Interview met Quaedt
Een nieuwe speler neemt deel aan de zwarte metalen in Vlaanderen. Quaedt schuimt de podia af en zorgt voor een herkenbaar logo op menig affiche te lande in België. Om ze ook in Nederland wat naamsbekendheid te geven was een interview aan de orde. Bandlid Wolf bood woordelijk weerwerk.
Hallo en bedankt voor dit interview. Hoe gaat het met u?
Hey Bart, ça va hè. De dingen gaan zijn gangetje…
Merci voor de interesse.
Waarom zijn jullie Quaedt?
Waarom niet? (lacht) Genoeg redenen om kwaad te zijn en Quaedt leek ons wel een geschikte bandnaam.
Het lijkt wel de zoete inval geweest te zijn toen Quaedt werd opgericht. Jullie kwamen
elkaar allemaal tegen backstage in de Vlaamse onderwereld of hoe is dat gegaan?
Sommigen van ons speelden jaren voor de oprichting al samen in een rauwe black metal-band.
Die viel uit elkaar nog voor er iets serieus van kwam. Bij sommigen begon het weer te kriebelen om simpele, vuile black metal te gaan spelen. Vandaar dat we iets nieuws zijn begonnen.
Jullie debuut is een mix geworden. Een mix van Nederlands en Engels, van nieuwe en
oude nummers. Vrij eigenaardig eigenlijk, al deed Ancient Rites dat eerder ook
al. Waarom kozen jullie voor deze formule?
We hadden drie maanden na de oprichting een demo-cd opgenomen met daarop vijf nummers. Die hebben we gelimiteerd in eigen beheer uitgebracht. Een tijd later werd de zanger vervangen, en kwam er een tweede gitarist bij. Toen hebben we de tweede gitaarlijnen erbij opgenomen en de zangpartijen opnieuw laten inzingen en ook vier nieuwe nummers met die bezetting opgenomen.
Dat is de langspeler PLAEGH geworden. Sommige teksten zijn inderdaad in het Vlaams en sommigen in het Engels. De teksten worden geschreven door de zanger en de bassist.
Jullie sound vind ik trouwens ook een behoorlijke mix van verschillende elementen.
Gecontroleerde agressie, emotionele melancholie, hoorbare nostalgie naar vervlogen
tijden… eten jullie graag van verschillende walletjes of komt alles aan bod waar jullie
zin in hebben?
We spelen gewoon wat we willen, zonder echt bewust te zijn van wat het “moet” zijn of hoe het “moet” klinken. Dat we allemaal iets met vuile black metal hebben is duidelijk denk ik.
Of iets “fris en origineel” ofwel “traditioneel en onorigineel” klinkt houdt ons absoluut niet bezig, dat is een probleem voor de luisteraar. Naar het schijnt horen luisteraars referenties naar Darkthrone, Arckanum, Burzum, Nargaroth en oude Shining. Daar kan ik mee leven, maar het laat me verder koud. Ik wil gewoon muziek maken waar ik bepaalde gevoelens in kwijt kan.
Mijn andere band heeft ook hints naar black metal, maar ik wou toch een band waar ik dìt in kwijt kon.
Jullie liggen onder contract bij Iron Age Records. Hoe is het contact met de leading lady
van jullie label?
Het contact is zeer vriendschappelijk. Ik kende het label al omdat mijn andere band Natan al een album had uitgebracht via Iron Age Records. Schitterende mensen zijn het.
Het is voor mij dus een heel belangrijk label, daar ze van mijn twee bands de debuut full-length uitbrachten.
Als “nieuwe” band moeten jullie noodgedwongen onderaan de bill beginnen. Is dat
frustrerend, merk je dan dat je benadeeld wordt, of is dat iets waar je je bij
moet neerleggen? Ik denk dat sommigen onder jullie al ervaring hebben als (bijna) headliner,
dus je zult het verschil wel kennen.
Ik vind het niet meer dan normaal dat beginnende bands onder aan de ladder beginnen. Ik heb geen probleem met de status van een beginnende band. Het publiek bepaalt wie hoog speelt, dat uit zich in opkomst en merchandiseverkoop. Elke band moet zich bewijzen, en deze tijden zijn niet simpel voor een nieuwe band, dat is een feit. We zien wel waar we komen.
Zijn er dingen waar je je soms aan ergert binnen de Vlaamse “scene”, zowel als artiest
als op persoonlijk vlak als muziekliefhebber? Trends of gedachten die rondhangen bij
bands of metalheads?
Welke “scene”? Hier in Limburg is er geen scene, behalve dan onze directe vriendenkring. Buiten Limburg staan we in Vlaanderen niet ver, want in elke regio of provincie is het zo: helemaal versplinterd. In het black metal-wereldje is iedereen zo achterdochtig ten opzichte van bands waarvan men de leden niet persoonlijk kent. Op die manier blijft de afstand tussen de bands van verschillende regio’s zo groot, en dus blijft de “scene” zeer beperkt. Misschien is het maar goed zo, wie weet?
In Vlaanderen gunt niemand elkaar iets. In de plaats van zich daaraan te ergeren leert men er beter gewoon mee te leven. Ik zal er alleszins mijn slaap niet voor laten.
Wat zijn jullie plannen met Quaedt? In hoeverre zal Quaedt de eeuwigheid kunnen halen?
We hebben vier nieuwe nummers opgenomen voor een split-cd met één of twee buitenlandse black metal-bands. Meer daarover als het zover is. Ondertussen kan men op onze MySpace-pagina wel één van die vier nummers beluisteren.
Verder spelen we af en toe een live show. Dat mag wat meer worden in de toekomst, maar we nemen het vooral zoals het komt.
Tot slot nog dit: wat zijn jouw favoriete vijf platen van dit jaar?
Zijn er afgelopen jaar vijf goeie releases geweest? Die van Enslaved vind ik wel top, maar dat is mijn persoonlijke mening. Ik twijfel er trouwens aan dat er nog andere Quaedt-leden zijn die deze mening delen! (lacht)
Erg bedankt! Tot op het podium!
Bedankt voor het interview! Misschien tot gauw.
Links: