Interview met Rootless
Soms plas ik wel eens naast de death en black metal-pot en raak ik iets wat de moeite waard is, in eender welk genre. Dankzij de jeugdige inbreng van enkele jongere collega’s voelde ik me gedwongen om wat meer fysische muziek te leren kennen en ik ontdekte Rootless. Een Oostenrijks gezelschap op een Belgisch label met een pracht van een debuut. Wie van de drie was geen optie dus nam ik heel de band in één keer. Het verslag:
Hallo Rootless. We nemen contact op met jullie omwille van jullie debuutplaat Dominate The Chaos. Deze beving scoorde een 8.9 op de schaal van Alfvoet. Mijn prognose: dit wordt verboden in Nieuw-Zeeland.
Tom: Hallo Bart en Zware Metalen. Eerst en vooral bedankt voor de review, het was een plezier om hem te lezen, nadat Google hem had vertaald dan toch (lacht). Bijna 9 op 10, dat is fantastisch, zeker voor onze eerste internationale review van Dominate the Chaos. We gingen dan ook uit de bol. Ik zou bijna gaan hopen dat ons album verbannen wordt in Nieuw-Zeeland want dat zou betekenen dat het zo brutaal is dat mensen daar opnieuw door het lint zouden gaan.
De naam van jullie band is Rootless, niettegenstaande dat jullie erg trots zijn op jullie Weense thuisbasis. Waarom dan Rootless?
Dany: De naam zelf verwijst niet meteen naar onze erfenis of afkomst maar naar onze muzikale voorkeuren en invloeden. Inderdaad, we zijn “into metal”, maar ieder van ons luistert naar andere genres en dat draagt bij tot ons totaalpakket. Het eindproduct kan dus ook onmogelijk gelinkt worden aan één of twee “roots”. Dat is waarom Rootless niet alleen onze bandnaam is, het is ook ons motto, omdat we iets anders proberen te creëren dan standaard metal.
Chris: Voor mij persoonlijk betekent Rootless eveneens dat, waar je ook vandaan komt (ik kom uit Polen), je een boodschap kunt nalaten aan de wereld. Mijn vriend Tom en ik laten vele fucked up boodschappen na in de vorm van brutale gitaarriffs, moshpartijen en een paar solo’s. Dany is zanger voor een goede redden. Hij schrijft schitterende teksten die velen van ons denken maar niet onder woorden kunnen brengen!
De mix die jullie brengen klinkt in mijn oren als een zeer geslaagde combinatie van hardcore-vibes en catchy metalcore, met hardere death-elementen. Zijn jullie deathc(o)(u)rious of gewoon een ongeleid projectiel?
Tom: In mijn ogen is onze muziek een mix van hardcore, moderne thrash and Scandinavische death metal, met catchy springveer “jump tha fuck up”-elementen. Maar we zijn zeker en vast geen deathcoreband. We proberen onze eigen stijl te brengen zonder al teveel labels opgekleefd te krijgen. Ik veronderstel dat hardcore qua songwriting de kern of de basis is, of het nu uitdraait in een death metal geaard nummer of wanneer er een hiphop-flow aan te pas komt.
Dany: Het is niet dat we in de studio zitten en plannen hoeveel death-elementen en hardcore-breakdowns we zullen combineren met een bepaalde soort van vocals of zo. “Vienna Moshcore” is en zal altijd de muziek zijn die we willen maken, geen achterliggende marketingplannen dus.
Het ligt misschien aan het feit dat ik de dertig gepasseerd ben, maar ik vermoed dat jullie niet van de oudste zijn. Klopt dat?
Tom: Eigenlijk zijn wij niet zó jong hoor. Tegenwoordig is het niet vreemd dat de gemiddelde leeftijd binnen een band 18 jaar is. In het geval van Rootless is het gemiddelde 23. We zijn tussen de 19 en 26 jaar oud, al voelen we ons na een show vol
brutaal geheadbang en gejump soms wel 50! (lacht)
Ja dat ken ik. Eigenlijk was één van de redenen waarom ik het vroeg het feit dat jullie naast de klassieke, traditionele thema’s als “eer, trots en respect” ook nummers over relaties brengen. Pussy Whipped en Trapped bijvoorbeeld. Twee nummers die ik trouwens erg goed vind.
Dany: Bedankt om de teksten ook eens te checken! En ja, ik hou wel van de klassieke hardcore-thema’s, maar we willen ook andere dingen brengen en die zijn er in overvloed. Er zijn trouwens meer dan twee nummers op dit album die over relaties en zo gaan, want ik vind dat het topics zijn die niet alleen door popzangers en ballad-artiesten zouden mogen gebracht worden, snap je?
Weten de mensen waarover de teksten gaan dat jullie het over hen hebben?
Dany: Ja, ik denk het wel ja (lacht). Maar kijk, ik vind het belangrijker dat het publiek zich kan vinden in de teksten. Dat is mij meer waard.
Lig je nog dikwijls hele nachten wakker?
Je hebt het over Insomnia waarschijnlijk. Eigenlijk wel ja, ik slaap nog steeds bitter weinig.
Ik ken het… Zeg, jullie hebben voor Dominate The Chaos nog enkele EP’s uitgebracht. Zijn die nog verkrijgbaar?
Tom: That’s right Sir. In 2008 namen we twee EP’s op, getiteld Welcome to the Pit en Hated Since Day One. Wanneer je die EP’s beluistert en daarna onze langspeler checkt dan merk je wat voor een vooruitgang we gemaakt hebben op het vlak van songwriting. Onze grenzen zijn nu een eind verder gelegd dan op die EP’s. We hebben altijd op een passionele manier muziek gemaakt, met ons hart. En omdat we een groter publiek willen bereiken, maar ook om onze nieuwe fans te bedankten, hebben we onze tweede EP gratis te downloaden gezet. Ons voorbeeld werd trouwens gevolgd door een pak Oostenrijkse bands. Trouwens, ik kan jullie zeggen dat jullie de downloadlink voor Hated Since Day One hier bevindt.
Onze eerste EP kun je zoals altijd kopen op onze shows of je kan hem via een mailtje bij ons bestellen. Je kunt hem ook gewoon downloaden via Last.fm hoor, maar ik hoorde dat er nog steeds mensen rondlopen die cd’s verzamelen van bands die ze echt goed vinden, dus ja… altijd welkom!
Om mensen dan een beetje een idee te geven van hoe jullie klinken, als referenties, welke bands denk je dan aan. Ik liet de namen Hatebreed en Soilwork, maar ook Lamb of God, Terror en zelfs Decapitated hier en daar. Klinkt dat bekend in de oren?
Tom: Ja hoor, klopt. We zijn beïnvloed door al die bands. Maar evenzeer door bands als All Shall Perish, August Burns Red, Throwdown, en The Ghost Inside. En ik vind het een echte eer om muzikaal verbonden te worden aan Hatebreed, ze zijn een enorm rolmodel voor ons.
Als je mensen vraagt naar Oostenrijkse metalbands, dan gaan ze waarschijnlijk denken aan Abigor, Belphegor, Hollenthon, Summoning of stereotype gothic metal-bands met een vrouw aan de micro. Het lijkt er anders wel steeds meer op dat er in jullie subdivisie een groei plaatsvindt. Inzest en dergelijke bands doen goede zaken. Zitten er nog van die patronen klaar?
Tom: Ik zou The Sorrow en Before The Fall willen vermelden. Beide bands zijn echt super en hebben briljante songwriters. Tussen haakjes: The Sorrow is tegenwoordig behoorlijk populair, mogelijk zelfs zo groot als Belphegor. Before the Fall kende tot nu toe nog geen internationale doorbraak, maar dat kom nog, daar ben ik zeker van. Ze hebben net een nieuw album uit met als titel Antibody, die moet je echt eens beluisteren. De vocalist van Before the Fall, Michael Kronstorfer, was de producer van Dominate The Chaos en hij deed ook de mixing en mastering voor ons. Prima kerel die prima werk verricht heeft en waar het aangenaam werken mee was.
Jullie klinken wel solidair met jullie scene.
Tom: Zeker! Ik zou dan dit willen zeggen: Support your local music scene!!! Koop cd’s en merchandise want zonder jullie steun is het onmogelijk om de kwaliteit te brengen die jullie willen horen. Er zijn een pak degelijke bands daar buiten die het echt verdienen!
Jullie Belgische label ondersteunt jullie blijkbaar ook voluit. Ik verwacht dan ook dat jullie snel te zien zullen zijn op podia in de Lage Landen.
Tom: Ons label Ultimhate Records was een grote kans voor ons die we met beide handen aangenomen hebben. We zijn dan ook uitermate gelukkig dat we deel kunnen uitmaken van de Ultimhate-family. Olivier Dris, onze labelmanager is echt een prima kerel, ondersteunend tot en met. We werken heel graag met hem samen. We zouden niets liever doen dan zijn en jullie kant op komen.
Naast metal en hardcore, luisteren jullie nog naar andere zaken? Venetian Snares, Lady Gaga, Heino, ABBA, Wagner drum ‘n bass, Lacrimosa, Rasthof Dachau, DJ Tiësto… misschien ook jodelmuziek uit Tirol?
Tom: Ik luister vooral naar hardcore/metal maar er zijn nog meer genres die ik leuk vind.
Dubstep bijvoorbeeld, of electro, sommige house zelfs, vooral in de clubs. Ik hou ook van Michael Jackson, al van toen ik kind was zelfs. Ik vind dat hij de grootste entertainer ooit was.
Ik groeide verder op met Metallica, Aerosmith en Jeff Beck dus het was duidelijk dat ik op een dag heavy fucking metal zou spelen. Wat ik ook nog heel erg apprecieer is Spaanse gitaarmuziek – pure liefde en emotie! Daarnaast nog veel te veel om te vernoemen.
Dany: Schitterend trouwens dat je Heino vernoemt (lacht hartelijk). Ik moet eigenlijk toegeven dat ik weinig tot geen metal luister. Ik ben een vrij agressief persoon en naar metal luisteren jaagt me ferm op. Ik hou echt wel van hiphop en getikte toestanden als Mindless Self Indulgence. Daarnaast ook bands als Arctic Monkeys, Billy Talent, The Ting Tings en The Wombats. En één van de bands die op mij een grote invloed had: Limp Bizkit. Vooral dan Fred Durst.
Chris: Laat me eerst even dit zeggen: ik houd van muziek. Ik luister con-tant naar muziek. Ik ben gek op metal, maar de hele tijd naar één genre luisteren… ik zou er gek van worden! (lacht) Ik luister naar R’n’B (Flo Rida), hiphop (Dr. Dre, Eminem), reggae (Gentleman, Bob Marley), pop (Michael Jackson natuurlijk, maar even goed naar Lady Gaga en Britney Spears – no kidding!) en natuurlijk naar metal (All Shall Perish, Vegas in Ruins, August Burns Red, Feed her to the Sharks, Born of Osiris, Sylosis).
Oké, bedankt voor dit interview. Jullie mogen alledrie nog een oneliner op de pagina gooien!
Tom: Stay true en blijf doen wat je doet, wie je ook bekritiseert.
Dany: Fuck all the things they say – Fuck all the things they do – Only you know your way – Only you know the truth.
Chris: Waarom ik nog steeds hier ben na al die jaren: voor mezelf, voor mijn vrienden, voor mijn familie!
Tot zover Rootless.
Links: