Interview met Old Man’s Child
Het is alweer bijna vier jaar geleden dat Old Man’s Child, het geesteskind van Galder, ons op nieuw plaatwerk trakteerde. Ongetwijfeld hebben Galders drukke bezigheden van Dimmu Borgir hier wat mee te maken. Optreden met Old Man’s Child doet de man al jaren niet meer, maar wie weet komt daar binnenkort wel verandering in…
Vooreerst gefeliciteerd met de nieuwe plaat. Ik vind ‘m zelf leuker dan Vermin.
Dankjewel.
Wat vind je zelf het beste aspect van Slaves Of The World?
Moeilijk te zeggen. De plaat is nu nog niet uit en ik heb nog even de tijd nodig om alles te laten bezinken. Ik ben wel erg blij met het feit dat ik nu veel zaken zelf thuis heb kunnen opnemen. Zo nam ik bijvoorbeeld alle zang zelf op en dat bleek een goeie zet. Ik experimenteerde ook veel met het geluid. Ik probeerde oude versterkers uit, zorgde ervoor dat de triggers op de drums niet te veel de overhand kregen. Op die manier wilde ik een iets rauwere sound creëren dan op Vermin.
Hoe kwam je uit bij Peter Wildoer? Ik had in hem niet echt en black metal drummer gezien.
Ik kende hem voordien niet persoonlijk, maar verschillende mensen zeiden me dat hij momenteel één van de betere metaldrummers is. Of een drummer in een black metal band speelt, maakt weinig uit voor mij. Zolang hij maar kan blasten en snelle double bass-partijen kan spelen. Ik stuurde Peter een email met de vraag of hij eventueel interesse had en dat was het. Ik stuurde hem daarna een cd met de pre-productie. We ontmoetten elkaar voor het eerst in de studio.
Het is bijna tien jaar geleden dat je live speelde met Old Man’s Child. Heb je er ooit aan gedacht om weer te gaan touren?
Nee, niet echt. Ik ben vrij gelukkig met onze status als studioband. Nu hangt er toch een zekere waas van mysterie rond Old Man’s Child. Het zou misschien wel leuk zijn om nog eens live te spelen, vooral om de fans te plezieren die ons al vanaf het prille begin volgen. Ik heb met de originele leden al eens een gesprek gehad hierover en toen zag iedereen het wel zitten om ‘s wat optredens te doen puur voor het plezier. We zullen zien, maar momenteel is er nog niks concreets.
Heeft het feit dat je nooit live spelt geen negatief effect op je platenverkoop?
Jazeker. Hoe vaker je naar buiten komt, hoe meer platen je verkoopt. Maar ik hou er gewoon van om mij met Old Man’s Child in de schaduw bezig te houden. We staan zo een beetje op de achtergrond, maar dat is nu eenmaal de prijs die daarvoor betaald moet worden.
Hoe schrijf je eigenlijk nieuwe nummers? Je kunt als eenmansband moeilijk repeteren lijkt mij.
Ik doe alles zelf, ja. Ik neem de nummers op en stuur ze dan naar de muzikanten die op de plaat zullen meespelen. Ik verander ook vaak de nummers. Soms bedenk ik me honderd keer voor ik echt tevreden ben, dus het gebeurt wel ‘s dat de muzikanten heel veel cd’s krijgen toegestuurd (lacht). Naar Peter stuurde ik telkens een versie met en een versie zonder drums, zodat hij naar hartelust kon oefenen. Het gebeurt ook wel ‘s dat ik nog een ingeving krijg als we al in de studio zitten. We zijn in zekere zin misschien wel beter voorbereid dan een band die wekelijks in het repetitiehok zit.
De eerste plaat van Old Man’s Child die ik kocht was The Pagan Prosperity. Hoe zou je zelf de evolutie omschrijven die je sindsdien hebt doormaakt?
Het concept is nog steeds hetzelfde: een mix van black, thrash en heavy metal met keyboards. Ik gebruik dit recept al jaren en ik denk eerlijk niet dat er veel veranderd is. Ik luister wel ‘s een oude plaat van mezelf en dan kun je wel horen dat die een hele tijd geleden zijn opgenomen en ik hoor af en toe zaken die ik nu anders zou aanpakken. Dus ja, er is wel een zekere evolutie, maar ik ben nooit ver van mijn oorspronkelijke pad afgeweken.
Ik hoor wat nieuwigheden op vocaal gebied (bijvoorbeeld op Saviours of Doom). In welke zin verschilde je aanpak qua zang met de aanpak op Vermin?
Zoals ik eerder al zei, nam ik deze keer alle zang thuis op. Ik had dus alle tijd van de wereld om te gaan experimenteren. Ik heb op die manier in ieder geval zeker drie weken studiotijd uitgewonnen.
Op de digipackversie van Slaves of the World staat een heropgenomen verise van Born of the Flickering. Mag ik er vanuit gaan dat je niet erg tevreden bent met het geluid die de plaat destijds kreeg? Zou je overigens een volledige heropname overwegen zoals Dimmu Borgir deed met Stormblast?
Je kunt inderdaad wel stellen dat ik niet blij was met de productie van ons debuut. Ik zeg niet dat de eerste versie slecht was, hoor. Er zit tenminste een ziel in die opnames en dat is al heel wat. Ik ben eigenlijk vrij wantrouwig tegenover heropnames omdat die meestal het origineel niet weten te evenaren. Iedereen heeft ook altijd een andere mening over hoe de plaat dan wel zou moeten klinken, dus je stelt altijd mensen teleur. Maargoed, het is een oude plaat en maar weinig mensen hebben het origineel al gehoord, dus leek het mij wel opportuun om zo’n nummer uit te kiezen.
Je zit nu al twaalf jaar bij Century Media. Je andere band Dimmu Borgir zit al even lang bij Nuclear Blast. Zou het niet makkelijk zijn om beide op één label te hebben?
Ik weet het nog zo niet. Ik hou die zaken graag gescheiden. Ik zie ook al meteen een aantal praktische problemen, dus hou ik het liever zo.
In het begin speelden Old Man’s Child en Dimmu Borgir vrij gelijkaardige muziek. Toch was het Dimmu Borgir en niet Old Man’s Child die doorbrak met die stijl. Jij zit in beide bands. Jij bent misschien de enige die hiervoor een verklaring kan geven.
Ja, Dimmu Borgir was op het juiste moment op de juiste plaats, ze speelden de juiste muziek en hadden het juiste imago. Bij Old Man’s Child was dat niet het geval. Zo simpel is het. Veel mensen zagen ons ook vooral als een thrash metal band om het zo te zeggen. We hadden ook geen afgelijnd black metal imago en we hadden geen echte “hit” zoals Mouring Palace.
Wat kunnen we nog van Old Man’s Child verwachten in de toekomst? Een live DVD lijkt me niet tot de mogelijkheden te behoren…
(lacht) Een live DVD zou inderdaad nogal dom zijn op dit moment. Mijn contract bij Century Media zit erop en ik ga mij nu eerst even bezinnen over wat ik nog met Old Man’s Child wil doen. Welke platen wil ik nog maken, gaan we touren, wordt het weer een echte band,… Dat soort zaken. Maar er staat vast nog veel te gebeuren, daar mag je op rekenen.
Nou, bedankt voor de antwoorden.
Jij bent bedankt!
Links: