Interview met 1349
Ruim drie maanden nadat ik de plaat voor het eerst hoorde, weet ik nog steeds niet of Revelations of the Black Flame nu als geniaal of als mislukt moet beschouwen. De ommezwaai kon niet groter zijn: van supersnelle black metal naar trage aan Celtic Frost‘s zwanenzang herinnerende duistere metal. Eén ding is zeker: het laatste woord over het nieuwe album van 1349 is nog niet gezegd. Gitarist Archaon legt een en ander uit.
Proficiat, jullie hebben zonet commerciële zelfmoord gepleegd.
Nou, als dat de prijs is die we betalen, dan is dat maar zo. We willen steeds onze horizonnen verruimen en nu hebben we dat heel expliciet gedaan. Al heb ik ook het idee dat we nooit echt aan ieders verwachtingen hebben voldaan.
Waarom duurde het vier jaar om deze plaat te maken?
Na Hellfire hebben we meer getourd dan ooit tevoren. We kregen dan ook een aantal heel interessante aanbiedingen uit de Verenigde Staten. De ene tour leek wel de andere met zich mee te brengen. We kregen ook veel meer festivalaanbiedingen. We hebben de nieuwe muziek dan ook tussen de vele tours door moeten schrijven. De tijd vliegt nu eenmaal als je druk bezig bent.
Wat is het idee achter deze grote ommezwaai. Is er sprake van een plan?
Ons ultieme doel is om een trance project uit de grond te stampen en daar werken we nu langzaam naartoe… Niet dus. We belichten nu gewoon een ander facet van het bandgeluid. Zie het maar als een andere manier om de duisternis in onze kunst bloot te leggen.
Zou Revelations of the Black Flame wezenlijk anders hebben geklonken als Tjalve nog in de band had gezeten?
Ik denk het niet, nee. Het is natuurlijk moeilijk om zo’n hypothetische vraag te beantwoorden. Er is maar een kleine verandering nodig om een kettingreactie aan veranderingen teweeg te brengen.
Gaan jullie Tjalve nog vervangen door een nieuw vast bandlid?
Dat zit er dik in, ja. Als de juiste persoon zich aandient en voldoende toewijding toont voor de band, dan gaan we die persoon zeker in de band nemen. Het leek even de goeie kant op te gaan met Destructhor, maar die heeft het nu erg druk met Morbid Angel. Ik wens hem hoe dan ook het allerbeste toe en dat meen ik echt!
Wat vond Frost ervan dat hij niet de hele plaat vol kon blasten?
Hij vond voldoende inspiratie in de passages die we hem lieten horen. Hij heeft er veel van zichzelf kunnen inleggen. Daarbij heeft hij ook zelf muziek kunnen aandragen, dus ik denk wel dat hij zeer enthousiast was.
Wat stelt het artwork voor? Wie heeft het gemaakt?
Het is een olieschilderij van Lillian Tyriberget, een vrijgevochten Noorse artieste. We zagen het schilderij Heksennacht en we waren er allemaal van onder de indruk. Het heeft de juiste duistere sfeer die we zochten. Het andere schilderij dat de digipack siert is ook van haar hand, maar is geïnspireerd door een idee van Frost. Het is misschien nog duisterder dan Heksennacht en ook dat vonden we uiteraard te gek.
Tom Gabriel Fischer (ex-Celtic Frost, Triptykon) heeft meegewerkt aan de mix. Wat is zijn aandeel in het eindresultaat?
Tom heeft nu eenmaal enorm veel ervaring op het gebied van opnames en hij heeft vaak interessante ideeën die het basismateriaal echt beter maken. Hij heeft ook zo’n beetje het overzicht behouden over het hele project. Hier en daar heeft hij zelfs wat ingespeeld, zoals de gitaarpartijen op de Pink Floyd cover Set the Controls for the Heart of the Sun.
Ik heb nog geen teksten gezien. Zijn die ook anders dan voorheen?
Nee, die gaan min of meer over hetzelfde als vroeger, misschien zelfs nog wat duisterder en lelijker. Het overgrote deel is afkomstig van Destroyer van Nocturnal Breed en die schrijft echt teksten die rauwer zijn dan sushi. Die gast is geniaal en bovendien een ware horror encyclopedie op schrijfgebied!
Wat brengt de toekomst nu. Gaan jullie verder op deze voet of mogen we de nieuwe stijl als een experiment beschouwen?
Hm, laat ik het zo stellen: we hebben geen enkele interesse om onszelf te herhalen op elke plaat. De volgende plaat zal dus weer totaal anders klinken. Hoe? Dat weten we nog niet. De spanning tussen het gemak van een vaste stijl en een totale ommezwaai spreekt mij wel aan. Het zal voor een aantal mensen wel steeds een schok zijn omdat ze telkens denken te weten wat er zal komen. Dat geeft ons voldoende mogelijkheden om verder te experimenteren, maar het kan evengoed zijn dat we volgende keer gewoon het hardste en smerigste black metal album ooit zullen maken.
Jullie contract bij Candlelight Records is met de release van deze plaat afgelopen. Gaan jullie shoppen of blijf je liever waar je bent?
Dat zien we nog wel als het zover. We doen alles stap voor stap.
Nog tourplannen voor dit jaar?
We hebben net een tour gedaan in de Verenigde Staten, Mexico en Canada en deze zomer doen we wat Europese festivals en ook voor het najaar hebben we de nodige optredens geboekt in Europa. Onze agenda is nog niet vol, dus hou onze webstek goed in de gaten voor meer optredens.
Nog een laatste boodschap?
Let the darkness fall!
Dat zullen we zeker doen!
Links: