Interview met Katatonia
Net voor de uitverkochte show in de Biebob te Vosselaar van start ging, kreeg ik de kans om drummer Daniel van Katatonia enkele vragen te stellen. Gesprekstof genoeg na het vertrek van de broers Normann, de nieuwe cd en de tour zelf natuurlijk. Een gemoedelijke Daniel (met Guinness in de hand) stond ons tewoord in het achterkamertje van de Biebob. Dit is het verslag.
Dag Daniel, welkom in een uitverkochte Biebob. Hoe bevalt het hier?
Hallo. Ja, “helemaal uitverkocht?”, dat was het eerste wat we vroegen toen we hier aankwamen. Super natuurlijk! Het is ons tweede bezoek aan België, fijn land lijkt me zo.
Gisteren in Hamburg hebben we ons kunnen opwarmen, we zijn er nu opnieuw helemaal klaar voor.
De eerste tourweek, de tourbus stinkt dus nog niet.
Nee hoor. We hebben strikte regels om de hygiëne te behouden. Schoenen uit voor je in de bus stapt, zoveel mogelijk douchen, geen vreemde objecten binnen halen.
De tour duurt zeven weken. Heb je zoveel verlof gekregen?
Nee, ik vroeg het aan mijn baas, maar die weigerde. Dan heb ik maar ontslag genomen. Toen wou hij toch toegeven, maar ik heb het daarbij gelaten. Het was per slot van rekening ook niet meteen mijn droomjob. Ik leef dus volledig van Katatonia momenteel. Net genoeg om rond te komen.
Heeft de financiële kant iets te maken met het vertrek van de broers Normann?
Ja en nee. Het zijn vooral familiale zaken. Ze hebben beiden twee kinderen van dezelfde leeftijd die beginnen naar school te gaan, ze hebben net een huis gekocht… Ze hebben nu voor hun familie gekozen…
Allebei tegelijk? Erg toevallig. Hebben de vrouwen er iets mee te maken?
Daar ben ik niet zeker van. Kan wel. Ik kan alleszins wel zeggen dat we nooit enige vorm van ruzie hebben gehad. Niet muzikaal, niet qua persoonlijkheden. Ik toer al van 1999 mee en nooit zijn er problemen geweest. We dachten altijd alles door.
Je mist ze wel waarschijnlijk.
Ja natuurlijk. Ze zijn als broers, voor mij ook. Gelukkig zijn de twee “nieuwelingen” echt toffe gasten. Niklas (Sundin, Dark Tranquillity, red.) en Sodomizer (Bloodbath, red.) hebben de set zomaar in enkele maanden uit het hoofd geleerd. Ieder weekend constant oefenen. En wat een animo brengen die mannen op het podium! Gisteren wou Sodomizer stagediven, we hebben hem echt moeten tegenhouden! Die gasten wippen maar van links naar rechts op het podium!
Jullie zijn natuurlijk op tour ter promotie van de nieuwste cd Night is the New Day. Een album in de lijn van de vorige, maar alweer net iets “grootser”.
Ja, grootser inderdaad. We zijn er heel erg tevreden over en we willen het album ook voor het eerst naar de fans brengen op het podium.
Mijn favoriete nummer staat ook op jullie nieuwe single, The Longest Year.
Leuk om te horen, het is ook mijn favoriete “luisternummer”. Om te spelen niet, dat is Liberation. Alles geven!
Jullie hebben al een lange weg afgelegd sinds de “december”-dagen. Zijn jullie nog trots op die eerste albums?
Joh, ik ben er pas bijgekomen in ’99, met het Last Fair Deal Gone-album. Alles daarvoor vind ik best OK, ook al is het mijn genre niet. Ik moet ze nog leren spelen want we gaan zeker nog nummers uit de beginperiode live brengen. De nieuwe nummers moeten we ook nog verfijnen, het is nog wat zoeken met de backtracks en de clicks.
Komen er straks veel nummers van Viva Emptiness?
Jazeker. Een stuk of vier/vijf. We wisselen de set om de dag af. Soms is het wel even zoeken welk nummer het volgende is. Daar hebben de gitaristen minder problemen mee. Die zien alle titels één voor één verschijnen op hun Boss LT pedalen, met zo’n display. Ik denk toch dat die dingen zo heten.
Hoe werd de nieuwe in Zweden ontvangen? Meteen de hitlijsten in, of is het daar het goede weer niet voor?
Over het weer gesproken: ik hoorde net van mijn dochter dat het -32°C is thuis. Dat is gestoord! Ik woon in Falun, dat ligt centraal in Zweden. Vreemde toestanden met het klimaat… De hitlijsten halen we niet in Zweden, in Finland is dat anders. Om in Zweden groot te zijn als metalband moet je eerst in Amerika doorbreken. In Flames bijvoorbeeld, die zijn gigantisch populair. En Sabaton…
Die hebben ook heel wat fans waarschijnlijk. Wat ook populair is bij jullie zijn zeer zeker de winterspelen. Vancouver gevolgd?
Man, als een bezetene! Ik ben een hockeyfan, helaas zijn we maar vierdes geworden. En wat ik nu ook volg is curling. Je weet wel, met die ronde grote schijven over het ijs schuiven. Ik heb er zelfs de regels van geleerd. De Zweedse vrouwen wonnen goud, prachtig gewoon! Ik zat gekluisterd aan mijn tv. Heel Zweden waarschijnlijk!
Tv kijken op tour is waarschijnlijk iets minder makkelijk. Zit je dan soms op Facebook of Last.fm, reacties te checken van fans?
Ja soms wel. Als het om technische zaken of speltechniek gaat ben ik wel geïnteresseerd. Emotionele reacties minder, die zijn te wispelturig en meestal ook maar momentopnames. Maar ik lees ze wel eens.
En andere activiteiten?
Wel, de laatste keer in Nederland viel er wel iets te beleven. Vlak na de show daar begon er een heus drum ‘n bass feestje. Dat was vrij wild. We bleven nadien wat drinken en plots begon de bassist van Swallow The Sun in het midden van de zaal te helicopteren als een maniak. We wilden hem uit het volk halen, maar de dansers om hem heen hielden hem ter plekke, hij moest blijven zwieren van hen! Toen heb ik het maar afgetrapt… (lacht) Ik ben niet zo’n danser.
Super! Zo, ik wens jullie het beste voor vanavond. Bedankt voor dit interview.
We gaan er voor. Bedankt en tot later!
Links: