Eisbrecher op Summer Breeze 2018

  • 97%
  • Duitsland
  • Neue Deutsche Härte
  • 5e keer Summer Breeze
  • Facebookpagina

Setlist: 20/20

Na een sprint van de beertasting naar de fotopit voor de Main Stage, hoorden we hoe pompcentrale Sturmfahrt de grooveturbines al onder stoom aan het brengen was. Met het brachiale stampmassief van So Oder So ging het hek helemaal van de hydraulische dam en dan moest de daverende maatschappijsneer Was Ist Hier Los!? nog komen. Uiteraard waren Alexx en zijn spierwitte gebit glorieus bij kartelstem. In een set vol rake maatschappijkritiek en NDH-bommen was Eiszeit het enige trage machtsnummer. Een bikkelharde songkeuze!

Show: 19/20

Voor zij die erbij waren in Eindhoven: aan de soepele draaibewegingen en charismatische wandelingen te zien is de knie van de vlotte kapitein weer helemaal oké. Het podium was aangekleed als scheepsdek met aluminium, staal, touwen en een kajuit met draaihendel onder de drum, waar Alexx zich omkleedde. Hij begon in scheepspet met zonnebril, ruilde die al snel in voor een Beierse hoed, nadien ging de zonnebril weg (“nu kan ik jullie dus niet meer zien, dus je zal af en toe eens moeten roepen om te laten weten dat jullie er nog zijn) en tijdens Eiszeit kwam hij als poolreiziger met klimhouwelen naar buiten. This Is Deutsch bracht hij vanuit een spreekstoel met LED-verlichting waar de letters van de songtitel op verschenen. Spijtig genoeg schoot er net als in Eindhoven nergens pyro of rook uit, dat is -1.

Interactie: 20/20

“Luitjes, ik heb daarstraks (toen hij dames die hij op het gelijknamige festival aansprak als “ladies van M’Era Luna”) per ongeluk laten uitschijnen niet te weten waar ik ben. Dat is niet juist. Ik weet waar ik ben. Ik ben een oude man, maar zo erg is het nog niet.” Het klinkt misschien niet grappig, maar het verongelijkte gezicht dat hij erbij trekt en de manier waarop hij het zegt, tja, dat is puur charisma. Toevallig zag hij op de eerste rij een rolstoelgebruiker. “Kijk, dat is nu eens respect. Klasse dat jullie die dame hebben doorgelaten, daar kunnen veel van onze wetgevers nog wat van leren.” Even later – Alexx had het podium verlaten om mensen handen te gaan geven – gaf hij de dame nog een kus, tot een juffrouw die net gecrowdsurft had hem aangreep. “Hi, dankuwel, wij zien elkaar straks”, met dikke knipoog erbij.  Oh ja, het publiek: dat brulde mee met Himmel Arsch Und Zwirn, klapte op de stampstrofes en sprong op de electrogolven.

Geluid: 20/20

Brachiaal, massief, de woorden zijn al gevallen en zijn hier ook van toepassing.

Uitvoering: 18/20

Showbeest Alexx gebaarde, bespeelde en mende als de beste, maar anders dan voorgaande shows waren de andere groepsleden onbetrokken partij. De bassist en ritmegitarist sloten zich op in hun platform. Noel kwam er wel eens af, maar leek minder scherp.