met slepende drums. In tegenstelling tot de andere nummers, die nogal Fins aandoen, horen we hier meer Noorse klanken en invloeden van bijvoorbeeld Gorgoroth terug. Zanger Jonah laat nog een laatste keer weten dat de microfoon zijn stem niet aankan, waarna het geheel langzaam stilvalt.
Ik raad iedereen die Sargeist of Behexen een warm hart toedraagt aan om deze in huis te halen. U zal niet teleurgesteld worden. De speelduur is wat aan de korte kant, maar de positieve kant is dat er geen vullers op de schijf staan. Het moet gezegd worden dat de band niet echt een eigen gezicht heeft. Vernieuwend is het ook geenszins. Voor mij niet echt een probleem, zolang ze deze kwaliteit aanbieden.
Score:
80/100
Label:
- Vendetta Records, 2018
- Cassettes via Les Fleurs du Mal, 2018
Tracklisting:
- Woods from Which the Spirits Once So Loudly Howled
- Black Satanic Glamour
- Slaughter of Medusa
- Feral Gates of Flesh
- La Nuite Froide de l’Oublie
- Imperial Thanatosis
Line-up:
- Jonah – Vocalen
- Illusory – Drums
- Olwyn – Bas
- Patrick – Gitaar
- Sean – Gitaar
Links: